marjolijn

16 december rij ik dus Portugal in.
In Ferragudo kom ik langs de rivier waar op een grote vlakte veel campers staan.
Ik parkeer en bel Rika.
Ze weet precies waar ik sta nu.
Ik moet naar links, over de brug en dan het terras bij een café.
Zo makkelijk is het, behalve dat er 2 terrassen zijn.
Maar de scootmobiel met een fluor-geel SOSvest kan je niet missen.
RIKA! ik herken haar van de Facebook foto, we klikken direct.
We hebben allebei veel te vertellen, dus……. de uren vliegen voorbij.
Rika heeft een groot papier voor me, waarop in Portugees geschreven: geen camping maar parking. Dat moet ik voor mijn raam plaatsen.
Ik sta nl op de ‘gedoog’plek waar soms ineens alle campers weg gestuurd worden.
Het is een parkeerplaats, dus: geen luifel, geen stoelen buiten, geen waslijnen, geen BBQs ……..
voor mij heel logisch. Maar soms staan er ineens 30 campers die er een zigeunerdorp van maken, dat is dan de druppel…
Rika laat me het stadje zien. Met volle accu snort ze de stijle straatjes omhoog, ze wijst me alle plekken waar ze al gewoond heeft. Toen ze vorig jaar in het ziekenhuis belandde en niet meer kon lopen heeft ze haar camper verruild voor een scootmobiel en woont nu in een kleine beneden-woning. Daar kan ze net naar binnen, maakt in de slaapkamer een draai, wipt van de scootmobiel in de rolstoel en kan precies overal bij. Dapper, positief, zelfredzaam. Buitengewoon opgewekt vindt zij haar draaien en is vaste gast op de paar terrassen in het stadje. Iedereen kent haar, vaste ‘zwervers’ komen een sigaret bij haar bietsen en menig campersolo uit NL komt haar bezoeken. Daar geniet ze van. Ik heb veel respect voor de manier waarop zij zich weet te redden!!

Op de gedoogplek sta ik vlak naast een grote Hymer met de etalage (voor de voorruit dus) vol bootjes. Daar woont ex zeeman Ed, een 70+ uit Apeldoorn die hier ieder jaar overwintert. De bootjes heeft hij zelf gebouwd en staan vast geplakt op het dashboard. Nee! ze zijn niet te koop!
Hij heeft een grote hond, maakt regelmatig een wandelingetje en met iedereen een praatje. Hij werkt als vrijwilliger bij een honden/ezel opvanghuis, opgericht en gerund door een NLandse vrouw.
Bijzondere mensen kom je hier tegen. Pensionado’s die het NL klimaat ontvluchten en zich hier prima vermaken en dienstbaar maken. Als je geen doel meer hebt in het leven creëer je gewoon een nieuw doel toch?!
(Ik zou een dag met Ed mee, maar toen had het zo vreselijk geregend dat hij me die modderpoel niet wilde laten zien. Komt nog wel….. maar de weken vliegen voorbij.)

We lunchen voor een paar stuivers bij het visserscafé Pescadores en ook daar weer vele bekenden. Rika wordt omhelsd en ik ook. Wie ben jij? Jos dus, die ik uitgebreid van Facebook ken…. Hij is bezig hier een huurflat te zoeken, hij reist/leeft al 2 jaar in zijn camper nadat zijn huis in NL verkocht is. Hij staat ook op de gedoogplek, naast mij.
Hij kent de andere ‘wintercamperaars’ en staat ook op de telefoonlijst die ik voor vertrek had samengesteld. Dat was een goed plan, behalve dat het mij niet veel ‘contact’ oplevert. Geen idee waar ‘iedereen’ staat. Jos kent de groep die bij ‘van Casteren’ staat. Die gaan morgen in Silves eten (3 gangen voor €7.50) daar kunnen wij ook wel heen.
We vragen Hans (die hier ieder jaar van sept tot maart staat en een auto heeft) of hij ook mee gaat, kan hij Rika&rolstoel op komen halen.
Dus rijden wij met 2 campers en een auto naar de bekende camperplaats in Silves, naast het zwembad.
Leuk! om nu al die plaatsen te zien waarover ik al jaren hoor praten. Er is een grote groep campersolo’s die hier iedere winter staat. Sommigen vliegen met Kerst ff naar de familie in NL.
Ook bij ‘van Casteren’ kan je de camper voor een euro per dag achterlaten en word je naar vliegveld Faro gebracht/gehaald.

We eten met 13 man en wisselen reis&blijf plannen uit. Voor Rika helemaal een uitje, zij was een jaar ongeveer niet buiten haar dorp geweest. Jos en ik blijven op de CP overnachten, want de volgende ochtend gaat er gezwommen worden. Voor 65+ kost een kaartje €2,50 voor 90minuten in riant zwembad, sauna, bubbelbad en stoombad….. Café met wifi en grote koffie een euro.
Ik bedoel maar…… prima overleven hier.
Ik reis al 10 jaar solo met mijn camper maar kom nu in een totaal andere wereld.
Dit zijn geen reizigers, dit zijn overwinteraars.

