april in Nederland

Een maand in Nederland, wat een drukte!!!

Ik had de Surinaamse Zon mee genomen en kon in Bergentheim direct in de tuin aan de slag. Een heerlijke zondag hard werken, goede manier om weer te ‘landen’ .
Een rijk bezit, een stuk bos, maar wel arbeidsintensief. Ik zag veel bomen en struiken die nodig gesnoeid moeten worden, maar de herinnering aan mijn grasmaaier-avontuur weerhield me ervan de zaag te pakken.

Ik zou mijn 65e verjaardag vieren in Groningen.
Vreemd bij je eigen flat naar binnen te kijken, waar nu iemand anders woont. Ik pakte mijn fiets uit het schuurtje en was op borreltijd bij Wips. Boel spektakel bij de Martini Toren, later bleek dat de opnames voor ‘The Passion’ gemaakt werden.
Na een verjaardagsontbijt op bed, dankjewel Wips! om 10 uur naar het Museum Café, waar de ex-collega’s aan de koffie zaten. Ik werd luid toegezongen. Wat leuk!
Om 11 uur de maandelijkse koffieNOORD, weer toegezongen, nu door de camperSOLO’s.
Om 12 uur nog nét op tijd voor het wekelijkse koffie-uurtje voor de flatbewoners, jawel! Voor de 3e keer een ‘lang zal ze leven’.

Helemaal jarig dus ben ik met mijn boodschappenkarretje naar Gall&Gall en naar Appie gelopen. Een heleboel lekkers gehaald en traditie getrouw om 4uur taart en een wijntje in de Vicarie, de recreatie ruimte waar ik precies 5 jaar geleden voor de eerste keer mijn verjaardag vierde. Toen begon mijn Grunneger Bestoan in senioren appartement Ten Cathrienen. ’s Morgens had ik met zonen en schoondochters het 1e traject Pieterpad gelopen. Er is in 5jaar veel gebeurd, maar het Pieterpad heb ik nog steeds niet af.
Het werd een heel gezellige dag, velen uit al mijn levens: museumvriendinnen, buren, campersolo’s, familie en vrienden van verre, zelfs mijn onderhuurder! Na een etentje bij Huize Maas weer bij Wips in het logeerbed.
Woensdag vlug naar Bergentheim, om de camper in te pakken voor het SOLO voorjaarsweekend, in Luttenberg, voor mij slechts 35km.
Met 286 campers was het weer volle bak. Veel reisafspraken werden gemaakt, een aantal groepjes reed na het weekend direct door naar zonnige oorden.
Ik heb eerst nog een aantal zaken op de agenda.
Alexander&Anna komen naar Bergentheim om met elektrische zaag en kloofbijl mijn bos op te schonen en een wintervoorraad haardhout aan te leggen. Moet wel eerst 2 zomers drogen! We hebben tot half twee in de nacht met wijn&rum&cola buiten gezeten, bij de grote vuurpot. De volgende dag met een duf hoofd stapelen, maar nu heb ik een volle houtwand onder de carport. Zullen er weer vogelnestjes in komen?
Mijn plan bij een campergroepje aan te sluiten in Blijham laat ik varen. Er is nog zóveel te doen in huis&tuin. Mijn koffer ligt nog open op een logeerbed, ik haal eruit wat ik nodig heb en doe de deur weer dicht. Eindelijk eens tijd om bij te praten met mijn Bergentheimse Buren.
Zaterdag rij ik naar Kloosterburen, waar MariaMadelon prachtige kunst maakt en Arnold Veeman prachtige muziek. We praten oa over een gezamenlijke wens: winter in Suriname. Onder het genot van heerlijke eigen gebakken kloostermoppen ……. (De beste anti-rimpelkuur: ik zit perfect strak in mijn vel….!!)
Binnenkort al dat lekkers van het leven toch maar eens laten staan, tijd voor AOWeightWatchers! Gelukkig krijg ik mijn AOW pas 2 maanden later.

