dat was Rome

Er zijn vele wegen die naar Rome leiden…….?
Nee hoor, voor mij was er deze week maar één weg:
Van de camping Castelfusano (Lido Ostia) 2km fietsen naar treinstation Cristofore Colombo. Dan OVkaartje voor €1,50 (max 100 minuten)naar Rome, overstappen op de metro, binnen een uur sta je in het centrum .
Dinsdag vroeg wakker dus op weg naar Vaticaanstad. Overstappen bij Termini was een ramp: overvolle wagons, 6e stop Ottaviano, vrijwel iedereen stapt uit. Ik had al gehoord dat de rij minstens 2uur zal zijn. Op straat een leuke meid uit Iran, spreekt Engels en Duits, zij verkoopt tours. Ik ga voor comfort en investeer €50!!! in een rondleiding engels/frans met gids en toegang zonder wachten.
We zijn met 18 en lopen langs de lange rij, om 11uur sta ik binnen in het Vaticaan Museum. We krijgen een ‘oortje’ en een leuke vrouw geeft ons sprankelende informatie. De leuke weetjes, die niet in het boek staan. Eerst in het Engels, daarna Frans, goede oefening voor mij! Het museum is prachtig! Ik wil daar nog wel een keer doorheen. Maar als ik nu niet met de groep mee loop moet ik alsnóg in de rij voor de Sixtijnse Kapel en de St. Pieter Basiliek.
De Kapel is groots, erg mooi te zien op een youtube filmpje dat Gerrit Beltman inmiddels aan mijn facebook heeft toegevoegd. Je mag 10minuten blijven, géén foto’s (wat iedereen wel doet). Stilte! behalve de suppoosten die steeds roepen dat we moeten dóórlopen.
De Sint Pieter, groot en bekend van tv. Zo groot dat het helemaal niet vol lijkt met al die mensen. Toch bijzonder om daar dan te zijn. In gedachten ben ik in Almelo, bij de begrafenis van Ria, vriendin uit mijn 70er jaren. Wij waren 4 jonge vrouwen, werkzaam aan de kleuterscholen. Annemiek werd 65, Ria 67, ineens laat het leven je los. Alles staat stil en alles gaat door.
Omdat onze gids het verteld had lette ik er op: geen één schilderij zal je in deze kerk zien. Alle wandversiering is mozaiek. En dat is wel indrukwekkend, zó groot en genuanceerd in kleuren.
Eenmaal weer buiten liep ik langs ‘Braccio di Carlo Magno’ waar een expositie ‘Gods Woord verspreidt zich over de wereld’. Interessant en mooi gepresenteerd. De Bijbelse Geschiedenis van 4eeuwen voor Christus tot nu, in handschriften en na 1454 in boekdruk. In alle mogelijk talen en tekens. In 1971 is er een print op microfilm mee gegaan naar de maan. Nu ook digitaal: 2duizend apps, al meer dan 100miljoen keer gedownload. Ieder land z’n eigen vertaling (iedere stroming z’n eigen interpretatie).
Ik loop de Vaticaanse staat uit, de stad in. Nu lunch! Ik eet een salade misto die niets voorstelde, helaas. Het Piazza Navona is een feestje, daar begint het leven om 4uur met allerlei entertainment.
De Agnes kerk is open, daar kan je nog échte kaarsjes branden. Ik brand 2 kaarsjes, voor Ria op haar hemelvaart, voor Harry en de kinderen, die achterblijven.
Op de rand van de Vierstromenfontein eet ik een ijsje. Ik heb mijn grote roze hoed op en Japanse meisjes willen met mij op de foto! Zo reis ik de hele wereld over……
Ik ga langzaam richting een metro, zoek een wc en kom op een gezellig terras in een straatje vol vertier. Muziek, tekenaars, illegale Afrikaanse verkopers die razendsnel hun boeltje pakken wanneer de politie verschijnt. Ik koop (weer) een mooie sjaal, ik koop géén houtsnijwerk, hoewel erg mooi. Een aardige jongen, goeie verkoper, ik geef hem een euro voor koffie of zo. Dan krijg ik een olifantje!
Ik drink een campari-soda en praat met de horeca-jongen, hij komt van Montenegro en wil ooit een eigen bar beginnen. Ik bestel een pizza slice met paddenstoelen en een glas rode wijn.
Het terras naast mij zit een NL vader met 2dochters die net examen deden. We praten wat, hij vraagt of ik mee wil drinken uit hun fles wit, maar dan krijg ik van ‘mijn terrasboy’ nog een glas rood.
Weer een leuke zwarte verkoper, nee, ik wil niet kopen. Hij lacht, ziet het olifantje en ik krijg van hem een schildpadje.
En zo vliegt de avond voorbij, wat is reizen leuk!!! Ik haast me naar metro Barberini en ben om half 12 thuis. Het is donker op de camping. Wat een mooie dag was dat, de maan lacht mij toe.
Vakantie:
In de ochtend uitslapen, potje thee in de zon, luieren, poetsen of boodschappen doen.
Mijn koelkast is vrijwel leeg, dus die kan worden ontdooid, schoongemaakt en weer gevuld !! Ik ga op de fiets naar de supermarkt, mooie tocht door het bos, ruim 4km. Ik heb maar 2 fietstassen, en een mandje. Water (kost in de kampwinkel 60 cent, hier 16) en ik kies wat wijnen uit. Ik drink nu een afgeprijsde Gewurztraminer, hoe durf je in Italie!!! Voor mijn smaak te zoet.
In de middag, na een lekkere lunch van de gekochte heerlijkheden, weer naar de stad. Er is een mooi concert, ik wil op de Spaanse trappen zitten en ik moet (volgens de 2 dochters op het terras) op het Piazza Venezia met de lift omhoog voor een waanzinnig uitzicht. Inderdaad, alleen de lift is al een belevenis: klein, te vol en van glas brrrrrrrr. Maar ben je boven, dan zie je ook wat!! ALLES! Wat een stad…… overal ruïnes. En als er een hek omheen staat is het een bijzondere ruïne. Ik heb het eigenlijk wel een beetje afffffffff met al die ouwe stenen.
Ik ben dus deze week iedere middag naar Rome gegaan, eindeloos gelopen, genoten, op muurtjes en terrasjes gezeten, leuke reizigers ontmoet………..
En telkens weer blij als ik ’s avonds terug ben in mijn camper. Wat een weelde! Zo’n eigen hut.