Nol&Marian hebben mij inmiddels ingehaald en staan met Eveline op een prachtige camping voorbij Lagos. Ik rij daar naartoe over de N125. Een weg vol werkzaamheden, rotondes en geen mooie dorpjes. Het is dan mooi weer in de Algarve, maar de omgeving heeft mij nog niet ontroerd.
De camping is idd prachtig! Kleine plaatsen, dus flink sturen voor ik goed sta. Onder de bomen dus geen tv ontvangst, maar we hebben elkaar om bij te praten. Ik hoor hun reisverhalen en ik heb dus in Spanje mooie omgeving en luie dagen in de zon gemist. Nou ja, gemist? Ik geniet meer van actie en er is ook nog een terugweg.
De camping heeft een mooi zwembad, maar dat lijkt me koud. Prachtig sanitair, wasmachines, wifi enz….. en vooral veel rust. Lui in de stoel een boekje lezen, N&M genieten ervan, ze merken nu hoe moe ze waren. Ik ben niet gauw moe en fiets met Eveline naar het strand om hond Smoke uit te laten. Een mooie rotskust, inderdaad, maar ik ben Malta gewend, verwend dus.
Espiche, ik bekijk het mini dorpje waar niets te beleven is.
Ik ga rijsttafel koken voor ons 4en, we eten bij Eveline in de grootste camper. Het is lekker&gezellig.
De volgende dag aan de was, Marian kookt aardappelen, Eveline heeft blikjes vis, ik maak grote schaal bietensalade. Samen solo!
Na die 3 dagen rij ik weer terug naar Ferragudo. N&M hebben besloten dat ze het hier zo relaxed vinden dat ze een paar weken blijven. Eveline ook.
Ik ben door Rika uitgenodigd op haar verjaardagslunch en ga dus weer naar mijn plekje bij de rivier. Een heerlijke maaltijd, buiten, in de oogverblindende zon. Gelukkig had ik mijn grote hoed!

Er was wat onduidelijke communicatie over de invulling van een ‘gezamelijk Kerstdiner’ bij ‘van Casteren’ waar een schuur uitgeruimd, wit geschilderd en ingericht is voor een heerlijk kerstdiner. Ik rij daar met Jos naar toe. Grote camperparkeerplaats tussen de bergen, beetje wifi, water, een douche&wc…… zeer basic. Voor €5 per nacht, er staan 25 campers.

De schuur is kerst-versierd. Lange tafel gezellig gedekt, kerstdecoraties en muziek.
Met 15man genoten we zelfgemaakte salades, verrukkelijke rijst&zalm, aardappelen&runderstoof…..(compliment aan de koks!) en vooral veel kaarsen&wijn. Nog een heerlijk toetje en chocolaatjes bij een koffie&digestiefje……. onder een prachtige sterrenhemel tussen de Portugese bergen.
Wat een bijzondere Kerst!
De volgende dag koffie buiten in de zon.
Geleidelijk vertrekken er campers, ik geniet nog mee van de restjes salade als lunch en rij dan naar Lissabon.

In Lissabon komen ’s avonds laat mijn vrienden JanKarel&Charlotte aanvliegen.
Ik parkeer de camper aan de rivier vlak naast station Belem, CP voor 10 wagens maar er staan er 23! Met de trein binnen een kwartier in het centrum.
Ik ben er om Happy 5 Hour, dus zoek mijn weg bij de treinkaartjes automaat. Ik begrijp er niets van, maar dat komt….. omdat ie stuk is. Ik reis (zwart dus) met een stel jonge Portugesen die me de weg wijzen naar het centrum.
Binnen een uur zit ik in een Irish Pub met een grote bier en wifi. Naast me 2 20ers uit Parijs. duidelijk 2 lieve jongens op love-weekend. Leuk! weer eens Frans te spreken.

Zondag. Ik weet nu hoe het OV werkt en sms JK&Ch naar het station te komen, het is mooi weer dus we gaan vandaag met de trein naar Sintra. Een uurtje naar het westen ligt dit ‘cultuurlandschap’, sinds 1995 op de Unesco erfgoed lijst. Prachtige paleizen en kastelen te bezichtigen.
We vergapen ons aan de natuur, architectuur en kunstschatten.
Met de trein terug en heerlijk op een terras vis gegeten. Kerstvakantie!

Maandag nemen we de hop on/off bus, die komt langs mijn camper en we zien de hele stad. We stappen over in een kleine bus om het castello San Jorge, hoog gelegen in de oude stad, te bezoeken. Een flinke klim door de smalle straatjes, we lunchen sardientjes in een lokale kroeg en bezoeken tussen de buien door het kasteel.
Ik heb verkeerde schoenen aan, dus blaren!! ik loop blootsvoets het laatste stuk. We moeten erg lang wachten op de hop ON bus, toch maar een taxi? die is er ook niet want er staat file.
Eindelijk de bus, bij het hotel van JK&Ch stappen we uit.
Heerlijk ff douchen!!
en dan met een taxi naar een door het hotel geadviseerde diner/fado avond. Kost wat maar dan heb je ook wat!!
Het was geweldig! met vrienden die ook van het goede leven houden en zich dat (kunnen) permitteren.

Omdat op maandag musea zich zijn (dat is internationaal) missen we het Mosteiro van Jeronimos en de verschillende musea.
JK&Ch hebben maar 3 nachten Lisboa geboekt, daarna gaat de reis naar een mooi hotel aan zee in Villamoura. Helaas niet genoeg tijd voor Lissabon dus.
Zij komen dinsdagochtend op hun buskaartje naar het klooster, waar ik al naar toe gelopen ben. Ik had al gezien dat er een wacht-rij van zeker 2 uur voor de ingang staat. Niet dus! We lopen langs de Torre van Belem, drinken koffie met uitzicht over de brede Rio Tejo, waar een vloot Optimistjes de storm trotseert. Lopen langs het beroemde Padrao dos Descubrimentos, beeld ter herinnering aan de ontdekkingen, uit 1940.
Helaas in 1941 door wervelstorm verwoest, dus nu een kopie.
Dan langs de mooi betegelde patisserie voor koffie met de beroemde Pastais de Belem.
Prachtige konditorei met heel veel stoelen, achter ieder zaaltje weer een volgend zaaltje… honderden gasten vinden hier een plaats. Schitterend betegeld, zelfs het toilet is een foto waard.
Dan lopen we naar de camper, we rijden naar het hotel en halen de koffers. We rijden over de 17km !! lange brug de stad uit, over de tolweg naar het zuiden.