Zondag met Wips met de trein naar Amsterdam, we hebben lang geleden al kaartjes besteld voor ‘de la Mar’ waar Vaslav (boek van Arthur Japin) gespeeld wordt.
Met de tram tot de Leidse straat, op een bankje in de zon aan een gracht een heerlijk broodje gegeten, in de bar van delaMar een glas prosecco……. Wij weten het goede van het leven te genieten!
Vaslav was geweldig! een matinee voorstelling, we vinden het nog te vroeg om te eten, lopen nog wat door de gangen van het nieuwe ‘de la Mar’ en bewonderen de foto’s van Erwin Olaf aan de wanden.
We lopen door Amsterdamse straten, bruggen, grachten, kroegen, terrasjes. Zakken neer op een terras met uitzicht op de dam, het duurt lang voor een ober komt, lang genoeg om op de kaart te zien dat je érg veel betaalt voor een wijntje én een stevige toeslag voor het uitzicht. We lopen verder, op zoek naar café ‘het Mandje’ maar staan ineens weer bij het station. Daar is, op het 2e perron de oude 1eklas wachtkamer geworden tot een prachtig café.
Na heerlijke bier&bitterballen besluiten we in de trein te stappen en in Groningen naar de tapasbar te gaan.
Helaas…… in Groningen is alles om 11 uur op zondagavond al gesloten! Dus het werd gewoon een wijntje en tapas uit de keuken van Wips. Wat een leuke dag was dat!

Maandag naar zoon Alexander, hij heeft mijn TomTom ge-update, een actie waar je een sterk hart voor nodig hebt, maar het is gelukt! Ik zal in Praag en/of Italie niet verdwalen (hoop ik).
Ook mijn oude Windows laptop leeg gehaald en daarmee vriendin Frances (één van de XP gedupeerden) buitengewoon gelukkig gemaakt. Alexander, je bent een kanjer, je hebt weer lekkere etentjes verdiend.

Inmiddels belde mijn broer uit Tsjechie, (die al een week in NL is), dat ze vanavond laat met de camper naar Bergentheim komen. Ná het eten, dat scheelt. Maar een fles wijn en een stuk kaas ging er toch wel door. Gezellig bijgepraat en een klussenlijst gemaakt. Als solo-vrouw loop ik regelmatig tegen klussen aan die ik beter aan een ander kan overlaten, heb ik geleerd.
Het is weer stralend weer, en schoonzus Mila en ik genieten in de tuin en testen al mijn soorten snoei scharen. Het ruimt lekker op. Pieter zaagt nog wat stammen, we doen boodschappen en halen bij de boer verse asperges. Mila had nog nooit asperges zien groeien en we laten ons voorlichten door een jonge Pool (in redelijk engels) hoe er gestoken wordt.
Smullen!!! En Mila geniet van ‘eindelijk een vakantie in NL dat we niet hoeven te werken’ (tuinieren is plezieren, geen werken). En ik zie door de bomen het bos weer.
Ik besluit om niet naar Groningen te gaan om te Passion mee te beleven, op tv zie je het wslk veel beter. Bovendien staat er een groep camperaars op een camping in Dalfsen, daar sluit ik me graag bij aan.
Pieter&Mila gaan wel met de camper naar Groningen, Mila wil onder geen voorwaarde de Goede Vrijdag Bloemetjesmarkt missen. Ik vroeg me af hoe ze de coulissen van de Passion zo snel afgebroken konden hebben (de markt begint al om 6uur), maar ze hebben het hele Golgota met planten vol gezet.

