kerstvakantie in de zon

hierbij mijn jaarverslag 2014
het 'jaartje weg' nadert zijn einde



2014, bijna voorbij.

Dit jaar begon voor mij knallend met champagne&vuurwerk in Tsjechië.
Ik was naar Praag gevlogen, naar mijn broer&schoonzus.
Na nieuwjaar kwamen mijn zoon Alexander&vriendin uit Groningen met mijn auto ook naar Praag.
We hadden een gezellig internationaal weekend met onze kinderen,
voertaal engels, tsjechisch, duits, chinees, nederlands.......
en wat een mooie verhalen van al die verschillende levens.
Mijn zoon Floris&vriendin uit Spanje zaten op dat moment in Australië, helaas.

Ik houd niet van de Hollandse Winter en vloog
27 februari
opnieuw naar Suriname. Weer een rondreis maar een andere route. Ik heb genoten! en besloot dat ik hier wel 3 wintermaanden zou willen verblijven.
27 maart
kwam ik terug in Groningen, maar mijn flat had ik voor een jaar verhuurd aan een expat uit Maleisië, werkzaam bij NAM Assen.
Ik vierde op 1april mijn 65e verjaardag in Groningen, ruimde huis&haard op in Bergentheim en reed
27 april
met de camper naar Praag.
Een week familie, tandarts en cultuur, vervolgens reed ik richting Italië, waar een groep campersolo's al 4 weken samen onderweg was.
Ik had afgesproken met Madelon, van de 'groep' waren er nog 2 over, met 4 solo campers reden we gedurende 3 weken samen op.
Pompei, Napels, Rome...... wat is er veel te zien.
Na Rome ging ik weer solo verder, WK voetbal met veel NLanders aan het meer van Bracciano, wanneer je alleen reist heb je snel contact.
Langzaam aan weer noordwaarts. Emilia Romagna, waar zowel mijn neef als mijn nicht een huis hebben. Ferrara, Ravenna, Bologna, bellissimo!
Eind juli was ik in Jirikov, Tsjechië, waar schoonzus Mila haar 60e verjaardag vierde.
Snel door naar Tiel, waar campermaatje Jaap zijn 65e verjaardag vierde.
Na 3 maanden dus weer terug in NL.

Augustus.
De 1e van de maand koffie ochtend met campersolo's Noord, een idee geboren aan mijn eettafel in Groningen, precies 3 jaar geleden (2e kerstdag 2011).
Deze keer zou Heleen een lunch verzorgen, in de tuin van Marinus.
Plaats genoeg voor campers, dus........ goede gelegenheid om bij te praten en nieuwe reisplannen te maken.
Uiteindelijk was mijn 'jaar op reis' nog lang niet om.
Ik hoorde van de camperreis met Vagebond (was ik vorig jaar mee naar Marokko) door de Balkan en Turkije, er gaan 9 solo's mee. Begeleid door Rob&Inge met die leuke boxer Birka. Prachtige reisroute! 49 dagen.
Vertrek vanuit Budapest, 5 september. Dat zou precies kunnen, want ik wil naar de camperbeurs in Dusseldorf en kan vandaar direct door rijden........

Dat werd dus een drukke augustus maand.
Uitgestelde belasting aangifte, kapvergunning voor 7 bomen aanvragen.
Onderhoud huis&tuin en belangrijke contacten.
Noorderzon festival in Groningen.
Familie reünie waar zelfs Floris voor naar NL kwam.
Wat kan een mens het druk hebben.......
De camper was weer bijna 7 duizend km verder en aan APK toe.

1 September
maandagochtend, de camper wordt APK afgemeld en ik kan weer vertrekken!
Ik ontmoet broer Pieter&Mila in Dusseldorf op de grootste camperbeurs van Europa. Wat een feest om weer tussen de honderden campers op de parkeerplaats te staan. Wat een feest om me weer te realiseren dat ik geen andere camper wil, mijn Cochlea past mij als een ouwe jas!
Wanneer ik woensdagochtend vroeg weg rijd met het plan in één keer door naar Budapest, zie ik op de autobaan een bekend groenig VW busje: Corrie!
we zwaaien en seinen: koffie?
We praten bij en besluiten samen in Oostenrijk te overnachten bij een 'boerencamping met goed restaurant'.

Dat was het begin van een indrukwekkende reis.
Alles te lezen op www.liefsvanlijn.waarbenjij.nu
Het werden 11 duizend kilometers met een fijne groep,
mooie landen, mooie plaatsen, mooie mensen, mooie ontmoetingen.
Zelfs Cupido vloog mee! Die had mij 7 jaren niet gevolgd, maar nu......
Een ervaring waar ik nog een beetje mee worstel........

Eind oktober
terug in Groningen, waar het 20jarig bestaan van het Groninger Museum gevierd wordt. Dat mag ik natuurlijk niet missen!! Succesvolle dag en warm weerzien met vele vrienden en de gebroeders Mendini zelf!
Ik heb de afgelopen maanden gelegenheid gehad te bedenken hoe het leven is zonder mijn flat in Stad. De onder-verhuur loopt tot uiterlijk 1 maart 2015, dus ik heb nog even tijd.
Maar bij 'thuis'komst wist ik het al: ik wil in Groningen blijven wonen. Een beter pied-de-terre krijg ik nergens.

