16-17-18 maart

zaterdag 16 maart, Gijon
helaas.......... bewolkt.
ik draai mij nog een paar keer lekker om in bed, het is gisteravond erg laat geworden. Toen ik met een taxi naar de camper zou vond Floris dat ik éven de oude bekenden in stamkroeg Blue Sky gedag moest zeggen. Je begrijpt het al: een biertje een praatje een biertje .... en vóór je het weet is het 2uur! Maar heel erg leuk weer even terug te zijn in Gijon, ik ben hier ook al voor de 3e keer! en zo vaak komen er geen 'moeders' , ze kennen me nog.

Floris heeft vanmiddag met zijn 'muziekmaatjes' afgesproken: de generale repetitie voor het 'live concert' op 17 maart, zijn verjaardag. Ik vind het leuk mee te gaan, een goede gelegenheid om eens te horen en zien waar hij zoal mee bezig is en om de (van Joanna geleende) Sony video camera uit te proberen.
Maar eerst maak ik, in de keuken van Alicia&Floris een flinke uien/kaas taart voor het feestje morgen. En dan even lekker onder douche en haren wassen. De luxe van een goeie badkamer moet ik in de camper ontberen!
Het regent, dus we nemen een taxi naar Danielle, zij woont met nóg 2 Britse dames in een leuk appartementje. Ze doen allemaal iets in 'theater' geloof ik.
Ik ben onder de indruk van de muzikale kwaliteiten van deze jonge mensen! en geniet van thee, koekjes, zang, plezier, wijn en maak een uur video. Niet slecht, dankzij de duidelijke instructies van mijn leraar Joanna.
's Avonds gaan we (Floris, Alicia en ik) eten in een fantastisch leuk 'locaal' restaurant. Ik geloof dat het 'Terra Asturias' heet. Lange tafels met grote gezelschappen. Ook een winkel met heerlijkheden van het eigen land. Het plafond hangt vol lege Sidra flessen.
Dit is de locale drank: deze lichte jonge wijn wordt vanaf hoogte (fles toch wel een meter boven het glas) bruisend in een groot glas geschonken, waardoor er veel lucht bij komt. Een bodem vol slechts, die je in één slok dient op te drinken. Het glas wordt doorgaans dóór gegeven, om de beurt een slok. Er lopen speciale 'schenkers' doorlopend langs de tafels om indien gewenst de glazen weer te vullen. Veel gespetter op de vloer.
Veel spectakel, veel gedoe, je bent er best druk mee, maar uiteindelijk is aan het eind van de avond iedereen toch wel behoorlijk aangeschoten.
Mijn vorige verblijf in Gijon hebben we dit uitgebreid gedaan,
deze keer hadden we een grote kan Sidra-Sangria op tafel en ieder een eigen glas.
Het eten was heerlijk en heel veel: grote schaal met gegrilde groenten, mmmmmm! daarna Floris een steak (voor een week) en de dames sámen één vis, toch nog teveel.
Voor de spijsvertering zijn we terug gelopen, Alicia moest werken, ik was eigenlijk wel moe, nee! niet nog één drankje! Ik nam een taxi die me voor een paar euro bij de camper afleverde.
Wat was het weer gezellig!

Zondag 17 maart, Floris komt om half twee mijn kabelhaspel lenen, hij gaat het feest voorbereiden.
Daar staat mijn 30jarige jongste zoon: zwarte broek, wit overhemd, bretels, zwarte bolhoed.... WAT een kerel!! ik ben TROTS.
Ik rij een stukje mee naar het centrum en loop langs de boulevard in de zon. Veel zondags wandelaars, nog niet gewend aan de plotselinge lente, in warme jassen. Opvallend veel BONTjassen! maar ja, in een land waar ze ook nog stieren dood vechten.....
Veel honden op het strand (mag nog tot 1 april). Brullende Branding, het wordt vloed, maar de golven zijn niet hoog genoeg voor surfboards. Wat leuk om hier weer te lopen, voel me al echt een beetje thuis! De VVV is nog dicht, ik koop een ijsje en loop terug naar de camper: stevig stappen in 50 minuten.
Mijn camper buurvrouw Gabie (van de duitse solo's) vindt het leuk mee te gaan vanavond, maar met hondje Theo (zo'n witte whisky-terrier) mag je niet in de bus, dus we lopen wéér dat hele stuk.
We genieten een avond met live music, aan elkaar gepraat door Eduardo, een prachtige travestiet, in lange roze jurk, hoog getoupeerde blonde pruik en indrukwekkend hoge hakken. Weinig vrouwen bewegen zich zo elegant !
Er wordt gezongen, gedanst, genoten van mee gebrachte lekkernijen, gepresenteerd door Floris, een groot succes: Naitona Sessions.

Tegen middernacht lopen Gabie en ik naar een taxi. Er staan er 3, helaas: de eerste twee nemen geen hondje mee!!! maar de derde gelukkig wel........ oef. Vlak voor 12 zijn we terug in onze campers.
Ik kan het niet laten om de video die ik maakte nog even te bekijken: goed gelukt! een uur lang de sfeer van een gedenkwaardige avond.

Maandag 18 maart.
Ik zet de camper iets dichter bij het centrum en loop naar stamkroeg Blue Skye, Beatrice heeft heerlijke koffie en Wifi. Ik stuur Floris bericht dat ik in de buurt ben. Ik werk mijn emails door en ga op zoek naar een camera-winkel om nieuwe tapes te kopen, ik laat er nu 2 achter bij Floris en denk er in Marokko ook veel nodig te hebben, een kabel om ze op de computer te zetten kan ik niet vinden.

Dan belt mijn reisgenoot Joke: zij rijden nu met de 3 campers al voorbij Salamanca. Zij hebben mij dus ingehaald!
Het gaat goed, ze rijden morgen (dinsdag) naar Sanlucar de Barrameda en houden woensdag rustdag aan het strand.
Ik besluit om daar bij hen aan te sluiten, eindelijk even bijpraten, we zagen elkaar maandagochtend voor het laatst..... een week die heel anders verliep dan we hadden kunnen verzinnen.
Ik tank LPG, je weet maar nooit of ik de kachel nog nodig heb! en rij om 16.30 Gijon uit.

Ik geniet van de omgeving. De snelweg slingert zich tussen logge stoere rotsen, we komen hoger, de bergen nog in de sneeuw maar ik in de zon. Lekker om na een paar dagen 'stad' weer eens te sturen.
Dan kom ik uit een tunnel en is ineens de sneeuw voorbij en zijn de bergen begroeid met dichte bossen.
Ik wil naar Salamanca maar dat red ik niet.
Bij Benavente wordt de N630 weer 2baans. Dat is wel veel mooier, maar gaat niet snel. Door veel dorpjes, 50km, veel borden verwijzen naar Santiago de Compostella. De pelgrims die deze route lopen maken écht een bedevaart: geen beschutting voor wind en/of zon, langs de weg waar auto's en campers rijden, in de dorpjes sobere eet- en slaapgelegenheden....
Ook veel verwijzingen naar Portugal, we rijden niet ver van de grens.
Na 7 uur gaat de zon zakken en schijnt bloedrood tegen de stratus wolken. Wat mooi! maar al gauw zal het donker zijn.
Ik stuur naar de camperplaats in Zamora, daar ben ik precies om 8 uur als het donker is. Ik schrijf mijn verhaal, eet het restje vis uit de keolkast, wijntje erbij....... Het leven is prima vol te houden.
Morgen proberen Joke & Heleen in te halen.