Wij hadden een prachtige Pasen.
Camping www.Starnbosch.nl , een aanrader.
Met 13 campers in een kring, een eigen veld. Jaap had zich een prima (dichte) party tent aangeschaft, daar konden we onze tafels&stoelen ruim in kwijt. Ik had nog een gasfles, voor een klein kacheltje in de avond uren. Veel hapjes&drankjes uiteraard. Een heerlijke Pakistaanse curry maaltijd. Zónder bestek, mét roti, dat was voor velen een ‘verrassing’!
Zaterdagavond met de groep eten in het uitstekende restaurant bij de camping. Complimenten! Heerlijk eten, snel opgediend en als toetje een ijsje? Ik plof bijna, doe mij maar Irish Coffee zonder suiker.
Ad een senioren (mini) ijsje, maar er worden ook 2 coupe d’amours opgediend: soort vissekom op voet met een wereld aan ijs, vruchten, slagroom, vuurpijlen en 2 lepels ……. Prachtig! Al is het alleen al voor de foto’s.
Wij beginnen de eerste paasdag met de inmiddels traditionele paasbrunch. Ieder brengt iets in, dus een overdaad aan lekkers. Ik wil uiteraard álles proeven. Dinsdag heb ik een afspraak bij een arts-homeopaat voor een check-up. Ben bang dat ik daar op de weegschaal moet……
Voor de spijisvertering wil ik een stuk fietsen. Alleen Jaap gaat mee, de anderen liggen in de zon uit te buiken. Wie nog bukken kan gaat jeu-de-boulen.
We fietsen door de prachtige bosrijke omgeving. Wat is Overijssel toch mooi! Er staat een flinke wind, een groot stuk dood hout waait uit een boom, vlak vóór ons op straat. Op de etappe buiten de luwte zijn we blij met onze accu’s, jaja, de leeftijd……. Wij zijn van hetzelfde bouwjaar.
Op een terras tóch maar geen (gewoonte)pilsje, straks hebben we uitgebreid Happy Hour, met de brunch restjes, vóór we naar het paasvuur gaan.
Om 7 uur stappen we met z’n allen op 10 fietsen, op weg naar Hoonhorst. We zijn de eersten, er staan verkeersleiders, hekken, toiletten, een friet kraam, een bar met tap en………… een paar enorme luidsprekerboxen waaruit live voetbal. ???????? moet dat zo hard????
JA, want op dat moment versloeg PEC uit Zwolle (een steenworp afstand van hier) AJAX en werd dus kampioen!!! Ik hou helemaal niet van voetbal, maar deze mee-beleving was leuk.
Doet me denken aan het camperpaasweekend dat ik (2 en 3 jaar geleden)in Weerselo georganiseerd had. We aten in een leuke bistro waar het ineens vól liep en een groot scherm naar beneden kwam: voetbal, op Goede Vrijdag, dat bedenk je niet. Die avond won Twenthe, volgens mij ook van Ajax. FEEST dus.
OK, nu terug in Hoonhorst, de voetbal-radio uit en heerlijke swingende muziek klonk. Het werd voller op het veld, in de verte kwam een lange stoet kinderen, met fakkels en lampionnen aanlopen. Zij hadden het paasvuur uit de kerk opgehaald, het vuur van de nieuwe paaskaars. Daarmee werd het paasvuur ontstoken, na slechte toespraken van pastoor en wethouder. Veel ‘import’ woont hier, een dorp met veel jonge kinderen en 31 verenigingen, er wordt hier ook groots carnaval gevierd.
Het paasvuur is geweldig, brandt de hele nacht door, straks wordt er vuur verspreid, gaan de kleintjes naar bed en gaan ze BBQen. Jullie blijven toch nog?
Maar wij besluiten onze fietsen te gaan zoeken, we waren de eersten, dus………. staan ingepakt. En dan is Lillian haar sleuteltje kwijt….. ook dat wordt opgelost. We fietsen achter 2 vrouwen aan die in de buurt van de camping wonen, gelukkig. Het is donker en ik heb op de heenweg niet opgelet.
Tante Cor heeft wacht gehouden op ons veld, het is nog geen 10 uur, dus het Happy Hour wordt hervat. Niet eens in de tent, het is niet koud. Ik ga mijn camper in en begin mijn blog, loop al weken achter met schrijven. Weet ik het nog allemaal? Er gebeurt zo veel in weinig tijd, ik heb de agenda erbij om mijn geheugen te steunen.