Vrijdag neem ik een ‘rustdag’. De buren (eind 70ers uit Soest) gaan samen naar de wasmachine. Zij zijn al een paar weken onderweg. Hun dochter woont hier, die is 20jaar geleden aan een leuke Italiaan blijven hangen…. Ja, zo kom je nog eens ergens! Ik ken dat.
Ik ga lekker douchen.
Wanneer ik terug kom van de douche hoor ik luid gekreun: Buurvrouw is gevallen, op haar heup. Hij heeft haar net in de stoel gehesen maar het voelt niet goed! Met wat kussens en koel-elementen uit mijn vriesvak……. wat nu? Zij houdt zich flink, hij doet z’n best, maar….. dit is ziekenhuis werk. Dochter wordt gebeld, die is er in no-time. Even later een ambulance. ‘s Avonds hoor ik dat de heup inderdaad gebroken is. Hij haalt de was binnen, de koelkast leeg, ruimt op, de ANWB zal auto&caravan wel ophalen. Morgen vliegen ze naar NL.
Carpe Diem, voor je het weet zit je in het gipssssssssss. Sssssst niet aan denken…..ik ben bij-gelovig, ik geloof in de kracht van gedachtes.

Ik pak zaterdag ochtend het spul in. Vuil water lozen, schoon water vullen, betalen: 11 nachten, zonder stroom (ik moest ze herinneren aan de toegezegde korting). Het is weliswaar een Acsi geïnspecteerde camping, maar ze gaan niet voor de Acsi prijs die in het boek staat.
In het kantoor ff op het internet mijn mail lezen (wifi kost €2 per uur en werkt nauwelijks) en ik reis af. Ik volg het advies van TomTom naar de camperplaats GPL in Rome.
Een uurtje, spannend, dwars door de stad. Ik denk dat ik een stuk taxibaan gehad heb…… met pech krijg ik de bekeuring thuis (dat werkt tegenwoordig in Europa).
GPL. Camperplaats met 200 plaatsen, volgens het boek. Voor €15 heb je alles behalve douche. Er was ruimte te over toen ik om 1 uur aankwam. Ik lees nu dat je dat je tot 12uur mag staan, anders moet je bijbetalen.
Ik werd naar een plaats gewezen op een vrijwel leeg veld. Gras, veel ruimte en naast een stroompaal. Aan het andere straatje een NL camper (uit Norg!), gezellig gepraat en thee gedronken, tot 4 uur.
De hitte voorbij dus ik ga met de tram naar de stad. In 20 minuten sta ik bij Termini (hoofdstation). Ik wacht een half uur op de bus die iedere 12 minuten gaat….? Dan blijkt Piazza Republika afgesloten te zijn geweest, er wordt nu druk puin geruimd (veegwagens, vol troep en plastic flessen).

