zwemmen & eten in het paleis

Vóór ik weg reed uit Tiznit nog even naar de bank.

Ik vond een parkeerplaats waar ik precies inpaste, een man stond heftig te zwaaien en gebaren dat het wel goed ging, dacht waarschijnlijk dat ik dit voor het eerst deed!
Nadat ik bij de bank 10 minuten gewacht had, bleek er geen geld te zijn..... misschien over 10 minuten?
Toen zag ik dat er op dit kruispunt 3 banken zijn, geld genoeg dus in dit land. Ik heb de indruk dat ik voor cash een iets betere koers krijg dan voor pinnen. Ook in dít land geldt: je betaalt voor iedere pin-transactie, dus iedere keer 100 Dirham is geen goed idee!
Ik vroeg de man achter de balie of hij mijn paspoort wilde zien (ik weet dat het niet hoeft), en toen hij het bekeek riep hij blij: Nederland! Rotterdam!!

De col was weer adembenemend. Voor wie van bochten houd (ik dus) een prachtige dag!
De bergen zijn niet meer zo rond maar spitser, meer krater-achtig. Groen begroeid, de steen is weer rood. Het ziet er vriendelijk uit. Veel grote bomen, overal, solitair maar ook in plantages. Zouden dit de arachan bomen zijn? ik raap wat noten.
Mijn oren knappen doorlopend maar het doet niet meer zoveel pijn.

12 dozijn bochten brachten mij tot 1100 meter hoogte.......... wow......... en dan?
een groots hotel met bar en zwembad!!
als je dan naar beneden kijkt, adembenemend.

We zitten boven de boomgrens, wijdse velden met oranje bloemen die licht lijken te geven in de late zon. Ik zie huizen met (ouderwetse) windmolens. Die zag ik niet eerder. Ook geen solar panelen trouwens, maar die staan misschien achter muurtjes verborgen op het dak? Schotelantennes zie ik ook niet, maar die zijn er zéker.

De weg naar beneden is 'in aanleg' dus volgend jaar waarschijnlijk mooi en breed. Nu smal met veel verharde berm, stenenhopen en omleidinkjes voor bruggen.

Het is later dan ik gepland had, ik zal pas na 6 uur op de camping zijn.
Het avondlicht is prachtig en ik kom in een wondere wereld van rode rotsformaties. Bizarre vormen waar je je fantasie op los kunt laten: beesten, ufo's, reuzen, alles kan je erin zien. Grote granieten vingers wijzen de hemel in. Een steen zo groot als een schip balanceert op een rots als is het de top van een golf. Roerloos, al eeeeeeeeeeeeuwen.
Huizen tegen, tussen, op en in de rotsen gebouwd. Dezelfde kleur, je ziet ze nauwelijks.

Ik kom op camping Granite Rose en sluit me snel aan voor een borrel, ga met een fles koude rosé bij Joke, Ab en Simon zitten. Ieder heeft z'n verhaal, z'n ervaring op de souk, en onderweg. Ik sta vlak naast het toilet (dus de afvoer) maar ben te lui om te verkassen. Er staan ook campers áchter de muur, in het vrije veld dus. Prachtig uitzicht, heb er spijt van dat ik niet dáár ben gaan staan.
Als de 3 solo's ieder hun blik soep willen gaan opwarmen vraag ik de heren te eten en maak van allerlei restjes een heerlijke couscous schotel. Gezellig met elkaar eten, de heren doen de afwas!
Ik reserveer de wasmachine voor morgenvroeg, en slaap tot ik om goed 7 uur door keffende honden gewekt word, grrrrrrrrr.

Het werd een heel warme benauwde dag, 38 graden en geen wind. Dat had ik niet verwacht, we zitten op 850m hoogte.
Ik deed de was, knipte 2 dames de haren, gluurde bij de buren, toen de was hing was het al tegen 2uur.
Te laat dus voor de markt, de meesten kwamen al terug uit het leuke stadje. Dit is dé stad van de schoenen, dus ik móet er nog heen vanmiddag om voor de zonen 'bordeelsluipers' te kopen.
Ik gluur wat bij de buren, met pen&papier bij me, want ik denk dat ik misschien tóch wel een andere camper wil. Met zoveel verschillende campers om me heen, en géén verkopers, kan ik de voor- en nadelen op een rijtje zetten. Mijn lijst wensen wordt steeds langer:
In ieder geval airco en elektrische ramen. En eigenlijk tóch wel een logeerbed, want op reizen als deze is het ook wel fijn eens níet altijd te hoeven rijden....
Dus misschien eens een reismaatje mee? iemand die ook zo van bochten&bergen houdt?
ik ga eind augustus naar de Camper Salon in Duesseldorf, wie gaat er mee?

