van de oceaan terug naar de zee

Casablanca
vanmorgen vertrok de eerste groep al om 8uur naar Casablanca, in de hoop de moskee in te kunnen vóór 11 uur.
Ik was vroeg wakker maar zó vroeg rijden? nee dus.
Ik informeerde links&rechts wie welke route zou volgen.
Rob vertelde dat de Grote Moskee helemaal niet IN de stad ligt maar aan zee. Als je de kustweg neemt kom je er langs.
Inge vertelde dat die Moskee wel héél bijzonder is.
Jelma kwam met foldertjes van De Moskee en ik kreeg een indrukwekkend beeld.
Dus: na koffie en de reinigings rituelen ging ik op weg: ik koos voor de kustroute.

Niet zó dicht langs de kust dat je de zee ziet, maar wel heerlijk dóór het land. Heel groen, bos (eucalyptus?), veel kleine landbouw, jongens met schapen of met één koe. Je krijgt een beeld van het 'leven' hier.
Veel 'schuren' met garagebedrijfjes. Bromfietsen, véél hoog opgetaste ezels, al dan niet met een karretje erachter.
Dan een gebied door een 'projectontwikkelaar' ontdekt en ontgonnen: grote wijken met riante huizen in rijen en blokken, mooi maar eentonig. Is hier vraag naar?

en dan kom ik in de drukte: Casablanca!
Je weet niet wát je zoekt, maar áls je de Moskee van Hassan II ziet..... weet je het.
daar kan je letterlijk niet omheen: is gebouwd in/op de zee.
In de Koran staat geschreven: Gods troon was boven het water, maar uit het water is het leven ontstaan.

Veel symboliek in de bouw: het dak kan open, een glazen vloer waaronder 41 fonteinen voor het was-ritueel vóór het gebed 5x per dag. De verbinding van het water met de hemel.
Ik zie een aantal campers geparkeerd staan, het kost wat moeite om de parkeer ingang te vinden, maar dan sluit ik aan bij mijn reisgenoten.
De laatste entree was om 9 uur geweest, nu prayer time, de volgende entree (met gids)om 14 uur. Het is bijna 13uur, ik ben dus mooi op tijd.
ik loop vast om de moskee heen, en dán is het vrijdagsgebed/preek afgelopen..........
door de majestueuze deuren golft een menigte mannen naar buiten.......... en meer....... en meer..... en nóg meer. Door een andere deur de vrouwen, ook héél veel.

de kassa gaat weer open voor de toeristen: 120 Dh pp. (bijna € 12)
Met 9man kiezen wij voor een duitse gids, een jong mens die professioneel informatie geeft waar wij wel wat aan hebben. Regelmatig een moment om te 'japanezen' (deze uitdrukking voor foto's maken had ik nog niet eerder gehoord). Maar met geen camera te beschrijven wat je hier ziet! Google maar eens, het is ná Mekka en Medina de grootste Mosk ter wereld, dus vast wel iets over te vinden.
Vandaag (vrijdag) waren er 10.000 gelovigen om te bidden. Er kunnen er 80.000 binen&buiten bidden. Aan het eind vande Ramadan komt hier de koning en is het hele plein vol.
Het is een indrukwekkend bouwspel/schouwspel.

Dan even vechten om de hectische stad uit te komen, richting Mohammedia. Het zou een half uurtje zijn? ik had weer ruzie met mijn TomTom, maar na ruim een uur kwam ik op de camping Mimosa, aan het strand? we staan onder de bomen.
Douche? er is een bungalow voor ons open, waarin een ruime wc met douche, een grote warme straal boven de wc. De muur half betegeld, het schilderwerk half weggerot. Het lichtknopje was niet te vinden, maar met zaklantaarn is het gelukt.
Een aardig vakantie-huisje-te-huur, maar wát een bende. Stapels matrassen hier en daar, een afbraak keuken... best wel wat van te maken.
Ik heb heerlijk mijn haren weer gewassen!