We komen om uur of 4 bij het hotel in Vilamoura, ik weet 2 km verder een camperplaats, maar helaas….. het is dinsdagmiddag en dan is ie dicht omdat er woensdag zigeunermarkt is.
JK&Ch checken in en ik ga in mijn boek op zoek naar een andere plek.
JK belt me: je moet ff onze kamer komen zien!!! het is een suite, groot balkon, uitzicht op zee, met een zithoek met slaapbank….. (maar ik wil niet bij iemand op de bank).
Mazzel! ik vind een plek op de parkeerplaats van het hotel. Achter het hek en gratis.
Hier kan ik prima slapen!
We lopen het dorp in, tussen luxe appartementen-complexen, rustig want het is laagseizoen. (vandaar die suite voor weinig geld?). We eten heerlijk in het dorp, we proberen voor de Oud&Nieuw avond te reserveren maar alles is vol.

De volgende dag zijn JK&Ch vroeg op, na het ontbijt lopen ze langs de jachthaven, ik ga op de fiets naar die camperplaats en zigeunermarkt. Een leuke plek, de campers staan nu in een rij op het veld ernaast. Ik ‘herken’ veel camperaars op de markt, op de terrasjes, het is een walhalla voor pensionado’s hier. Het weer is goed, eten&drinken goedkoop, op de CP’s en campings kom je ‘soortgenoten’ tegen. Dat ben ik dus ook: grijze dame op E-bike met een camper op de Aldi parkeerplaats ……..oefffffff …….
De zigeunermarkt is leuk, maar altijd hetzelfde: van alles voor weinig geld, kwaliteit nul en made in China. Ik koop voor een paar euro een lange zwarte rok&blouse voor als er nog een ‘gala’ op mijn pad komt.
Ik fiets over de boulevard van Quateira terug, ik zie een cafe met uithangbord ‘Grolsch’.
Ze hebben kerststol, erwtensoep, en…. oliebollen!!!
Ik koop een zak, vriesvers ingevlogen uit Glanerbrug door kroegbaas Engelbert, die vloeiend Twents en Portugees spreekt. Nee, Grolsch heeft ie niet meer.
JK&Ch zijn nog in Vilamourra, wij drinken daar koffie aan de jachthaven.
Het prijsverschil met Quateira is duidelijk zichtbaar, alleen al aan het publiek.
Alle kroegen/restaurantjes zijn met O&N dicht of volgeboekt. Maar we hebben dus een suite met keuken! Ik koop een fles champagne en ingrediënten voor wraps. Ik mag kokkerellen!
Charlotte &ik gaan zwemmen, de sauna&bubbels in en laten ons verwennen met een lekkere massage!
We gaan pas laat met Herman Finkers aan de borrel&eten. Om 23 uur hebben we vuurwerk op tv NL, met champagne.
Dan lopen we het strand op, en zien om middernacht het vuurwerk in Quateira.
Wat een goed begin voor het nieuwe jaar!!
Nieuwjaarsdag kan dus de traditie voortgezet worden: met oliebol op de bank en het eurovisie nieuwjaarsconcert uit Wenen op tv.
HAPPY NIEUWJAAR, met JanKarel & Charlotte, zoals in de 80er jaren. Toen met onze kleine kinderen, die nu groot zijn en verspreid over de wereld verblijven.

JK&Ch willen ook nog naar Sevilla en hebben een auto gehuurd. Ik breng ze 2 januari naar het vliegveld Faro om die op te pikken.
Daarna rij ik naar Pera. Camping ‘Miki’s Place to Stay’, is mij met kerst aanbevolen door solo Jan, die daar permanent campert.
Ik kom hier meer mensen tegen die in NL huis&haard verkopen en permanent in hun camper leven of een flat kopen/huren. Het leven na 65 biedt tal van mogelijkheden! Toch voel ik me nog teveel verbonden met mijn Bergentheim&Groningen. Ik lees de digitale kant van Groningen en weet dus precies wat ik allemaal mis.

De camping ziet er leuk uit. Miki (een Vlaamse) is keramist dus het staat vol met beelden, het sanitair is artistiek betegeld. Er worden ook workshops gegeven. Er zijn gezamenlijke maaltijden.
Wanneer ik een week vooruit betaal krijg ik nacht 8 gratis….. Nou doe maar dan.
De bar is geweldig, om 5 uur verzamelt men hier voor Happy Hour.
Laat ik daar maar eens beginnen! ik ontmoet Jan, er zijn blijkbaar nog meer solo’s onderweg hierheen. Het loopt vol en dan komt er iemand op me af……. ken ik jou? JA ! Wim&Wilma, ooit reisgenoten naar Petersburg.
Er staat er ook een kleine Strada, ik denk Don&Corinne die ik Silves trof. Maar nee, het is Koos. Die ontmoette ik op CP Goch en blijkbaar ook op de Beurs in Dusseldorf (maar dat wist ik niet meer). Koos was fotograaf, heeft fotografisch geheugen.
Hij komt uit Groningen, heeft ook zijn huis verkocht en alles opgeslagen. Staat hier sinds april, vorig jaar dus. We blijken veel gemeenschappelijke bekenden te hebben, het is een wonder dat we elkaar nooit eerder troffen.
We hebben ook een gemeenschappelijk hobby: Happy Hour aan de bar…
Het wordt met nog meer solo’s steeds gezelliger. We gaan op maandag met z’n allen in een taxibus naar een PiriPiri restaurant. Lekker&goedkoop en buitengewoon gezellig.
ik krijg bericht van Jos of ik nog mee ga naar Marokko, hij heeft een bootticket voor dinsdag. Nee Jos, ik blijf nog ff hier hangen.
Er is wifi, mijn tv heeft goede ontvangst…. kom tijd tekort!

