eerste week: Deutsche Weinstrasse

Zaterdagavond 6 oktober, waar ben ik nu?
Ik 'sta' in Gronau, camperplaats Dreilandersee.
Het begin van de 'solo-noord-wijnreis' naar een idee dat geboren werd op een koffie-noord ochtend.

Vanmorgen nog 'gewerkt' in het museum, toen met auto&Alexander naar Bergentheim, camper uit de APK garage gehaald en WEER OP STAP !!

Volgens afspraak om 5 uur Happy hour op de camperplaats in Gronau, waar Tineke en Gerrit al stonden. Stoeltjes in de laatste zonnestralen, wijntje, nootje, praatje......... het camper-solo bestaan, we weten er wat van te maken.
Ik maakte Hongaarse zuurkool, Gerrit had wijn, Ineke de ruimte: een Hymer met rondzit!
een heerlijke maaltijd met z'n 3en, op deze 'intieme' ontmoetingen leer je elkaar een beetje beter kennen en dat is de bedoeling van NKS-Solo.

Om half tien nog een rondje gelopen door de mooie omgeving; veel hazen op mijn pad, en sterren, en bosgeur. Het is helder, het wordt koud.
Nu zit ik te genieten van een muziekje en glaasje thee en verheug me op de 'samenkomst' morgen in Bad Bodendorf, er hebben zich voor de 1e week 15 solo's aangemeld.
Voor nu welterusten.

Zondag 7 oktober
na een érg koude nacht, waarin de huishoudaccu's het al opgegeven hadden, reden we tegen 9 uur richting Sinzig. Zondagsrust op de autobaan: geen vrachtwagens en weinig wegwerkzaamheden.
Ik was om half 12 op bestemming: Bad Bodendorf. Op de 1e camperplaats trof ik al Wim, Anton en Carla, op de 2e camperplaats (200m verder) stonden Jan Verdam en Theo.
Ik ben 'op stroom' gaan staan, fiets eraf en.....
Vanaf dat moment kwam men aanrijden. Kiezen: gezellig onder de bomen, óf op een grote parkeerplaats bij het voetbalveld, mét tv ontvangst?
Om 5 uur stond iedereen (14 campers) op zijn plek, verspreid over de 2 camperplaatsen en hadden we Happy Hour, in de zon! Op het gras bij het voetbalveld.
Gerrit en Carla waren al op de fiets op onderzoek gegaan en hadden een perfect Gasthaus gevonden waar we ons in de Schnitzel gestort hebben.
Met Joanna, Dieneke en Gerrit nog even een slaapmutsje in de camper van Gerhard, de accordeon kwam zelfs tevoorschijn.............. héél zachtjes......
welterusten.

maandag 8 oktober
ik werd vóór de wekker wakker en zag al een paar campers vertrekken.
Ik hou niet van 'met elkaar' rijden en vertrok solo om half 10 richting Bockenheim, waar we om 12 uur afgesproken hadden, bij het 'Haus der deutschen Weinstrasse' .
Een prachtige herfstrit: mist, gevallen bladeren, oogverblindende kleuren als de zon erdoor kwam.
Een voor Nederlanders vrij onbekende streek, hectares vol wijnstokken, dorpen met mooie vakwerkhuisjes en russssssst, zelfs op maandagochtend.
Op de afgesproken plek trof ik Madelon en Jan Boerma, zij hadden al uitgevonden dat er géén koffie maar wel info te krijgen was: een tafel vol foldertjes en kaarten stond klaar.
Toen onze groep compleet was zijn we onze tocht langs 'der deutsche Weinstrasse' begonnen, een karavaan campers trok door de smalle Hoofdstraat van Bockenheim, bijna te smal voor de Concorde van Wim en tegenoverliggende tractoren van wijnboeren...........