Onderweg was ik vanmiddag bij een groentestalletje gestopt. Het was geen pompoen maar papaya.... ook lekker! maar toen ik eerst 5 Dh moest betalen en toen ineens 10, en toen bleek het 15 te zijn.... ben ik door gereden.
Een eindje verder wéér een stalletje: er was allerlei groente&fruit. Ook (water)flessen verse melk, in deze warmte.... ? later hoorde ik dat het camel melk is, dat niet zou bederven?
Er lag een doorgesneden pompoen, dat gaat hier op de couscous in de tajine. Ik wil een halve maar dat kan niet. Ik wil een kleine? heeft ie niet. Dan maar één van 7kg, ik maak wel pompoensoep voor de hele groep! Ook 2 grote uien. En een kg artisjokken bloemen (lijkt me wel spannend).
Bij de moskee roep ik luid dat ik pompoensoep ga maken, ik reserveer de grote pan van Rob.
Bij de camping zegt Heleen dat ze een grote watermeloen heeft en een gerecht met geitenkaas gaat maken.
Dan komt Heleen met haar watermeloen en ik zeg: die heb ik ook! dat is een pompoen!
Ik zet het mes erin: ik heb dus een watermeloen van 7kg, en Heleen één van 6kg........ en ik hou helemaal niet van watermeloen.
Geen pompoensoep dus vandaag.

Tijdens de borrel 'hol' ik de helft van mijn watermeloen met mijn meloenbolletjes-schepje.
Een grote bak meloenbolletjes, soeplepel erin en een fles rum ernaast.......... dat schiet lekker op!
Dan komt het plan pannenkoeken te gaan bakken. Ik kom met mijn fles beslag, fles stroop en pakje bacon. Heerlijk! er heeft ook iemand rozijnenbeslag, en geraspte kaas en appel.
Dan hol ik de 2e helft van mijn meloen uit, de fles rum gaat leeg, LEKKER allemaal!

Het is laat? Op enige afstand hoor ik een swingend feest, ik heb de deur wijd open, geen internet meer, wel even mijn verhaal opgeschreven.
Heb mijn grote glas 'slaapthee' leeg,
welterusten

zaterdagavond,
oproep voor het laatste gebed, op een camping aan een binnenzee, aan de Atlantische kust.

Vanmorgen langs de kustweg naar Rabat gereden.
wat een kleurige bermen! en geen plastic zakken deze keer, maar een weelde aan echte bloemen.
Veel geel, maar ook een tapijt van rose, paars en blauw.... prachtig! met af en toe een rode bloedspat: klaproos.

Ik negeer alle oproepen van Tom om 'rechtsaf' te gaan, hij wil me naar de Péage hebben, maar daar ben ik nog niet aan toe.
Langs de weg staan ze weer met grote flessen 'melk'? Ik stop, het blijkt 'lait sans beurre' te zijn, karnemelk dus. Ik mag proeven, LEKKER! frisser dan de NL karnemelk. Ik haal een colaflesje en koop, mét een zakje gekookte couscous, want dat hoort erin, volgens de verkopers. Voor een euro heb ik een spannende locale lunch aan boord.

Geleidelijk aan kom ik Rabat binnen rijden. Mooie plek om te wonen, brede weg, aan de overkant klotst in hoge golven de zee over de muur.
Dan ineens een lange muur aan de stadskant, met daarachter hokken van oud hout, lappen en golfplaat. Zo'n armoede hebben we nog niet gezien. Iemand zei later: het lijken de zuidafrikaanse townships wel. Als je in armoede in de woestijn woont kan je nog een aardappel en een ui verbouwen, hier kan je een vis vangen en verkopen of opeten.
Een ghetto op een AA locatie. Hoe lang duurt het voor hier een sjofel doorheen gaat? en wat gebeurt er dan met de 'bewoners' van deze hutten?
Ik heb een aantal kleren bij me die eigenlijk niet mee terug hoeven naar NL, die heb ik maar vast in een tas gedaan. Als we weer langs zo'n buurt komen zet ik die tas naast de vuilcontainer. Als ik nu stop krijg ik een horde bedelende kinderen op me af, ik kan niet de hele wereld redden, helaas.