Ik herinner me de 1e keer dat ik één dag in Rome was: jaar of 3 geleden met mijn nicht Eva. Volledig in paars gekleed met paarse spandoeken: vreedzame demonstratie tegen Berlusconi. Wat een ervaring! Ik had in mijn leven nog NOOIT met demonstraties mee gedaan.
De binnenstad was toen volledig autovrij, uit het hele land waren vele honderden bussen naar Rome gekomen. Boven ons hoofd helicopters om ‘opstandjes’ te filmen (vrijwel alle tv zenders waren óók in eigendom van baas B). Om ons heen politie die liep te provoceren. Wij zaten met broodjes, honden, kinderen, muzikanten en straat artiesten op de stoep en wilden helemaal geen ruzie. Wat een dag! Daarvoor zat ik graag 2x 5uur in de bus.
Toen ik 2jaar geleden hier was herkende ik Piazza Republika, toen kwamen we in de metro weer een groep demonstranten tegen en ik kon het Partizanen lied Ciao Bella…… nog meezingen.
En vanmiddag dus wéér aktie op dat plein. Later hoorde ik dat er Gay Parade was, had ik graag willen mee maken.

Eindelijk komt bus 70. Ik ben blijven zitten tot de halte vlakbij Panthéon, ff oefenen voor morgen, want ik wil daar vóór 9 uur zijn. Dan gaat de kerk open, de mis begint om half 11, en dan vallen de rozenblaadjes…… ik kan het jullie morgen allemaal vertellen.
Terug gelopen over Piazza Navona, Trevi Fontijn, en bij Piazza Venetia een (matige) pasta con fungi gegeten. Met een glaasje rood, in een sherryglas. Jammer, ik zit midden in het toeristenveld.
Om half 9 begint het concert&ballet Highlights Barok. Ben benieuwd en op tijd, kan ik nog ff van de omgeving en de bezoekers genieten, 8 uur gaat de ‘zaal’ open.
Ik sta dus om 8uur in de ‘rij’ dwz ik ben nr 5, achter mij nog 10mensen. Om 8.05 mogen we naar binnen: het is een gereformeerde kerk (ja, het stond er in het Nlands). Zoals je misschien weet zijn dat niet de vrolijkste kerken. Maar ja, mooie kerken met veel beelden&bling had ik al genoeg gezien.
Er waren 2 prijsklassen, ik had een VIP kaartje, dus op de voorste rij harde bank. Er stond een piano, net als bij mij thuis: haal er eens een stofdoek over! Goedkope rode vloerbedekking slordig afgesneden. De Preekstoel van mahony (volgens mij gebeitst) hout met plastic bloemen. Een piepende deur waardoor de muzikanten (een kwartet) heen&weer liepen en iemand stond te gluren of de ‘zaal al vol was’. Ik heb 35 mensen geteld. Je moet toch wát doen in dat half uur.
De leuke bariton ontving ons in 12 talen (grappig, een aantal fake en géén NL). Hij had wel humor en een vrolijk gezicht, én een mooie stem ! Verder een mooie sopraan en een vreselijke tenor. Maar dat kan aan mijn oren liggen. Ik hou toch al niet van tenoren en deze ‘knijpt’ , dat horen mijn logopedie oren direct, ik krijg er zelf keelpijn van.
Het programma was ‘populair’ , plezierige toppers en ballet. De ballerina was (van dichtbij) niet zo mooi, en ik kon aan haar gezicht zien dat een aantal pasjes&sprongen nog wel moeite kost. Bezwaar van de 1e rij, je ziet het goed. Haar danspartner: een kleine gespierde jongeman (nou ja, man…). Mooi gemake upt, danste goed, maar het ging niet altijd gelijk. Hij danste solo bij een aria door de sopraan: prachtig!! Met ontbloot bovenlijf, één groot brok Michelangelo. Ik heb niks tegen bloot, maar dit was een spieren demo.
Al met al weer een bijzondere ervaring vandaag.
Ik liep de straat terug en daar kwam de bus naar Termini. VOL maar ik kon er nog wel bij. Daar gezocht naar bus 105 naar de camperplaats. Die was (nog) niet vol maar bloedheet, alles blies hete lucht!!! En dan weet je niet wáár je uit moet stappen, want de haltes worden niet genoemd. Een aardige buurman zocht op zijn handcomputer wáár we reden en wáár de halte was. Ik zag m steeds dichterbij komen, maar helaas….. er was op de stopknop gedrukt, bus stopt maar deuren gaan niet open, rijdt 3 haltes door. Ik volg mensen die onder de weg door gaan en wacht bij de halte om terug te gaan. Al erg stil hier, en zit nog een meisje, te bellen. Ik stap in een overvolle bus terug, deze geeft haltes wél op het scherm, ik druk op STOP, maar hij rijdt door. Welke vloek rust er vanavond op halte Balzani?