Omdat inmiddels wel duidelijk was dat de meesten van onze groep 'confort' op prijs stellen kozen we niet voor de grote camperplaats aan de rand van het dorp Bad Durkheim, maar voor camping Knaus 2km verderop.
Ik kwam daar tijdens Mittag-Ruhe en heb eerst een orientatie rondje over de camping gelopen.
Wel hier-en-daar een lege plek, maar.......... wij zijn met 15 campers!!
Toen het kantoor weer open ging hoorde ik dat de camping 'fast ausgebucht' was en moest ik flink praten voor plaatsen, en dan ook nog: bij elkaar!
Gelukkig was er, helemaal aan het eind rechts achteraan 'eine Wiese' …....... een kilometer vanaf de poort? Maar daar staan wij dus in een kring, de bewoners om ons heen zijn in de loop van de week vertrokken. We staan aan de spoorbaan, maar de langs zoefende trein waren we snel aan gewend. Ook het naast liggend sportvliegveld geeft ons meer plezier dan last. Pipers, ultra-lights en af en toe een heli: leuk! En niet het lawaai van Dusseldorf....
om 5 uur stond iedereen op zijn plek en hadden we in het midden van onze grote kring een stralend Happy Hour, jawel....... in de ZON!!
hoewel iedereen natuurlijk genoeg etenswaren in huis heeft, zijn we met z'n allen in het camping-restaurant gaan eten. Heerlijke pizza met mijn eerste 'Neuer Wein' dat is nét (niet) uitgegist druivensap. Beetje troebel om te zien, geschonken in ¼ of ½ liter limonade glazen. LEKKER!!
met volle buik een flinke wandeling naar huis. Enkelen nog even samen een slaapmutsje, anderen lekker naar de eigen plek.

Ik had een aardig programma bij elkaar gegoogled, dus dinsdag moesten we op tijd op:
om 11 uur excursie door het 'grootste wijnvat van Europa': 1.7 miljoen liter !!!
een leuk verhaal en foto's over hoe het wijnvat gebouwd is, als attractie en als horeca gelegenheid. Met een glas Sekt in de hand hoorden wij de anecdotes van de enthousiaste gids.
Daarna in kleine groepjes op stap door het prachtige stadje, waar je elkaar uiteindelijk weer tegen komt op een terras, met fontein, zanger/gitarist en heerlijke Zwiebelkuchen.
Ieder ging weer zijn eigen weg en Madelon en ik besloten naar Burcht Limburg te fietsen.
GOEDZO Madelon!!! zonder trapondersteuning ploegt zij zich de berg op.
Even uitblazen bij de linde van Schiller (geplant in 2005, ter gelegenheid van zijn 200e sterfdag, zo leer je nog eens wat). Madelon kon de eerste dichtregels nog opdreunen.
Even genieten van het uitzicht: in de verte zien we 'de Limburg',wat lijkt het nog ver.........
maar de beloning was een prachtige burcht, indrukwekkend uitzicht over de omgeving, prachtige herfstkleuren en de eindeloze velden met wijnstokken.
Toen ook nog maar even die enorme toren beklommen......... WOW wat mooi.
De terugweg ging fantastisch! dankzij onze goede remmen.
We kwamen langs een zijstraat waar ik iets over gelezen had: Winzer (wijnmakerij) 4Jahreszeiten.
Af en aan reden smalle traktoren met aanhangers vol druiven. We stonden er met de neus bovenop om te zien hoe de karren leeg gekiept werden, druivenmassa gewogen, sap getest, met grote 'schroef' naar de kelders getransporteerd, karren schoon gespoten en de volgende lading.......
leuke boeren (zoekt u nog een vrouw??), bereid al onze vragen te beantwoorden.
We kochten in de naastgelegen winkel (met prachtige proefkamer) 2x een liter Neuer Wein (2 euro, inclusief statiegeld) en waren precies op tijd thuis voor Happy Hour in de zon.
Glazen&flessen kwamen op tafel en ieder had z'n verhaal over deze mooie dag.
Weer kwam de accordeon van Gerhard tevoorschijn en tussen de hapjes&drankjes door wordt heerlijk gezongen.

Woensdag om 10 uur koffie, in de zon, met koekjes en velerlei gesprekken.
Ook over camper-problemen, en met 15 solo's op één plek heb je alle kennis in huis!
Een 'technische dienst' ontfermde zich over lekkage bij Joanna en schotel-problemen bij Carla, Joanna leerde Marjolijn hoe te filmen.........
en vandaag tijd genoeg, pas om 14 uur een excursie naar de 'Saline'.
Een interessant verhaal over de zoutwinning en de 'kuur'geschiedenis van Bad Durkheim en een bezoek aan het langste 'Gradierwerke' van Duitsland.
Geen boodschappen nodig, want we hadden besloten aan te schuiven aan de fondue-avond in het camping-restaurant: kaas of vlees, bouillon of olie....... Het was lekker en gezellig.