2e paasdag begint miezerig, als ik terug loop van de heerlijke douche regent het. Helaas, Jaap had graag de tent droog ingepakt, maar er zijn nog genoeg mensen die blijven tot morgen.
Ik ga vanmiddag vertrekken. Ik krijg morgen een pakketje (toetsenbord voor mijn iPad) en vanavond komt Massage Marjan naar Bergentheim, dus ik ga asperges zoeken. Hoogseizoen, ik hoop dat de boer gestoken heeft en 2e paasdag wil verkopen (het is heel christelijk hier).
Jawel dus! We smullen, morgen op de weegschaal? We nemen niet nóg een fles wijn en gaan slapen.
Na een verrukkelijke ayurvedische massage van anderhalf uur, doe ik met Marjan nog even een ‘rondje buiten’. Zij was vroeger tuinarchitect en kan mij wel wat snoei adviezen geven. De vogels kwetteren met ons mee, alles groeit&bloeit. De sering (duidelijk nooit gesnoeid, volgens de deskundige), de magnolia (moet je vorm snoeien), de kastanje (verkeerd gesnoeid)……. Die magnolia wil ik al jaren op een andere plek…. O, dat doen we nu even. Ik krijg compliment voor mijn scherpe schep en …hups…. In de kruiwagen een ruime kluit met enorm gesnoeide magnolia (groeit zo weer aan). Die verhuist naar de voorkant, in het tzicht vanuit mijn favoriete stoel. Marjan snoeit, ik knip en sjouw takken naar de wallen om mijn erf.
Wat een energie krijg je van buitenwerk, met je handen&voeten in de aarde. Na een kop aspergesoep vertrekt Marjan, ik ga nog ff door. Ineens zie ik dat ik naar de arts moet en schiet in ‘nette’ kleren. Later op de behandeltafel, waar ‘je houdt vocht vast in de benen’ geconstateerd werd, zag ik mijn vieze voeten. Oeps…… nou ja.
Een aardige arts, mij aanbevolen door vriendinnen die ook bewust in het ‘alternatieve circuit’ zoeken. Mijn klacht: sinds mijn thuiskomst uit Suriname geen energie. Nou zal mijn buitenwereld daar niet treurig om zijn, ik ben nu even ‘lekker rustig’. Maar IK voel me niet fit en heb een enorme buik. Daar heb ik ook recht op, want ik laat geen enkele lekkere maaltijd of snack aan me voorbij gaan. En ook geen fles wijn, en in Suriname geen djogo (een literfles héérlijk bier). Ik had me al voorgenomen ná mijn verjaardag met de AOWeightWatchers te beginnen.
De resultaten van mijn vorige bezoek, een aantal testen bij de verpleegkundige, leverde de interessante diagnose: mijn lijf zit vol parasieten en schimmels. Opgelopen op één van mijn Verre Reizen? Nou ja, ze moeten er in ieder geval UIT. En ze leven van suikers dus: géén brood, géén pasta, geen chocola, géén …….ga maar door. Een tasje druppels, korrels, capsules en een uitgebreid voedings advies…..
Kost een paar centen maar dan héb je ook wat.
’s Avonds wilde ik uitgeput van het tuinwerk achter de tv vallen, maar die deed het niet meer. Dan maar een dvd-tje (die deed het wel). De volgende dag van alles geprobeerd om die tv aan de praat te krijgen (waarom is nu mijn broertje er niet?!), ten einde raad de installateur gebeld. Ik benoemde de symptomen, zijn diagnose: tv ziet de schotel niet. ?? ik had niet de tv en niet de schotel bewogen, dus waarom? Kan de schotel (20jaren oud) stuk zijn? Nou dat leek hem niet. Het moest aan de stekker liggen, tenzij ik had lopen spitten……..