Koos heeft hier een oude Suzuki 4WD gekocht, het dak kan eraf dus hij wil me de omgeving wel laten zien. We rijden een prachtige tocht langs de kust, plekjes waar je met de camper niet zomaar naartoe rijdt. Langs de baai en Praia de ALbandeira, met een schitterende branding.
Ik vraag Koos een foto van mij te maken met mijn blote benen in de golven. Hij moet daar als prof fotograaf toch iets leuks van kunnen maken?
Inderdaad, ik zwaai en hij roept: wacht even nog, en ineens word ik van achteren aangevallen door een enorme golf, die IK uiteraard niet gezien had. HIJ wel, haha humor! Kletsnat de auto weer in, rondje gelopen door Calveiro, leuk plaatsje waarvan ik vermoed dat het in het seizoen heel gezellig is. Nu uitgestorven, lege terrassen.
We gaan ook ff langs bij Rika in Ferragudo. Het is nu 9 januari, ik kwam daar 16 december.
De tijd vliegt, ik heb al veel heen&weer gereden door zuid Portugal.
Op het terras treffen we ook Ed, de zeeman, met grote hond. Het voelt een beetje als thuiskomen. Leuk dat ik in zo korte tijd al vrienden gemaakt heb.
Langs de Lidl en snel terug naar onze camping, op tijd thuis voor de regen begint. Het dak kan er nl wel AF maar past niet in de achterbak. Echt cabrio dus.
De volgende dag wil Koos wel met mij naar de camper-shop. Weer in de Suzuki, dak erop deze keer. Hij heeft het adres in de TomTom.
Maar we komen aan de boulevard van Quateira terecht ???
Ook leuk, hier weet ik een Grolsch cafe.. we nemen koffie, ik doe NL boodschappen, Koos koopt drop. We stappen weer in de auto, maar..... die doet niks. Koos had al vaker start-problemen, hij blijft proberen. Veel NLanders daar, iedereen bemoeit zich ermee, zonder resultaat. Kort verhaal: de verzekering gebeld, die zal met sleepwagen komen. ja, wij kunnen mee rijden. Een hondje?? NEE die mag niet mee. Dus voor mij&Bobby (een Jack Russel) wordt een taxi besteld. Wij nestelen ons weer op het terrassen nemen een pilsje. Geen Grolsch helaas.
Dan komt de taxi. een hond?? NEE die mag niet in de taxi.....
we sturen de taxi weg.
Dan komt de sleepwagen. Hij prutst wat onder de motorkap en....
de Suziki START!!
Het was een leuke middag, die campershop komt nog wel.

’s Avonds wordt er op de camping pizza gegeten (als je je daarvoor aangemeld hebt).
Lange tafels, voor ieder een karaf wijn en doorlopend voorzien van punten pizza, vers en heet uit de echte pizza oven op het terras. Grote bak sla en een goddelijk lekker toetje. Koffie met een likeurtje…….
OEFFFF…. hoe overleven wij de winter……

Ik heb een nieuwe buurman, Norbert met splinternieuwe camper. Hij ging vroeg met pensioen en kocht zich een camper. Geen idee van reizen, dus ingeschreven voor een NKC groepsreis langs de Spaanse kust. Om te beginnen reed hij maar eerst hierheen, goede recensies.
Wat is het leuk hier! we drinken een 'after' in mijn camper, want ik heb plek voor 3. Hij ontmoet meer solo's en hoort de verhalen. Heeft al gauw spijt van zijn dure groepsreis.

Zondag gaan we met de taxibus naar een muziek-cafe, waar vanaf 4 uur jam-session. Musici uit GB en NL die hier al jaren wonen. Heerlijke muziek, bier, en gedanst!! zelfs de heren kregen we dansvloer op.
Wat een feest allemaal. Morgen ff rust? nee, dan gaan we weer naar de PiriPiri….

Dinsdag een workshop: tegelglazuren.
Alle huizen in Portugal hebben wel tegels, minstens het huisnummer en een naam. Ook de straatnamen zijn in tegels. In Lissabon zag ik hele betegelde wanden met grootse voorstellingen.
Miki heeft veel voorbeelden liggen, maar ik besluit mijn ‘cochlea’ mijn slak dus, te maken.
Ik doe mijn best, herinner me weer hoe lastig glazuren toch is. Ik deed het veel in 1973 toen ik met Annemiek woonde. Zij gaf cursussen en we hadden een grote pottenbakkersoven in de keuken staan. Her&der kom ik nog asbakken en naamplaten tegen uit die tijd.
Glazuurpoeder heeft een heel andere kleur dan de gebakken kleur, spannend dus hoe het gaat uitpakken. Eerst drogen, dan bakken. De oven gaat in 24 uur tot 980 graden, moet dan weer 24 uur afkoelen, dus…… geduld!!

Maar er is afleiding, want een groep ‘vaste bewoners’ gaat met de campers het ‘binnenland’ in. Ik mag ook mee.
Eerst langs Campershop in Loule, want ik heb (voor de 2e keer!!!) de glasplaat van mijn cooker laten knallen door het gas niet uit te doen.
Dat geintje heeft me bij Foppe de Haan (waar ik de camper kocht) €69 +BTW gekost.
De glasplaat word voor me besteld. Ik wil een lange gasslang, ik heb nl een LPG uitgang aan de buitenkant van de camper, handig voor de Skottelbraai. Maar die aansluiting kan niet zo snel geleverd worden. We rijden dus met de 2 Strada’s door de prachtige omgeving naar het noorden. Iets voorbij Cachopo is een camperplaats aan de rivier. Geen voorzieningen maar wel een cafe waar we ’s avonds eten&drinken en vooral gaan feest vieren.
Het is een groep Brabanders, dus dan weet je het wel.
Als het eten op is wordt er een mobiele Bose op tafel gezet en de carnavalsmuziek knalt door de ruimte op oorverdovend volume. Vreselijk eigenlijk, maar ik amuseer me wel, ga maar dansen dus. Uiteindelijk dansen de ‘lokale gasten’ ook mee, tandeloos oud mannetje, dikbuikige jonge man stinkend naar bier en de barvrouw (die uitstekend de mannenkant danst en goed weet te leiden).
Koos zat zich stevig te ergeren, uiteindelijk zijn wij maar afgehaakt.

