December in Nederland, Brrrrrrrrrr

Zaterdag 5 januari 2019.
Vorige week om deze tijd zat ik in de trein naar Eindhoven, met een zware tas waarin een nieuwe motor voor mijn fietslift.

Ik vloog 4 december voor een ‘vluggertje’ naar grijs NL. Ik kwam niet voor de gezellige feestdagen, want die zijn hier in Portugal ook heel gezellig! Bovendien in de stralende zon en dat doet mij goed.
Maar OK, er waren een aantal zaken te doen.
Allereerst naar mijn huisarts om te zien wat er aan ‘hielspoor’ te doen is.

Mijn lieve buurvrouw Betty haalt me om 11 uur in de avond van de trein, eerst gezellig een wijntje en het laatste nieuws uit Groningen. Ze heeft mijn verwarming al hoog gezet, de post ligt op tafel. Wat een fijn thuiskomen!
Morgen vertrekt zij weer, het is altijd een toevalstreffer als ‘reizigers’ elkaar ontmoeten.
De volgende ochtend naar de huisarts, hij adviseert ‘shockWave’ door fysiotherapeut. Gelukkig kan ik direct terecht.
Ik krijg uitleg hoe t werkt, 1x per week en na 3 maanden meestal goed resultaat. Ik roep dat ik zeker geen 3 maanden blijf!

Weer terug in mijn flat klemt de badkamerdeur: het laminaat staat bol.......
Lekkage in de meterkast.... gelukkig ben ik huurder, maar t moet wel gefikst worden. Nu weer droog, maar wel 2meter kale betonvloer. Dat klussen we later wel weer dicht...
Ik had helaas de koffie ochtend in de Vicarie gemist, maar ben wel op tijd voor de crea middag met de buurvrouwen.
We hebben prachtige kerststukjes gemaakt, zo geraakte ik al snel in de goede sfeer. Gelukkig stond in mijn schuur nog een (kunst)kerstboom en Xenos is om de hoek, kerstverlichting op batterij in de aanbieding!
De kerstboom zette ik buiten naast mijn voordeur, een voorzichtige poging te cocurreren met de overweldigende verlichting bij buurman aan de overkant. Mijn kerststuk op het tafeltje bij de lift, staat er wslk nog.
We hebben bedacht dat wij volgend jaar een boom op onze binnenplaats willen.

Ik kan een fiets met superlaag zadel lenen, soort stepfiets, zo verplaats ik me door de stad. Naar de fotograaf voor pasfoto, naar gemeentehuis rijbewijs verlengen.
Ik had naar de bijeenkomst van ‘Bomenridders’ willen gaan om te protesteren tegen het voornemen grote bomen op het AKerkhof te kappen om daar een groot ‘terras met verplaatsbare stoelen’ te maken. Losse stoelen? In een studentenstad? Wie bedenkt dit?
Terwijl het streven is om steden meer te ‘vergroenen’, doet Groningen het omgekeerde. Waat blijft het water bij de zware regens die ons te wachten staan? En de schaduw in de hete zomers? Hier wil ik wel uitleg over.
Ik heb echter ‘geen stem’ omdat ik niet ‘direct belanghebbende’ ben. Ik woon niet aan het A-kerkhof maar een halve straat verderop.
Helaas moet ik tot 4 uur wachten op de loodgieter, die om 1 uur zou komen.

De maandelijkse koffie ochtend in het museum, ik ontmoet veel oud-collega’s.
Bezoek ook de prachtige expositie van glas kunstenaar Chihuly, een aanrader!!
Wat fijn weer door deze gangen te lopen, het was 12 jaar mijn werkplek, maar dat is al 6 jaar geleden. Het bijft vertrouwd en gelukkig kom ik nog bekende gezichten tegen. Ik voel me thuis.

Met Wips naar de schouwburg voor een bijzonder mannenballet, na uiteraard een overheerlijke maaltijd. Wips vliegt naar haar dochter in Florida, beetje varen door de Golf van Mexico! Merry Christmas.