1 November,
koffie ochtend campersolo Noord deze keer in Veenhuizen, ik ben weer van de partij! Net als in Groningen heb ik binnen deze groep veel dierbare contacten gelegd. Het is meer dan een 'camperclub', hier vind je vrienden. Hier wordt lief&leed gedeeld en vooral veel gelachen.
Vanavond Autumn Jazz-club in Assen, ook daar ontmoet ik oude vrienden. Bij vd Valk, een prima plek om te overnachten in mijn camper.
Zal wennen zijn weer in een groot huis te slapen, morgen ben ik na 2 maanden weer in Bergentheim.
Maar eerst rij ik naar Zwolle, naar mijn camperreismaatje Madelon, die 2 maanden geleden overvallen werd met de diagnose 'darmtumor'. Ze zit nu een paar maanden in een chemo-traject. Ineens sta je met lege handen in de realiteit van leven&dood.

en toen ging mijn telefoon.
Mijn broer belt vanuit Praag met een zorgelijk bericht: hij is letterlijk af&toe 'de weg kwijt' en ziet 'gebroken beeld'. Hij heeft ná het weekend een afspraak met specialist.
Ik schrik vreselijk.

Zondag 2 november, na 2 maanden terug in Bergentheim.
De camper staat weer naast het huis, 11duizend km verder op de teller.
Helaas is de wasmachine nog steeds kapot, dus ik loop met vuile was en een fles wijn naar de buurvrouw.
Alexander komt mijn auto terug brengen.
Ik kijk om me heen, ben weer 'thuis', dat is even wennen.

Maandagavond belt schoonzus Mila: Pieter ligt in het ziekenhuis, er is een foto van zijn hoofd gemaakt, er is een flinke vlek gezien. Morgen meer info......
Wie dit meemaakte herinnert zich de schok, de verbijstering, de boosheid, de ontkenning, de hoop, de wanhoop......
Dinsdag komt meer info: een hersentumor, ruim 6 cm, inoperabel.......
Ik breng de camper weg voor een service.
Pak de schone was in, warme kleren mee, haring en oude kaas.
Woensdag zit ik weer achter het stuur, op weg naar Praag, naar Pieter&Mila, we hebben elkaar nu nodig.

Ik ben 2 weken in Praag gebleven. Veel gepraat, medische consulten, diagnoses, (on)mogelijkheden, (on)duidelijkheden, beslissingen, administratieve acties, vooral goed eten en de moed&humor erin houden.
Ik was erg blij met mijn 'eigen plekje' weer op de oprit, sanitair&wifi binnen bereik.
We hielden elkaar op de been.
De kinderen kwamen Pieters verjaardag vieren, het was een intens en ook vrolijk samenzijn. Dan besef je hoe belangrijk harmonische familie banden zijn!

Hoe verder?
Er is een bestralings programma gestart, dagelijks, tot medio januari. In februari weer een MRI scan.
Pieter heeft geen last van nare bijverschijnselen, voelt zich goed.

Ik ben terug gereden naar NL, het grijze seizoen tegemoet, brrrrrrrr
Maar toen nog een prachtige herfstgekleurde zondag met mijn lief...
een overdaad aan uiteenlopende emoties, hoeveel kan een mens hebben?
De blaadjes vallen, vlinders fladderen, zullen zij de winter overleven?

Mijn plan 3 maanden overwinteren in Suriname had ik al laten vallen, maar wat dan?
Ik was blij toen zoon Floris me vroeg naar Malta te komen.
Ik kreeg een prima inruil-aanbod voor mijn 5 jaar oude Suzuki Splash.
Die heb ik ingeleverd, ik ben in Hardenberg op de trein gestapt, in Eindhoven in het vliegtuig en
hier zit ik nu, een bewogen jaar te overdenken.
's Morgens met een potje thee in de zon op het dakterras, uitzicht over St.Pauls Bay. In de verte het eiland waar in het jaar 59 apostel Paulus schipbreuk leed.

We hadden een heerlijke Kerst. Ik maakte rijsttafel,
we waren met 8 aan tafel: 3 Italiaans, 2 Spaans, 1 Roemeen en 2 Nlanders.
Wat een feestje om hier bij te mogen zijn.
Jonge mensen met een tomeloze energie en vertrouwen in een goede toekomst.
Want die maak je zelf!
zolang je gezond blijft heb je veel in eigen hand.

Vorig jaar sloot ik mijn brief af met:
mijn wens voor het nieuwe jaar is dat ieder in goede gezondheid de dingen kan blijven doen die je lief zijn.
Dat is niet voor iedereen werkelijkheid geworden, toch herhaal ik deze wens.
Leef alles wat in je fantasie, je agenda en je portemonnee mogelijk is,
voor je het weet ben je te laat.


laatste nieuws:
Ik heb net een terugvlucht geboekt op 7 januari,
mijn nieuwe Splash staat dan klaar.
Per 1 februari is mijn huurder weg en is de flat in Groningen weer tot mijn beschikking.
17 februari worden er in Bergentheim 7 bomen neergehaald.
Floris komt 11-28 februari naar NL, kan mooi helpen zagen&kloven en mijn dierbare spullen weer terug naar Grun verhuizen.
En dan is het maart, de winter voorbij hoop ik.
Ik ben al bezig met de organisatie van een Vagebond Turkije Reünie op 21 maart,
1 april weer jarig, dan pasen, dan campersolo weekend....... en dan?.......
medio april is een mooie tijd om te reizen.
Als je het leuk vindt, lees mijn blog en reis met me mee.

liefs van (marjo)lijn