De volgende ochtend ben ik dapper met de groep gaan lopen, de berg op!
Maar dat viel mee. De berg was goed te doen, het tempo was zeer senior. We liepen tussen de dorps woninkjes door, een dorp is eigenlijk één groot erf. Men is hier bekend dus overal wordt gezwaaid en geroepen. Je zal hier moeten wonen! verstoken van veel, hoewel er tegenwoordig wel beperkt waterleiding en elektra is.
rustiek dus
Er hangen in de schuur tientallen worsten te drogen, zien er schimmelig uit maar smaken goed! Er is honing te koop. Er komt een visboer langs. Ik koop vis voor de BBQ partij die om 2 uur begint. Dan gaan de eerste flessen open, dus je begrijpt het al…. Ik maak in mijn skottelbraai op de reserve gasfles van Koos een grote pan Nassi. De gekookte rijst had ik al gaar&koud mee, veel groente en de conimex kruiden die ik bij Engelbert (van de oliebollen) in zijn NL winkeltje gekocht had.
Er was natuurlijk veel te veel eten. Heerlijke salades, ik had vis, Koos had kip, men had heel veel vlees… Uren gegeten en vooral gedronken. Toen het donker werd een groot kampvuur. Geweldig!! maar helaas kwam de Bose weer tevoorschijn.
Tja, je moet ervan houden.

Onze campers stonden vlakbij de rivier, daar minder last van de muziek en flikkerende kerstverlichting (die ik zelf in de boom gehangen had). Prachtig heldere nacht, toen de muziek zweeg stille natuur, alleen de rivier ruist.

Vrijdag weer wandelen, nu de andere kant op. Ook Koos en (solo) Ben gaan mee. Het tempo is traag, het uitzicht fantastisch. Prachtige bloemen, licht oranje sinaasappels, donker oranje mandarijnen. Witte amandelbloesem, de gele mimosa begint al en nog een paar late vruchten aan de ‘aardbeienboom’. Hiervan wordt een super drank gestookt, ben de naam ff kwijt.
We lunchen met de restjes vis van de BBQ, hangen wat, kletsen wat, in de zon uit de forse wind.
’s Avonds zit iedereen binnen, het is koud. Wij hangen achter mijn tv. Wat een super camper heb ik toch!! Voldoende ruimte om met 2 tv te kijken of met 3 te borrelen. Ook genoeg stroom, dus VRIJ staan is geen probleem. Gelukkig heb ik voldoende warme dekens, want ik was voorbereid op Marokko, en op de Atlas ligt vaak sneeuw.

Zaterdag is men druk met aardappels schillen voor de patat party vanavond, er komen nog meer campers en er wordt verjaardag gevierd.
Willen wij dat?
Koos heeft geen stroom meer, dus wij besluiten te ontsnappen aan het ‘feest’. Via de mooie route wil ik naar Messines en Silves waar Nol&Marian aangekomen zijn en meer bekenden staan.
Leuk om ff bij te praten en te horen wat zij allemaal gedaan hebben. Zij zijn lang in Espiche blijven hangen en hebben hoofdzakelijk geluierd en gelezen.
Meer solo maatjes van mij zitten hier met elkaar aan de borrel, ik vind het leuk ze weer te ontmoeten. Ik wil hier best een nachtje blijven.
Maar…..ik reis op dit moment niet alleen en Koos heeft hier duidelijk geen zin in. Hij kent ze niet. Wij vertrekken dus naar de nieuwe camperplaats, naast het kerkhof! Ik neem beetje sip afscheid. Waar is mijn onafhankelijkheid? Maar het is wel gezellig met Koos.
Helaas is de nieuwe camperplaats VOL, dus Koos zegt ‘zullen we maar doorrijden naar Pera? daar heeft hij zijn eigen plek, met stroom en elektrische kachel.
Voor mij is ook wel plek. Hij heeft ineens haast, ik eigenlijk niet maar volg toch.
Wanneer ik op de camping terug kom zijn er nieuwe solo’s aangekomen, daar ga ik naast staan.
Het is zaterdag dus PIZZA! iedereen hangt al aan de bar.
Er wordt weer veel gegeten&gedronken, teveel.

Zondag besluit ik een paar dagen in ‘retraite’ te gaan, ik rij terug naar de CP in Silves.
Een paar dagen geen alcohol en zwemmen!
Zondagmiddag is hier ook een jazz café, daar loop ik naar toe en geniet van geweldige muziek. Ik drink tonic zonder gin! ook lekker, maar daar denk ik meestal niet aan.
Raak aan de praat met een NL man die een paar dorpen verder een huis heeft en alle muziek cafés afloopt. Ik maak met mijn mobiel een filmpje van de band en zet t op Facebook (handig! in ieder café wifi). Krijg direct bericht van Rika: dat zijn mijn goede vrienden, groet ze van me.
Sinds Rika vorig jaar haar camper moest inruilen voor een scootmobiel komt ze haar dorp niet meer uit. Ze moet veel missen, zoals jazz middagen en kroegentochten.
Ik geef haar groeten door en Beto wil direct met mij op de foto voor Rika. Hij is een bekend zanger/drummer en heeft ook veel in NL gespeeld Paradiso,
Hij vertelt dat ie carnaval zaterdag in een grote tent speelt bij Amancao dePera.