Nu ik in de camper zit te schrijven denk ik dat ik het weet: er is vlakbij een geweldige muziekfeest aan de gang!! Teveel mensen die in wilden stappen? Dan slaan we deze stop maar over.
Ik heb de deur open, om mij heen heel veel donkere campers, iedereen slaapt of zit binnen. Goeie muziek, maar dat mag hier maar tot 2uur in de nacht, meestal afgesloten met knallend vuurwerk. Ik heb zin in een dansfeest!!! Dat heb ik al weken, maar ik zit niet in het goede gezelschap. Misschien straks op Malta? Daar ben ik 2dagen gelijk met Alex&Anna, en Floris&Alicia zullen tegen die tijd de weg wel weten.

Toch moet ik nu slapen gaan, morgen vroeg naar de kerk.

Zondag, een mooie Pinksterdag
Vanmorgen vroeg wakker. Omdat gisteren de reis naar het centrum 1½ uur duurde, zat ik om 7 uur in de bus. Ik wil om half 9 bij het Panthéon zijn om kans te hebben op een stoel. Ik was er dus om half 8 al! Ongeveer 8 toeristen, schoonmakers en taxi’s. Ik loop een rondje, wil naar een wc en bestel op een terras een cappucino voor de toeristenprijs van €6 !! maar de wc was schoon.
Om half 9 wordt het drukker, we gaan voor de deur in de rij staan, het wordt al dringen. Ik zie de NL jonge vrouw die ook op mijn koffie terras zat nu ineens met 2 krukken lopen. Zij hoopt op een invalide-plaats? Naar het toilet liep ze als een kievit.
Iets voor 9 uur gaat de deur open, beschaafd rennen, ik heb een stoel.
De mis begint om half 11. Leuk jong stel Belgen naast me, aan de andere kant een man op business trip uit Mississippi. We praten over onze reis, leuke gesprekken, zulke verschillende levens op een rijtje. Ben je hier toevallig? Wat weet je van Pinksteren? Wat doe je in het dagelijks leven?
De mis is uiteraard in het Italiaans, gedeeltelijk Duits. De kerk is niet eens helemaal vol. Je kunt nog best staan wanneer je om half 11 komt. Velen zitten al stiekem omhoog te kijken, in het gat (doorsnee 9 meter!!) zie je af&toe een hoofd over de rand. Het is ruim 12 uur geweest voor de Communie is afgelopen en ineens begint de regen van rozenblaadjes……. Overweldigend!
Wat prachtig om mee te beleven, tussen honderden mensen met camera’s. De bisschop met zijn gevolg van geestelijken verlaat de kerk. Zij lachen en schoppen in de rozenbladeren, smartfones komen onder het habijt vandaan, één priester bukt zich en gooit een handvol rozenblad over zijn voorganger. Wat een feest!
Het gaat maar door! …….. Dan luid applaus en gelach…… en lege zak dwarrelt uit de hemel.
Wanneer de vloer bedekt is met een dikke laag rozenrood mogen de kinderen binnen de kring komen. Zij springen en gooien wolken rood de lucht in, men staat op stoelen te filmen, iedereen gaat uit z’n bol. Wat een belevenis!
Het is al lang gelden dat ik dit ritueel beschreven las in het boek ‘Terug in Rome’ van Rosita Steenbeek, ben blij dit nu te hebben mee gemaakt.

