een heel grote KRAB, vers uit de Oceaan

het is donderdagavond en ik heb nog internet op de dongel !
dan maar even het verhaal van vandaag de lucht in:

De oester-mannen stonden vroeg in de ochtend alweer aan onze deuren: met grote KRABBEN en KREEFTEN deze keer.
Ook met gewone vissen en grote schelpen, maar die krab vond ik wel mooi!
Ik herinner me nog dat ik in Paramaribo op de markt een 'tros' krabben kocht: 6 stuks met de poten aan elkaar gebonden. (ja, zielig hé?)
Toen ik ze achter in de auto in de koelbox wilde doen ontsnapte er eentje, en liep zijwaarts (dat doen krabben) door de parkeergarage ! Ik had ervoor betaald, dus ik heb em terug gevangen..... brrrrrrrrrr ik weet het nog.
Ik weet ook nog dat het koken een crime was, en dat ik úren heb gepeuterd voor een schoteltje crab-meat (een blikje kost een paar euro).

maar terug naar vandaag dus:
Willy&Bernadette kijken verlekkerd en vragen mij: krab-lunch?
Ik zeg natuurlijk direkt JA!
Er is een grote voor 4 personen, 100dirham (tientje), maar wij kiezen de grotere voor 120dirham.
Rob heeft een heel grote pan, Willy gaat wortelen&uien kopen, duurt lang vóór de bouillon kookt. De visman komt regelmatig kijken (en zeuren om bier). Onze reisgenoten komen kijken en foto's maken. Niemand waagt het óók een beest te kopen. (jammer, want het koken van de bouillon is het meeste werk).
Eindelijk is de bouillon aan de kook, het beest erin, als het wéér kookt (duurt lang) nog 20 minuten.

de tafel staat gedekt, tóch maar een glaasje koele rosé erbij, vóór de middag zitten wij met z'n 3en met waterpomptang, knijptang, keukenrol en vooral veel plezier 'aan het werk' . Eerst de scharen eraf. Zie ze maar eens stuk te krijgen! en dan peuter je met een speciaal vorkje (standaard camper uitrusting voor Willy&Bernadette) het vlees eruit.
LEKKER!!
De visboer heeft het beest voor ons verder gesloopt, het lijf, daar zit ook nog heel veel vlees in (gelukkig). De toeschouwers wilden wel 'even proeven' maar die hebben we rigoreus weg gestuurd. Je werkt je rot voor een vorkje vol crabmeat, dus meer dan 'even proeven' is het niet.
We genieten! en gooien nog het pondje garnalen in de bouillon.
Ook dat is hard werken, alle garnalen hadden véél eitjes.
Buik vol voordat de schaal leeg is, dus Corrie heeft mazzel, voor haar de rest.
Zij heeft een half uur zitten pellen, hondje Wibi was dol op de eitjes en pootjes, en toen een heerlijke cocktail (majo met een scheutje brandy, zo doen wij solo's dat).

Ondertussen komen er mensen terug van het strand: daar veel vissers, tafeltjes, parasolletjes en vers gegrilde sardienen.
Wat een geweldig dorp! hier blijven we volgende keer wat langer.
Iedereen begint te vertrekken, we hoeven maar 80km, dus ik ben om 2 uur nog even een strandwandeling gaan maken. IJsje gekocht, naar een kite-surfer gekeken en toen ook richting El Jadida .
Toen zag ik pas de rest van het stadje, leuk, terrasjes, toeristisch.

De kustweg niet vlak langs de zee, er zit nog een stuk tussen waar 'landbouw' bedreven wordt. Ook stukken grond half onder water? mosselen?
De omgeving is minder mooi dan gisteren.
25 km onder El Jadida zie ik ineens een dozijn oceaanstomers aan de horizon. Een haven in zicht?
Ja hoor, ik kom door een soort Botlek gebied, rokende schoorstenen, veel vrachtverkeer, slecht wegdek. Vóór mij een langzame vrachtwagen die zigzagt om de gaten heen. Niet in te halen dus. Ik doe de ramen dicht want deze keer is de industrie wél te ruiken. Heel veel viezigheid wordt hier de lucht en de zee in gestuurd.