Maandagmiddag gaan Dorotique, Dieny en ik naar het zwembad. Gewapend met badmuts (verplicht!) laten we ons door Martin op de foto zetten. Dit moet de familie in NL zien, dus op Facebook!
Senioren betalen € 2,50 voor 90 minuten zwemmen, ik doe 30 baantjes en ben kapot, ga bij de anderen in het bubbelbad zitten. Daarna voor €1 een grote koffie macchiato en wifi.
Ik blijf nog een poosje zitten met mijn laptop.
Moe maar voldaan heet dat, dit moet ik een paar dagen volhouden.
Ik doe dus niet mee met Happy Hour, verschans me in mijn camper, gordijnen dicht, pot thee, boekje, filmpje…..Wat kan rust lekker zijn.

Dinsdagochtend maak ik een stadswandeling door Silves. Mooi stadje, met museum, kasteel, grote kerk, mooie smalle straatjes, omhoog/omlaag…… waar is mijn conditie?
Ik ga weer 30 baantjes zwemmen, GOEDZO lijn !
Dan blijkt dat mijn huishoud-accu leeg begint te raken, ik heb dan wel zonnepaneel, maar er is niet genoeg zon. Dat wordt geen tv vanavond? dan rij ik toch maar terug naar de camping in Pera.
Ik hou het een paar dagen alcoholloos.

Koos vraagt of ik mee ga naar Algarve Shopping, een groot winkelcentrum waar zelfs vanuit de camping een ‘shoppingtaxi’ heen rijdt. Toen ik dat hoorde moest ik aan de ‘ladies-shopping-trips’ in Saudi Arabie denken. Een bus vol vrouwen, die alles kopen wat ze niet nodig hebben, maar dolgelukkig een dag ‘UIT’ zijn. Ik ging altijd mee en heb een lade vol gouden kettingen&oorbellen. Dat was daar nl heel goedkoop, goede geldbelegging toch?
Koos wil een nieuwe bril en ik moet zeggen wat mooi is…… hij heeft een leuk rond Youp brilletje, staat hem prima! Hij denkt niet dat ie nieuwe glazen moet, deze zijn nog prima (5 jaar oud). Maar als ie mijn bril +4 op zet ziet ie ineens veel meer!
Bij de oogdrukmeting gaan de alarmbellen af. Hij moet DIRECT een afspraak maken bij de oogkliniek, op de 3e verdieping……
Eerst 3 maand oogdruppels en dan pas nieuwe bril uitzoeken.
Ik koop in het shopping center een elektrisch ventilatorkacheltje, voor de toch wel koude avonden.

Vrijdag gaat er een groep eten in een simpel/lekker/lokaal restaurantje in Pera, daar wordt een menu&fado geserveerd. Ik bespreek ook een tafel voor 6. We lopen heen (2km? nee dus) en besluiten nu al voor een taxi terug.
Het wordt een heel gezellige avond, lokaal eten, lokaal vertier. Een man met microfoon, digitale begeleiding en plezier. Volgens iemand van ons die hier al jaren komt is dit de echte Fado. Het is heel wat anders dan ik in Lissabon hoorde.
Dan komen de evergreens, de meezingers, we dansen…. Zelfs met Amsterdamse tulpen, vertolkt door een oude Brit met mondharmonica.
De taxi laat erg lang op zich wachten dus de dames dansen nog vrolijk door, er wordt zelfs een polonaise gelopen…..

Ik had in het dorp posters zien hangen van een fado-avond in het nieuwe pastoraat gebouw. Kaarten €10, ik mocht de zaal zien, waar de attributen voor de kerkdienst al/nog op het toneel stonden. Mooi nieuw multifunctioneel gebouw gerund door enthousiaste vrijwilligers. Ik reserveer 4 kaarten, maar op de camping bleken meer geïnteresseerden. Uiteindelijk zaten we met 16 NL pensionado’s in een volle zaal tussen dorpsbewoners. Er was koffie, wijn en lokale schnaps (oeffff!!) te koop voor een habbekrats. Zelf gebakken taarten, €1 voor de pot ‘activiteiten’.
De zangeres was blijkbaar erg bekend, de gitarist speelde met Amalia Rodrigez. Prachtige stem, mooie presentatie, maar wat er aan de zijkant van het toneel en achter de gordijnen gebeurde werkte op de lachspieren. Naast mij de slappe lach, de bank schudde ervan. Jammer.
Het programma was ruim later begonnen, duurde langer en de afsluitende uitgebreide bedankjes (sponsoren?) eindeloos.
En dan was er na afloop ook nog typisch Portugese soep Caldo Verde. Alles inclusief.
De taxi chauffeur had geen haast, is hiermee bekend.
Hij had ons gehaald bij de camping en zou ons terugbrengen, voor €2 pp en hij moest zijn geld nog krijgen.
Heerlijk dorps allemaal. Doet me denken aan de feestweken in Bergentheim.

En zo gaan de dagen voorbij. We fietsen langs de zee, eten sardientjes, maken een autorit door de mooie natuur naar een ‘prachtig’ dorp Monchique, wat mij erg tegen valt. We lopen door de verlaten straatjes, ik eet lokale specialiteit bloedworst, proeven de lokale schnapps (60%, Koos stikt er bijna in), komen terug bij de auto en……..
lampen laten branden dus accu leeg. Je maakt wat mee!