Ik ben gaan kijken bij mijn herplaatste magnolia….. inderdaad, die staat nu in de lijn van de grondkabel. Ik heb m dus weer uitgegraven maar zag niets verdachts. Toen naar de plek waar de magnolia UITgegraven was. En jawel!! Mijn scherpe schep en de stevige schoen van Marjan hadden behalve de wortels óók de kabel geklieft. Gelukkig heb ik een grote kelder vól alles, dus alles wat je nodig hebt (als je het kan vinden). Na anderhalf uur had ik het voor elkaar en zakte ‘moe maar voldaan’ achter ‘de wereld draait doorrrrrrrrrrrrr’.
Inmiddels had ik uitgevonden hoe het toetsenbord aan mijn iPad werkt, dus ik ging maar eens verder met mijn blog. Helaas heeft iPad geen ‘word document’ dus ik ben opnieuw begonnen, want dit blog moet de lucht in vóór ik morgen in de camper stap.
Omdat ik hier thuis geen internet heb, zit ik regelmatig bij Ingrid, een laantje verder, op haar netwerk. Dat is handig en ook buitengewoon gezellig. Wij kennen elkaar uit Qatar (1986-89) en kunnen dus een (expat)leven delen wat velen niet begrijpen. Bovendien loopt Ingrid bij diezelfde arts en heeft een vergelijkbaar dieet. Er worden mij heerlijke hapjes voorgezet. All Inclusive!
Ook Marill (wij kennen elkaar uit Groningen, jaren 70), woont hier.
Wij drie hebben elkaar gevonden in levensverhalen, eten&drinken, filmhuis, herinneringen, reizen, een huis&tuin onderhouden zonder man. We hebben kinderen die de wereld bereizen en spannende dingen doen. Al dan niet afgestudeerd. Buitenland stages, toekomstplannen.
Heel wat anders dus dan het heerlijke leven in mijn senioren appartement in Groningen, met lieve vriendinnen met kleinkinderen. Bezoek aan musea, theater, etentjes bij Wips enz. Heel comfortabel en aangenaam, het heeft me veel genoegen en veel lichaamsgewicht opgeleverd.
Toen ik besloot ‘een jaar’ te gaan reizen wilde ik de flat in Groningen opzeggen. Gelukkig kwam de mogelijkheid onder te verhuren, dit heeft mij tijd gegeven voor her-overweging. Als ik ‘oud’ word en slecht ter been is er geen betere plek dan Ten Cathrienen, maar……
Ik merk nu dat ik Groningen minder mis dan verwacht. Zelfs als ik ‘The Passion’ op tv zie. Het bevalt me goed in mijn fijne huis in Bergentheim. De camper staat naast de deur, bijna ingepakt, morgen ga ik rijden. Eerst naar Praag, naar de tandarts en naar de Opera, met een campersolo-maatje Joanna.
Nu zit ik dus op ‘die eet’ . Het is heerlijk wat ik wél mag, maar het is ff wennen en aanpassen. Overal zitten koolhydraten en/of suikers in!
Het opgeblazen gevoel is al minder, ik zit nu zelfs met een glaasje wijn, een olijf, geen kaaskoekjes, wel gerookte zalmforel, maar niet op een toastje.
Weet niet hoe lang ik weg blijf, hoe leuk is Italie als je niet lekker kunt eten&drinken? Hoeveel energie heb ik om al die kastelen, musea en kerken te bekijken?
Voorlopig was dit één maand in Nederland, het was genieten en vermoeiend. Ik ben blij dat ik met veel van jullie mijn 65e verjaardag heb kunnen vieren. Dank! voor de aandacht en cadeautjes, ze gaan mee op mijn volgende reis.
Jullie zijn weer op de hoogte, wanneer ik online ben komt er wel weer een (lang?) verhaal.
Ik heb me een europa-telefoonkaart aangeschaft bij Aldi Duitsland: bellen binnen Europa voor 11cent per minuut. Ik ben dus voorlopig te bereiken op 0049 157 54053555
Of gewoon marjolijn.hendriksen@gmail.com (hotmail mag ook)

liefs van lijn