Mijn Splash moet voor de APK, maar..... die staat in Bergentheim.
Ik neem de trein naar Zwolle, waar Madelon mij ophaalt. Voorzien van overheerlijk belegde lunchbroodjes rijdt ze mij naar mijn koude huis.
Brrrrr eerst de kachel aan en dan blijkt dat de CV het niet doet. Gelukkig was t een kwestie van water bijvullen...
Madelon ziet er prima uit, maar dat is de buitenkant. Van binnen woekeren cellen die binnenkort hopenlijk zullen bezwijken onder zware chemo, daarna misschien zware operatie? Het is heftig dit proces weer binnen mijn kring mee te maken, dapper hoe Madelon vecht, machteloos staan wij en branden kaarsjes. Bidden&Hopen......
We zitten bij het haardvuur, het huis is koud, de herinneringen aan onze camperreisjes zijn warm. Laten we er maar vanuit gaan dat we in het voorjaar weer gewoon gaan!
De elektrische deken in mijn bed aan, geen tv want ik heb mijn canaalDigitaal kaart in de camper, vergeten. Morgen wordt Wifi aangesloten op de glasvezel kabel die er sinds september ligt (er waar ik blijkbaar iedere maand al fors voor betaal). Dus vanaf morgen kan ik Netflixen!!! Maar daar heb ik nauwelijks tijd voor, want..
Papieren op&uitzoeken voor notaris, een afspraak in december? Hij had nog net een half uurtje voor me.....

Leuk weekend met Anneke uit Leeuwarden, strompelend (zij met kapotte knie, ik met kapotte voet) genoten wij van Groningen in kerstverlichting. Wijntje&Bitterballen bij de Sigaar, heerlijke dagschotel bij De Sleutel.... Anneke hoopt haar huis in Harlingen snel te verkopen, want ‘er gaat niets boven Groningen’!
Toen we zondag wakker werden....... WIT !! Een dun laagje sneeuw, net genoeg voor een mooie winterse foto. Maar ook genoeg voor een glibberige wandeling naar het museum.
Het volgende weekend komen mijn jaren70 vriendjes JanKarel&Charlotte, Bas&Pia mee genieten van de Groninger Welvaart: de kade vol verlichte boten, kerstmarkt en een glaasje Gluhwein aan boord van een ‘bruine boot’.
Thuis bijpraten, met grote pan ‘mijn’ Zuurkool en heerlijke wijn.
Na hun hotelovernachting nog een uitgebreid zondags ontbijt.......
er wordt wat afgegeten..... :)

Ja! deze keer kon ik ook aanschuiven bij het december etentje met de ‘Vicarie koffieclub’, de buurvrouwen dus. Lekker!! Bij Mechoui, Tunesisch.

Mijn (ex)schoonzus Reina had me uitgenodigd voor het 1e kerstdag dinner.
Kerst is toch wel een famillie feest en ik heb 2 zonen in het buitenland.
Vorig jaar was de hele club in Bergentheim, huis vol!
Mijn zonen met vrouwen en mijn kleindochter Elisabeth,
hun halfzus Manon met 2 kinderen,
Reina met haar (dus mijn broers) kinderen Gijsbert & Nienke.....
wat een gezelligheid bij de kerstboom in mijn familie huis met genoeg bedden.
Bij Kringloop een box&hobbelpaard gehaald. Wat eeen feest! Die week begon Eli te kruipen! om nooit te vergeten, we waren er allemaal bij.
Nu zit ik in m’n eentje bij de open haard.
Op alle media veel aandacht voor ‘eenzame ouderen’. Gelukkig heb ik genoeg mogelijkheden om het goed te hebben, maar het is wel een tijd waarin je beseft dat dat niet vanzelfsprekend is.
Ik heb Reina’s uitnodiging graag aangenomen, ik hoef alleen maar de wijn mee te nemen.

Kerstavond in Bergentheim, Ingrid is net terug van een reisje naar echtgenoot in Qatar, daarna naar een dochter in India......
Welkom voor een drankje&hapje bij de kerstboom, de andere dochters zijn er ook, en Marill.
Ik loop door het bos vol kerstverlichting, mijn ouders kochten hier in 1974 een klein weekendhuisje, zo lang loop ik hier al.
Chris&Ingrid ken ik uit Qatar, 1986.
Marill, ken ik uit Groningen 1974.
Trefpunt Bergentheim!
Wij hebben elkaars kinderen zien opgroeien in buitenlanden en in de geborgenheid van Bergentheim, nu vliegen ze uit over de wereld.
Een gezellige kerstavond.