We staan met een aantal solo’s op deze camping en dat worden er steeds meer.
De sfeer is precies wat ons aanspreekt, dus het vertelt zich verder.
We lezen allemaal onze emails en dan komt er een nieuwsbrief van het centrale NKC-Solo gebeuren in NL, één van onze top-vrijwilligers is opgestapt wegens onvrede met de gang van zaken. Wij wisten allemaal allang dat er van alles broeide, onze groep wordt (te?) groot en dreigt aan zijn eigen succes ten onder te gaan. Het ‘hoofdbestuur’ neemt beslissingen waar wij ons helemaal niet in kunnen vinden en wij voelen ons niet gehoord.
Dus druk overleg aan de bar, het verzamelpunt. Er wordt besloten tot een bijeenkomst met zoveel mogelijk solo’s die hier in de Algarve staan. Wat is email en Facebook een snel communicatie kanaal! Op zaterdag hebben we goede vergadering, wat resulteert in de Pera Petitie, waarover later misschien meer.

Maar ik vind nog steeds dat ik te weinig van Portugal gezien heb. Ik wil een route langs de westkust omhoog. Koos en ik vertrekken met onze Strada’s naar Sagres. Kaap Vicente is het einde van Europa. We zullen daar Hans&MarieAnge ook ontmoeten.
Wat een storm!!! we lopen langs de vuurtoren die een buitengewoon bereik schijnt te hebben. Het uitzichtspunt/museum is gesloten. Ik koop een warm vest bij een kleumende man eenzaam achter zijn kraam, nauwelijks toeristen in deze tijd. Bij Fort Fortaleza zijn ‘werkzaamheden’ , we mogen voor € 3 naar binnen om de bouwvakkers te zien? nee dank u.
We overnachten op een grote parkeerplaats, discussie of je hier mag staan. Er staan stuk of 6 campers. Het verhaal is dat onlangs iedereen hier is weg gestuurd, als je er de volgende ochtend nog was: bekeuring € 150. Maar de verhalen zijn zeer uiteenlopend, dus we gokken het.
Rustig geslapen, wanneer ik wakker word heeft Koos al een fietstocht naar het dorp gemaakten weet welk terras aan de jachthaven open is. Vroeger stonden de campers hier langs het water, maar nu overal bouw activiteiten: er komt riool en mooie wandelpromenades voor het komend toeristen seizoen. Met z’n vieren zijn we de enige klanten.

Vervolgens langs mooie kustroute noordwaarts, we komen in Aljezur. Prima gratis CP bij de brug, uitzicht over het weiland naar het nieuwe stadje, andere kant het kasteel op de berg. We lopen de stijle straatjes omhoog, komen bij museum, de dame zegt: we sluiten om 5 uur, u kunt morgen komen. Later zie ik dat het kwart over 4 is.
We lopen omhoog tot de burcht, prachtig gerestaureerd, wijds uitzicht. Door leuke smalle straatjes terug naar beneden, er staan veel huisjes te koop.
Tijd voor borrel&eten, uitzicht op verlichte kerk aan de ene, kasteel in de schijnwerpers aan de andere kant. Middernacht is het donker, alleen nog de sterren.

De volgende dag moet Koos achter gas aan, zijn flessen zijn leeg. Heb ik mooi tijd om naar het museum te gaan. Een groot huis, met kamer links, kamer rechts en een boven. Kaartje kost € 2.12 maar daarmee heb ik ook toegang tot 5 museum locaties!
Ik bekijk de kamers, eigenlijk niets bijzonders. Dan sluit de vrouw achter het buro haar computer af, pakt haar telefoon en bos sleutels, sluit het museum en loopt met mij de smalle straatjes door. Ze spreekt beetje Engels, klimt voor mij over een hek een tuin in en laat me een heerlijke vrucht proeven. Plukt ook nog een sinaasappel en dan komen we bij een gerestaureerd oud huis: museum van St Anthonius. Een enorme verzameling gedoneerde beeldjes en afbeeldingen van deze heilige met kind, groot&klein, mooi&lelijk, oud&nieuw……
Ik krijg heel veel tijd om alles te bewonderen.
Dan naar het huis van schilder Jose Cercas, die alles naliet aan de gemeente. Dat was indrukwekkend want nu zie je hoeveel ruimtes, opkamer en verdiepingen en binnentuintje en dakterras….. achter die smalle voordeur verscholen gaan.
Dan naar het Pastoraal museum en vervolgens ook nog naar de kerk, waarvoor iemand gebeld moet worden die de sleutel heeft.
Wat een belevenis! ik kreeg ruim anderhalf uur privé rondleiding door het museale gedeelte van Aljezur, voor € 2.12
Koos was inmiddels terug met gas, we fietsen de andere kant van het dorp in en eten gevulde squids. Ik maak er met mijn telefoon een foto van, maar helaas….. leg mijn telefoon op de stoel en vergeet m. Als ik van het toilet kom is de tafel al afgeruimd, thuis mis ik mijn telefoon, ik fiets terug, maar jammer dan: niet gevonden ….Er was buiten ons niemand op het terras, maar je mag niemand beschuldigen. Ik bel mezelf maar de simkaart is al verwijderd.
Er zat nog € 7 beltegoed op en 2 dagen internet. Jammer van de foto’s.

We rijden langs de prachtige baaien met woeste golven waar veel surf scholen. Mooi gezicht vanaf het terras met koffie. Door naar Villa Nova de Milfontes. We komen bij de camping, maar….. geen honden toegestaan !!! we vinden vlakbij een veel goedkopere camping, met douche en daar gaat het mij om.
Er is wifi, ik lees een mail van mijn nicht Eva:
haar broer is overleden. Hij hoorde in september dat ie longkanker had, is 63 geworden.
Een mokerslag!
We fietsen het stadje in. In het hoogseizoen is het hier wslk gezellig druk, maar nu zijn alle terrasjes/restaurantjes dicht. Ik wil vis eten! We fietsen naar de haven, heel ver, maar geen vis dus.
Ik tover een maaltijd uit mijn onuitputtelijke provisiekelder.