Ik rij door een stukje drukke stad, wordt bij een rotonde bijna gemangeld, en kom dan langs een Carrefour Supermarkt. Er staan 3 van onze campers op de parkeerplaats, ik ga ernaast staan. Ik had geen Dirhams meer en de banken zijn dicht (weekend), maar Klaas leende me 1000. Dus ik kon tanken en nu boodschappen doen. Ik ga op zoek naar een pompoen.
Ik zie grote... jawel! watermeloenen liggen. Geen pompoen?
Bij de kassa kleine stukken pompoen in plastic. Ik zeg dat ik dát wil, een hele. Er komt een joekel die ik nooit in mijn pan krijg, ik vraag de helft (dan kan ik de binnenkant zien). Je zal het niet geloven, maar de buitenkant is hetzelfde als de watermeloen: groen met gele strepen. Op mijn kassabon staat Courge Rouge, onthouden.

Ik besluit om nu toch maar de Péage te nemen, en ga gehoorzaam rechtsaf. Het tegenliggend verkeer stopt, logisch: zij willen linksaf en ik kom eraan....
een schel fluitje................... en een mooie agent wijst mij naar de kant. Uiterst vriendelijk, charmant lachend komt hij op me af.
Madame! feu rouge !!!
ik ben volledig verrast en verbaasd en put me (overdreven!) uit in verontschuldigingen. Rood Licht? helemaal niet gezien (de stoplampen hangen hier heel hoog bijna onzichtbaar ineens ergens wél of niet). Glimmende oogjes vanonder zijn pet, hij vraagt mijn papieren. Ik geef mijn paspoort, hij bestudeert mij en mijn foto en begint te jubelen dat Nederland zó mooi is....
Ik beantwoord uiteraard met een lofzang op Marokko.
Toute Seule? Pas de marie?
ja, ik ben alleen en zonder man op stap, maar wél in een groep hoor! vul ik aan voor mijn veiligheid.
Waar ik heen ga? hij wijst dat ik de andere kant op moet, over Kénitra, veel mooier. Ik kan daarginds wel keren en Bon Voyage, Madame !
Als ik gekeerd ben zwaai ik hem nog een keer lachtend toe, dus géén Péage, voorlopig.

Maar hij had gelijk: de route over Kénitra was mooi.
een driebaans weg, je kúnt dus inhalen (maar de tegenligger ook), geen dichte streep.
Er staan weer allerlei verkopers langs de weg, ik stop. Deze keer zijn het 'truffels' . Niet de onbetaalbare truffels maar toch heel lekker geurende truffels. Ook duur, maar ik investeer 100 Dh (een tientje dus bijna) en zal een Omelette Truffe maken.
Maar ik moet óók pompoensoep maken, en ik heb een tas artichokken bloemen..........

Op de Péage schiet het lekker op, maar slaapverwekkend!
De omgeving is mooi, prachtige weg, rustig, bermen vol bloemen, je mag ineens weer 120km p/u. Maar het is niet uitdagend dus mijn ogen prikken, mijn benen wiebelen, mijn hoofd wordt zwaar............... oefffffffffff, dit is niet leuk!
steeds borden : stopverbod.
Uiteraard, op de snelweg stop je niet (maar er staan in middenberm wel mensen met een ezel, klaar om over te steken). Nergens uitwijkplaatsen.
Eindelijk een bord P over 20km ........ raam open, zingen, wiebelen, volhouden!
ik denk aan het artikel 'wordt geen slaaprijder' .......
Bij de P ga ik staan, even ogen dicht. Ik ga toch maar liggen. Word wakker van een ronkende auto naast mij. Heb een half uur geslapen!

En dan is het nog maar 35km.
Prachtige camping, de mooiste tot nu toe. Ik zet gauw de camper neer.
Pak mijn grote (hoge druk)pan, water erin, op het gasconfort buiten, die geeft meer warmte. De pompoen in stukken, past nét onder de deksel.
Om 4 uur worden we bij het hek verwacht voor een boottochtje. Anna en Regi zijn niet lekker, blijven thuis en zullen de soep uit zetten als ie 'op stoom' is.
Wij maken met 5 boten een tocht over de binnenzee. Voor de vogelaars een feestje waarschijnlijk, de kapitein Mohammed heeft een (water)vogelboek, erg nat geworden dus hij schuurt de helft eraf en gooit die weg. Hij wijst op plaatjes (van weidevogels in Scandinavie), wijst in de lucht en geeft een verrekijker.
Hij heeft tuuroogjes en ziet van alles, wij moeten kijken!! Ik zie niets en een verrekijker kan ik niet stil houden. Maar het is gezellig. Henk en Willy zitten wiebelen, Winie en Bernadette houden zich gillend vast.
We zien 3 flamingo's in de verte. Hij vaart er achter langs en begint dan in zijn handen te klappen zodat ze wég vliegen. Mooi gezicht! Maar ik heb niets met vogels, en het wordt koud, het duurt te lang.
Ik vind dat de man wel een fooi mag hebben, Willy heeft geld bij zich. Kaptein heeft dat direkt in de gaten en begint te kermen: ik heb 5 bébé (kinderen) en trek aan zijn kleren dat hij kleding nodig heeft. Hij krijgt een handje dirhams en gaat daar waarschijnlijk sigaretten voor kopen.