Ik loop nog wat door de stad, het is warm, het is druk, het is genoeg. Ik pak de bus terug naar de camper, daar binnen is het 40graden! Ramen open, wind, een koel glas wijn en lekkere hapjes uit de koelkast, ik sta gelukkig op stroom want mijn LPG is bijna op.

Maandag begin ik naar het noorden te rijden, aan het meer van Bracciano zijn volgens het ACSI boek een aantal campings. Ik kies voor Porticciolo, aan het meer, met wifi. Onderweg ga ik tanken, maar ik krijg geen LPG!! Mogen ze niet aan campers leveren. Alleen sommige stations langs de Autostrada, maar daar kom ik dus vandaag niet. Geen probleem, ik sta hier voor €13,50 inclusief stroom, op een grote plek, tussen héél veel NL campers en caravans. Er is een bistro/bar/winkel, open de hele dag, tot 22uur.
Een prachtig meer met zeilboten en zwanen, tenten staan tot vlakbij het water. Mooi stenen strand, schoon water, ik koop waterschoenen en waag me het water in. HEERLIJK !! al het stadse stof eraf.
Lekker opgefrist wordt het 5 uur en ik ben helemaal HAPPY met een aperol/witte wijn, ik raak helemaal verslingerd aan dat bittertje en die kleur oranje!
Als ik naar de winkel loop voor koud water lees ik de menu kaart en zie de prijzen&gerechten. Het terras zit vol, niemand kookt hier zelf, het is té lekker en goedkoop en vooral gezellig. Ze maken ook glutenvrije pizza en pasta!
Dinsdagochtend komen op mijn veld veel plaatsen vrij, ik besluit een eindje naar voren te schuiven: meer wind, meer schaduw en uitzicht op het meer. Ik zet mijn stoel&tafel neer en rij met de camper naar een bijzonder middeleeuws dorp Sutri met een tempel in onderaardse grot. Helaas gesloten op dinsdag. Dan naar Calcata, hoog op een berg in een natuurgebied, in de rotsen uitgehouwen huisjes. Nu is het een kunstenaars dorp.
In 1974 kwam Marijcke van der Maden hier en is niet meer weg gegaan. Zij verbouwde later de ‘graanschuur’, het enige grote pand in het dorp en maakte dat tot een creatief centrum.
Ik verlies mij in de kleine steegjes, kruipdoor/sluipdoor, ineens een theehuis met dakterras, van Belgische Gemma. Helaas had ik net bij TrattoZero een heerlijke salade gegeten, geen taartjes dus maar wel een spremutta cucumbre (dat is dus watermeloen), met een riant uitzicht over het natuur reservaat in de diepte. Ik klop aan bij Marijcke, poppenmaakster, zij heeft nu een expo van een locale schilder die á la Caravaggio schildert. PRACHTIG!!! We praten wat, ze kent Jozef vd Berg, poppenspeler uit mijn vroege Groninger jaren(1976), hij is allang niet meer.
Helaas wil ik geen marionetten en geen Caravaggio’s, dus ik kan voor de omzet niks betekenen. Wat een prachtige plek! AANRADER www.ilgranarone.com
Ik vind mijn weg terug, klauter in de hitte de berg op, want de parkeerplaats ligt hoog bij het moderne dorp. In de verte dreigend zwarte wolken………
Op de camping veel nieuwe gasten, maar mijn plekje wacht mij.
Eén Duitse caravan (echtpaar 88&89 met zoon 47) verder allemaal NL, dat wordt vast oranje vrijdag.