Al met al kom ik wat later in El Jadida. De route beschrijving is mij niet geheel duidelijk en als ik het cntrum alweer uit ben en de camping nog niet gevonden, draai ik om en besluit eerst het stadje te gaan bekijken. De 'groepsexcursie' zou om 4 uur beginnen en dat was het ruim geweest.
Ik parkeer de camper en kleed me om. Als ik de laatste hand aan mijn toillet leg (sta met een lippenstift in de hand) wordt er aan mijn deur geklopt: ROB, met de hele groep, die al bijna een half uur gelopen hadden, onderweg naar de cisterne. Ik kon zo aanschuiven!

We gingen onder de grond, een cisterne is een water-opslagplaats. Een ruimte van 33m in het vierkant, 5 rijen flinke zuilen, een scene uit de film Othello is hier opgenomen.
er was een schoonmaakploeg aan het werk: de vloer werd geschrobt met flinke hoeveelheden chloor. Om de geur te verdoezelen werd er óók gedweild met bio-lavendel.
Waar het klaar was: prachtige rode plavuizen, verder een dikke laag groen/zwarte algen.
Mijn Bergentheimse buurman moet hier maar eens een tank eco-Ben naar toe sturen, beter voor het milieu (maar daar doen ze in dit land nog niet aan).
Toen nog even over de stadsmuur gelopen en genoten van het uitzicht. Door een leuk winkelstraatje met wéér dezelfde snuisterijen. Heel andere architectuur in deze oude Portugese Vestingstad uit 1500. Inderdaad helemaal niet Marokkaans. Ik vond het niet speciaal mooi of boeiend, maar misschien een beetje overvoerd?

Ik liep met Corrie, we snoepten een ijsje en liepen naar mijn camper. Die stond klem geparkeerd door een auto met oplegger&aanhanger. Ik kon er dus niet uit.
Er kwam een chauffeur, die reed een stukje naar achteren, maar met 3x steken was het mij duidelijk dat ik hier niet uit kwam. Iedereen bemoeide zich ermee: aanwijzingen, kom maar, links, rechts..... Een politieman stond het te bekijken. Ik zat achter mij stuur en deed NIETS. Hoop geschreeuw, maar HIJ had mij klem gezet dus HIJ gaat maar weg. Bovendien was er voor hem ruimet zat om vooruit te rijden, dus ik wachtte.
Uiteindelijk ging hij rijden en konden wij gewoon achteruit en weg.
Corrie wist waar de camping was dus wij waren er véél eerder dan de groep, die nog zeker een half uur moest lopen! De wegen waren afgezet, ivm met een voetbalwedstrijd? maar ik bleef vóór het hek staan. Dáár is de camping, wees ik en oom agent begreep het en sjorde het hek weg.
6 uur stond ik, aan stroom, praatje met duitse buren, Ab&Simon kwamen aanlopen en met een grote rum-cola schoof ik bij onder de bomen.
Er was voorgesteld met z'n allen pannenkoeken te gaan bakken, maar de meesten waren moe, vonden het koud en verdwenen in de campers.

en nu morgen.............?
het is wel duidelijk dat we op de terugweg zijn. We hebben al veel gezien en de omweg dwarsdoor Casablanca om 's werelds grootste moskee te bezoeken....... wil ik dat?
De route morgen gaat naar Mohammedia, vlak tn N van Casablanca.
de gele route gaat langs de kust, zijdelings langs Casablanca
de rode gaat dwars door de stad Casablanca
de Péage gaat om Casablanca heen.
Wat wil ik? de 5 solo's vertrekken om 8 uur om die moskee te bezoeken, maar dat tijdstip bevalt mij zeker niet!
Het is vrijdag dus de moskee is van 11 tot 14 uur voor publiek gesloten.
morgen is reisdag 36, zondag dag 38 en het afscheidsdiner en dan.............. maandag weer op de boot.
gelukkig heb ik nog leuke plannen in Spanje, maar weet nu al dat ik deze groep ga missen!