Om 6 uur komen we volkomen verkleumd terug, iedereen duikt direct zijn warme camper in. De pompoen is nog niet gaar want de vlam was uitgegaan. Ik zet de pan op het vuur, begin uiten te snijden, en knoflook en kerrie en gember en room en santen.......
het wordt een grote pan vol, maar er is niemand.
Corrie komt langs gelopen om te kijken wie er aan buiten aan de borrel zit, IK dus. Zij haalt haar wijn en snackjes. Willy&Bernadetten komen, met oude kaas en wijn.
Fleece jacks aan en we genieten van de soep, met brood/rijst/geraspte kaas.

Dan wordt het echt te koud. Men komt terug van restaurantjes in het dorp, er is zelfs een NLands restaurant! daar aten ze lekkere kip&patat.
Het is PIKdonker op de camping, met een zaklantaarn zoek ik het restaurant, waar daar zou wifi zijn. Ik kom Ron tegen met een bétere zaklamp. Wij vinden het gesloten restaurant, er staan stoelen buiten, zou er wifi zijn? JA, maar beveiligd. Ron gaat op zoek naar het wachtwoord en vindt mij weer terug.
Ik kom online en onmiddellijk Madelon aan de skype! wat gezellig. Het is in NL nog koud, was wel een keer zonnig, vannacht weer nachtvorst, geen enkele reactie op mijn 'riante vrijstaande bungalow te huur in Bergentheim' .

http://www.boekjebungalow.nl/nl/accommodatie/nederland/overijssel/vechtdal/bergentheim/vrijstaande-vakantie-bungalow-bergentheim-hardenberg-8-en-1p-8341.html

In de camper maak ik mijn beker avondthee, maar ik val boven de toetsen in slaap. Morgen verder.

Nu is het morgen, zondag 28 april, de laatste Marokko dag.

Vanavond afscheidsdiner, Regi heeft een lied gemaakt. Ik moet de melodie nog oefenen op de accordeon. Iedereen is al van de camping af.

Het heeft vannacht flink geregend en mooie gele vogeltjes komen drinken in de plassen op de weg vóór mij. Een dikke duif jaagt de kleintjes weg. Rrrrrrrrrrrrroekoe, zon, getjilp, frissen zeewind.
De stroom was uitgevallen dus geen wifi, geen water in de wc, ach.........
het is een heel mooie camping maar de voorzieningen: Marokko Standaard.
Ik heb de soep in 2 waterflessen in de koelkast gezet. Dat wordt dus Oranje Soep, overmorgen, in Spanje.

Ik zal de groep missen, het was een prachtige reis, leuke mensen, maar het wordt tijd voor mij weer uit deze 'confort zone' te stappen.
Samen reizen is heel veilig, met een boek, met gereserveerde campings, maar nu wil ik weer mijn 'eigen weg' zoeken. Ik wil weer onverwachte ontmoetingen, verrassingen, daarom had ik mijn goede leven in Groningen achter me gelaten.

Ik ga nog even kijken of er al weer wifi is, anders wordt het waarschijnlijk vanuit Spanje. We kregen bericht dat we morgenvroeg om HALF 6 !!! van de camping moeten vertrekken. Mazzel als we allemaal op de vroege boot kunnen, anders uren wachten op de volgende boot.
Verrassing dus wie wanneer weer in Europa is. We willen met de solo's samen Oranjedag vieren. Ab heeft tv en ik oranje soep.

tot later!