Op de terugweg zien we de campers van Gerrit en Janneke staan, op de plek waar wij 2 nachten bleven. Zij zijn op de heenweg van een tourtje, wij gaan weer terug. Wij wisselen wat mooie plekjes uit.
Nu naar Amancao de Pera, waar morgen een carnavals optocht zal zijn. Een Portugees (Braziliaans) carnaval lijkt me wel wat.
Grote CP aan zee, € 1.50 per nacht maar ook hier schijnt iedereen weg gestuurd te zijn. Er staan veel grote campers, met aanhangers, met boten, met grote zonnepanelen voor de deur. Zelfs een generator hoorde ik. Het is behelpen! Ik sprak een NL man die klaagde over de pensioenen die niet stijgen en de belastingen….. ga je schamen!
Er stond nog een kleine Strada, inderdaad Don&Corinne, wat leuk jullie weer te treffen.
Het is wel een heel apart wereldje, die overwinteraars. Ik begin oog te krijgen voor wat ik wel&niet mooi vind en word steeds blijer met mijn nieuwe buscamper.

De carnavalsoptocht werd voorafgegaan door een defilé van oldtimer lelijke eenden. LEUK!! De optocht zelf kwam met veel vertraging en was helemaal niets. Maar we hebben lekker vis gegeten, wijn gedronken in de warme zon aan het strand. Ik herinner me carnavals optochten in de sneeuw, met kouwe voeten.
Toen in de camper NL tv gekeken, toch wel leuk. zo’n automatische schotel :) gelaten ons meevoeren langs de Yangste River.
Toen het donker was ben ik nog naar de feesttent gelopen waar Beto&band opzwepende muziek stond te maken, heb nog ff mee gedanst.

Weer op de camping kan ik terug kijken op een erg leuke week, blij dat ik eindelijk wat meer van Portugal gezien heb. Nog een week dan ga ik langzamerhand richting thuis rijden.
Eerst nog een keer tegels glazuren, ik heb een leuk ontwerp in mijn hoofd.
Dan moeten de tegels eerst drogen, gebakken worden, afkoelen….

Ik maak nog een tochtje naar Ferragudo naar Rika, die inmiddels probeert achter de rollator te lopen. Proficiat!! weg met die rolstoel, maar doe voorzichtig.
Het is aswoensdag, maar dat wordt hier gevierd als de ‘sterfdag van carnaval’ Er staat een grote tent op het plein.
Met de scootmobiel rijden we naar het terras, als het gaat regenen halen we take-away pasta bij de Italiaan en gaan naar huis, omdat je met een scootmobiel bijna nergens naar binnen kan. We hebben een heerlijke maaltijd en mooie gesprekken in het kleine huisje van Rika. Wat een gedenkwaardige avond! Om half 10 rijden we weer naar het plein waar we net het vuurwerk zien. We vinden plek op een terras onder grote luifel, uitzicht op het podium en drinken de duurste wijntjes, totdat om middernacht iets ritueel in de fik wordt gestoken. Wat een mooie avond, Rika bedankt! dat ik je heb leren kennen.
Ik loop naar mijn camper en sta nog een nacht op mijn plekje, net als begin december.

Dan naar Portimao waar inmiddels veel solo’s zijn aangekomen op de giga CP. Vooraan op asfalt, achternaam de modder.
Ik parkeer naast Hans&MarieAnge, pilsje?
Nee, ik ga eerst fietsen met Marja langs de boulevard. Dan nog even het stadje in waar ik niets moois kan ontdekken. Bezoek aan het sardientjes Museum….
Ik begin behoefte te krijgen aan cultuur van kwaliteit.
Als ik terug kom zitten Dorotique, Peter&Anny, Peter&Reino buiten aan de borrel. Het is 6 uur, Happy Hour! we horen elkaars reisverslagen en plannen. Zij zijn net aangekomen, ik ga al bijna terug.
We hebben een heel leuke avond in de biertent, ik ontmoet leuke nieuwe mensen. Allen hetzelfde doel: overwinteren.
Dorotique komt bij mij in de camper eten. Het wordt heel gezellig en heel laat.
Wat een leven…….We genieten van het klimaat, gaan naar de Aldi, de Lidl, drinken een wijntje…..

Het is vrijdag 12 februari.
Als de keramiek-oven afgekoeld is kunnen mijn geglazuurde tegels eruit en laat ik Portugal achter me. Langs een mooie route, weet nog niet welke.
Ik wil naar Granada, het Alhambra bezoeken. Koos wil mee, we rijden samen…
Dat is heel gezellig, maar meer ook niet.
We hebben samen een fijne tijd gehad, maar gelukkig werd ik niet verliefd. Ik herinner me de pijn van vorig jaar nog….. Voor mij geen triest afscheid deze keer.
Koos blijft in Portugal, maar als het hier 40 graden wordt…… is ie van harte welkom in Groningen. Gaan we samen naar onze gezamenlijke stamkroegen!

Ik ben heel blij dat ik op deze manier de winter heb overleefd, ga het volgend jaar zeker weer doen. Mijn eerste plan: 2 weken Spaans aan een Senioren College was zo gek nog niet.
Portugal is mooi, maar vooral het noorden. En de taal? niet aan te beginnen.
De charme van de Algarve is de zachte winter, de lage prijzen en de vele overwinteraars die je daar tegen komt. Ik zou ook graag de achterkant van het land zien, dat lukt alleen als je de taal spreekt. Dat zie je aan Rika en Jos.
Volgend jaar misschien in Spanje blijven? Ik heb een Spaanse schoondochter en een zoon die de taal vloeiend spreekt. Genoeg te oefenen dus.

voorlopig was dit
liefs van lijn
een winter in Portugal