Dan komt één van ons wild enthousiast terug van een solo wandeling: zij vond een klein 'traditionel Berber Maison' nu museum. Een aardige jongeman had haar alles laten zien en thee geschonken en we besloten met een stel daar heen te lopen.
Ab met 7 vrouwen, het was een buitengewoon vriendelijke jonge man, heel relaxed, die het ouderlijk huis in ere wil houden. Hij vind het belangrijk dat de oude Berber cultuur bewaard blijft. Hij staat trouwens in de Lonely Planet en kijk voor foto's op http://tazka2photo.blog2b.net/

nóg een website die even bekeken moet worden: www.vagebondreizen.nl
Klaas Kiewiet attendeerde me erop dat ik abusievelijk VagAbond geschreven had en dat is natuurlijk FOUT. Je begrijpt dat ik dit expres gedaan had om te controleren of Klaas wel goed leest? haha

Op de camping hadden 20 mensen (het maximum) tajine besteld. Zij zaten aan lange tafels aangeschoven en het zag er lekker uit.
Er was ook nog een etentje 'achter de muur' (daar staan 4 campers) en
wij zijn met 6 van de solo's naar het stadje gelopen:
veel jonge mensen lopen te flaneren. Meisjes weliswaar met sluiers, maar deze werden héél elegant haast uitdagend gedragen. Hun rokken op een bijzondere manier, met randen borduurwerk zig-zag gedrapeerd.
Giechelende meiden, lonkend naar de jongens, net als in NL.
Bij de fontijn héél veel zwart, alle vrouwen in de traditionele habaja, hoofd bedekt, mannen, kinderen, in het park op bankjes, op de rand van de fontijn, een echte arabische zomeravond zoals ik me die herinner uit Qatar.
eerst even over de souk gelopen die in de avondsfeer nóg mooier is dan vanmiddag.
Ik koop 3 paar schoenen en dan gaan we in een lokaal restaurantje eten. Helaas is het buitenterras vol, maar het eten smaakt prima. Menu voor 60DH : de bekende salade, tajine, fruit toe......
en natuurlijk een door Corrie meegenomen koele witte wijn uit Spanje.

Terug op de camping is het al doodstil, iedereen zit binnen terwijl de temperatuur nu pas lekker wordt! Mijn Oostenrijkse buren zitten te praten onder mijn slaapkamerraam, alle ramen open! maar geen zuchtje wind.
Ik zet de fan aan om de warmte weg te blazen en ga nu plat.
Morgen om half 9 rijden!! naar 'de blauwe stenen' :
Een Belgisch schilder Jean Vérame heeft in 1985 19.000 kg verf laten komen om de bergen te schilderen.


donderdag 18 april,
ik werd deze keer gewekt door pratende gasten onder mijn slaapkamerraam: half zeven! hoe verzin je het.........
Iedereen druk met wc's legen en watertank vullen, vanavond staan we 'zonder voorzieningen' .
Om half negen rijden we in kolonne (22 campers!) door het dorp naar de beschilderde bergen. Te gek!! als je zoiets kunt bedenken (en uitvoeren) ben je geschift of kunstenaar.
Ik houd het graag op het laatste.
Ik laat mij fotograveren met blauw & turkooise op de achtergrond. In mijn hemdje met grote letters TUIG op de borst, dat ik in NL natuurlijk niet dragen kan.
TUIG is een heel bijzondere theatergroep uit Groningen.(www.theatertuig.nl ) ik zie nu dat er geen programma op hun website staat, helaas, maar ze spelen op Oerol en Deventer op Stelten)
Zoals bekend hou ik wel van artiesten die iets doen wat een ander niet verzint.

En nu onderweg naar Taroudant,
ik rij in het kielzog van 6 campers, daar hou ik niet van, maak dus even koffie stop.
Het landschap is veranderd, zachte heuvels, veel groen, doet me denken aan Toscane.
Maar dan niet het vertrouwde silhouet van de slanke cipressen, maar de stoere donker groene kroon van de Archan boom, op haar kronkelige knoestige stam.

Glooiende heuvels, tot we in de buurt van de bewoonde (beschaafde?) wereld komen:
mannen op fietsen, vuilniszakken in de berm, een 4baans auto weg (met veel fietsers en auto's die keren op de weg)
ik kom in Taroudant en parkeer de camper bij de muur van het paleis.
Ik ben camper nummer 3 ?? de anderen heb ik niet ingehaald..... zeker een andere route genomen?

Ik duik direkt in het zwembad van het paleis (nu hotel) en waan me weer in verleden tijden. Heerlijk koel&fris water, een meneer bij wie je Fresh OrangeJuice kunt bestellen, in de schaduw van grootse banaan palmen met trossen fruit.
Het leven is..................... jawel.

Om 5 uur een tocht per koets (9 koetsen dus) langs en door de stad. Niet alle koetsen en/of paarden haalden het eind van de rit, wij wel! Wij hadden een leuke meerijder, die goed engels sprak en wat te vertellen had.
nog even tijd voor een Happy Hourtje op de parkeerplaats in de schaduw en dan naar het diner.
Het was een goed buffet, dat wij delen met 2bussen (duits en nog wat)
in de rij dus, maar voldoende om een paar keer bordje vol te scheppen met lekkers. Vooral het toetjes buffet kreeg onze aandacht.
Deze keer geen wijn méé genomen, want het is te koop! Met 4 aan tafel genoten wij 1 1/2 fles rosé voor 220 DH (20 piek ongeveeer?) dus geen probleem!

er is wifi, er is dongel, dus velen delen even de contacten met het thuisfront.
ik kom weer naar de camper gelopen en sluit aan bij een groepje, haal mijn stoel en een fles rosé. We zitten aan de straat, kijken en worden bekeken, er flaneert hier heel wat moois!
weer een bijzondere avond.

en nu moet ik gauw slapen,
morgen de spannendste rit van de reis: over een smalle weg over een pas langs een diepe kloof. Er is een alternatief, maar ik ga voor de uitdaging!

dus nu dit bericht maar vast op de post..........
tot later?