Vanmiddag ontdekte ik dat ik ooit (16 mei) kaarten had besteld voor een theater voorstelling op 2e kerstdag: Marcel Hensema speelt Mijn vrEde, in MartiniPlaza Groningen, 2 stoelen op de 1e rij.......Oepsssss,
de kaarten waren in mijn spambox gekomen, dus niet in mijn agenda.
Reina is Gronings en heeft (dus ook) een zwak voor Ede Staal, zij wil wel mee!
We rijden gezellig samen naar t noorden, wij waren 25 jaar schoonzussen en hebben veel herinneringen te delen. Dat zijn de dingen die je mist wanneer familie wegvalt. De kinderen zijn volwassen en hebben een druk leven, ze hebben ons niet meer echt nodig. Ik begrijp nu hoe het voor mijn ouders geweest moet zijn toen ik met hun kleinkinderen in het buitenland woonde. Nu ben ik de oma die verre reizen maakt voor een bezoekje.
Toen de jongens allebei op Malta woonden was dat geen probleem, na een gezellig B&B bij Marjan in Eindhoven vloog ik binnen 3 uur naar Malta.
Nu Floris&Alicia met kleine Elisabeth weer in Asturias, Noordkust Spanje wonen is dat een ander verhaal. Vanaf vliegveld Bilbao is het wachten en dan nog 3.5 uur met de bus...!
In november reed ik met de camper 900km, omdat ik ‘in de buurt’ was, zuid Frankrijk dus.
Deze keer heb ik wat anders verzonnen: eind februari, een week na Eli’s 2e verjaardag, treffen we elkaar aan de Costa Blanca.
Een week een huis&auto, 5 tickets naar Valencia, ik rij met de camper daarheen. Je moet er wat voor over hebben.
Gelukkig staan er regelmatig video’s op de familie Whatsapp, dus ik zie de kleine meid groot&wijs groeien.

Het kerstverhaal door Marcel Hensema was hilarisch! Voor een deel in streektaal, maar voor ons goed te volgen.
Marcel begon 5 jaar geleden met een show Mijn Ede, in de geest van Ede Staal.
Groot succes, dus volgde Mijn Tweede. Daarna een kerstverhaal Mijn Vrede.
Volgend jaar is hij van plan het land door te gaan, een aanrader!
Wij lieten ons met een Tesla taxi naar huis brengen en genoten nog een wijntje.
Gelukkig heb ik een heerlijk logeerbed! Gasten welkom dus.
Reina vertrekt na het ontbijt met haar VrijReizen kaartje via Museum Assen weer naar huis.

Het is een heerlijke sfeervolle kerst geworden, maar waar vier ik mezelf het nieuwe jaar in? Mijn klussen zijn geklaard, ik heb een aantal van mijn lieve vrienden ontmoet, het weer is typisch december: somber&kil.
Ryan Air heeft nog 1 stoel vrij op 29 december, lijkt mij een goed plan.
Ik rij naar Bergentheim en ga mijn tas inpakken, een nieuwe motor voor mijn fietsenlift is afgeleverd onder de carport, nu aanvullen tot 20kg.

Ingrid brengt me naar de trein. Flinke rugtas (cabin luggage), tas van 20kg, warme jas, mijn vaders wandelstok want ik loop wel weer, maar.....
Overstappen Zwolle, overstappen Utrecht, Eindhoven airport-bus.....
Ik ben ruim op tijd.
In Faro word ik opgehaald door Ed, wat FIJN!
Hij zet me af op de camping bij de bar,
een wijntje met relaxte zongebruinde overwinteraars.....
FIJN om weer terug te zijn. Mijn camper stond 25 dagen op de parking.

Dit was een winters verslag van december 2018
Nu voor allen veel gezondheid gewenst in 2019