Ik had een glutenvrije pizza Verdura besteld en loop naar het terras. Een glas wijn voor één euro, of wilt u een kwart kannetje voor €1,50? Doe dat maar.
Veel tafels bezet, één heer alleen: mag ik bij u komen zitten? Hij komt uit Canada, fietst voor de 7e keer door Europa, met klein tentje, is nu 3 maanden onderweg, ruim 3duizend km in de benen.
We beginnen in het Frans, maar dat wordt al snel Engels. Ik haal een 2e wijnglas, we delen mijn karafje. Hij heeft een vriendin in Dordrecht, spreekt ook ‘beetje NL’. Pierre reist al vanaf zijn 17e jaar, werkte vaak genoeg lang genoeg voor genoeg geld om weer te kunnen reizen. Studeerde ooit af (history?) maar verdiende de kost voor de klas, lager onderwijs. Hij is nu 55 en heeft zich kunnen laten pensioneren, reist lowbudget en komt overal. Interessante reisverhalen, hij haalt nóg een karafje wijn.
Het dorp Bracciano ligt ‘een kwartier’ lopen, omhoog, nou dat viel tegen. Een half uur en écht omhoog! Er zou markt zijn, ik vind 2 groente/fruit-kramen én een visboer. Ik heb een rugtasje, dus beperk me tot fruit, paprika, radijs, champignons, de rest is op de camping te koop. Ik heb een ijsje verdiend! En loop via een andere route terug. Gauw weer het koele meer in!
Op het terras betere wifi, dus ik ga voor een karafje wijn en een Salata Mista (€2,50 kan ik het niet voor maken) en tref Pierre achter een enorme pizza. Ik schuif aan en haal een 2e glas. Hij was vandaag met de trein naar Rome maar heeft lopen dwalen, ik bied mijn kaart&gidsje aan, ik heb Rome wel af. Kom dan morgen bij mij eten, dan kan ik al mijn restjes (spek, ui, tomatensaus, selderij, kikkererwten….) eens opmaken. Hij kookt zelf niet, leeft op pizza&pasta en koekjes.
Met de NLanders om mij heen hadden we al een ‘plan voetbal’ besproken. Baas Alessandro is de hele dag al bezig de tv in de tent in orde te maken. Geen groot scherm helaas, maar met hoeveel zijn we?
De kok heeft een drukke avond, iedereen komt om 8uur eten, de aftrap is om 9uur.
Ik koop een liter witte wijn en mix dat met crodino om het oranje te maken, erg lekker is dat! Beetje Aperol Spritz. Bij mijn buren hangt de oranje vlaggenlijn aan de voortent. Ik heb oranje slingers aan de waslijn, we zijn er helemaal klaar voor! Ik heb een héél bijzonder Tshirt aan: WK 1994 Damascus, 20jaar geleden dus (wij woonden toen in Syrië) met een brullende oranje leeuw AANVALLU….!!! Ik kocht een oranje zonnebril bij de supermarché in het dorp.
Het werd een bijzonder geslaagde avond, mijn buurman André met grote oranje hoed was onze speciale verslaggever. Wat een prachtig begin van een WK. Ik hou niet van voetbal, maar deze sfeer is feest!…… het internet stroomde direct vol met spitsvondige reacties. 5PA1N
Zal zorgen dat ik a.s. woensdag (NL tegen Australie) weer in een NL gezelschap ben. Waarschijnlijk bij mijn neef Gijs &Hetty in Maserno, bijna 400km naar het noorden.

En toen was het wéér zondag, 15 juli al.
2weken geleden bij Sint Pieter met de Paus. Vorige week in het Panthéon in de rozen-regen. Vandaag geen kerk voor mij.

Ik besloot met de boot het meer rond te gaan, hop on/off. Ik stapte in A… af voor een leuke fietstour, maar het begon vreselijk te regenen, dus ik dook eerst een gelatteria in. De fietsroute was niet mooi genoeg, slechte weg, kuilen, gaten, scherpe stenen, ik vrees een lekke band en het was koud! Ik kocht een leuk blauw jack voor € 10 in de kleuren&opdruk Italia, en nam de eerste boot verder. Stortende regen, de boot was VOL. Ik ontmoette een groep single-reizigers met 8 NL vrouwen. De reisleidster deed ooit ook de IVOR opleiding en heeft een leuke baan hier, leuke verhalen. Zij staan op de volgende camping Roma Flash. Ga ik morgen ff kijken op mijn tocht naar het noorden.
Bij Bracciano scheen de zon weer, in de verte een schitterende regenboog. Ik kwam op het terras Pierre weer tegen, hij reist morgen verder. Via Dordrecht (ff met Ryan Air bij zijn vriendin langs)dan weer naar Canada. Er zijn veel reizigers onderweg, leuke ontmoetingen, we gaan verder.

Morgen naar Assissi? Dat staat ook al jaren op mijn lijstje. Het blijft tot donderdag stormachtig met onweersbuien, mooi moment om verder te gaan. Woensdag lijkt me leuk om weer in NL gezelschap voetbal te zien, dus ik ga richting Maserno waar mijn neef Gijs een mooie oprit heeft waar de camper kan staan.
Dit was ROME, liefs van lijn