Voor donderdag stond er niets op het programma, er werd gefietst, gewandeld, geluierd en geshopt. Ieder had één en ander te eten gekocht (of nog in huis) maar tijdens de borrel besloot Marjolijn een soep te maken van de giga courgette die Madelon had mee gekregen van Flo. Er werden in de kring verschillende ingredienten verzameld en het resultaat was heerlijk! Niemand is nog aan een eigen 'potje' toe gekomen.

En nog steeds prachtig herfstweer dus! Beetje mistig soms, dan weer de stralende zon op de prachtige herfstkleuren....... genieten.
Dat werd vannacht wel anders: stromende regen, vanmorgen dikke plassen, laarzen aan.
Gelukkig was het om 9 uur droog, zodat we de 'groepsfoto' konden maken, vóórdat Dieneke en Gerhard vandaag weer naar NL moesten wegens werkzaamheden.
Wat doen we vandaag? fietsroute door de omgeving, regenkleding aan en plu's mee.
Naar Wachenheim, erg mooie route door de wijnvelden, leuk dorpje, maar omhoog naar de burcht was een zware dobber voor de niet-elektrische fietsers. En toen ook nog het laatste stuk: een smal stijl voetpad..... de appel/notentaart maakte veel goed.

We zouden om 5uur de rondleiding door het Heimat Museum mee lopen en daarna in het stadje 'wild' eten in één van de restaurantjes. Toen we om half 5 klaar stonden om te vertrekken kwam er een onheilspellende zwarte lucht aan en voordat we bij de uitgang van de camping waren barstte het los. Theo, Madelon en ik precies op tijd om het (overdekte) terras te bereiken, waar we met een drankje genoten van de pijpestelen en de regenboog.
Dus te laat voor het museum. Om 6 uur was het droog en toch maar een klein HappyHour in onze kring, om onze nieuwe reiziger Ankie te begroeten. Het was te koud en men verdween in verschillende campers voor een zelf gemaakte warme hap.
Eindelijk dus even tijd om de belevenissen van deze week op te schrijven, we zijn pas 5 dagen op deze plek, maar al zoveel gedaan!
Morgen met de trein naar Edenkoben, waar de grote Kastanje-jaarmarkt is.

Zaterdagochtend om half 10 hebben we Anton en JanB uitgezwaaid en zijn we met 12 man op de fiets naar het station gegaan.
Treinkaartjes voor droomprijzen: 5persoons kaartje voor 24uur voor 15 euro! Fiets zou zelfs mee mogen, maar dat deden we niet. Er rijdt een shuttle van het station naar de kastanjemarkt.
Inclusief overstappen in Neustadt waren we in ruim een uur in Edenkoben. De 'Shuttle bus' reed niet, maar het OV wel: 1x per uur! Het café in en wachten dus.....
5 bikkels zijn de 5km omhoog gaan lopen, waaronder onze super senior Jan Verdam: 84 jaren jong!! Hij houdt ons ook bij op zijn vouwfiets zonder accu!!
Het was een mooie wandeling langs het 'wijn-leer-pad', met leuke borden met wetenswaardigheden. Toen nog een stuk fors stijgen over een prachtig bospad, vol kastanjes.
Eenmaal aangekomen op de kastanjemarkt: een kastanje-pof-oven, een kraam met pesto's en mosterds, heerlijk proeven!!! een saggerijnige kaasboer, héél veel mensen....
broodje kastanjeburger, broodjes bratwurst, crepes met kastanje-creme, héérlijk!
Met 5 besloten wij met de stoeltjeslift naar nóg hoger te gaan. Prachtige tocht, mooi weer, mooi uitzicht en op een overvol terras een Neuer Wein gedronken een portie Spaetzle gedeeld.
Toen weer met de stoeltjeslift terug naar de markt, nog steeds hordes mensen en veel Wein, Bier, Bratwurst und Musik.
Lijn en Lon kochten verrukkelijke mosterd en pesto, een beetje geflirt met Sven leverde redelijke korting op en een uitnodiging om maandagochtend koffie te komen drinken.
Omdat de bus nog lang niet kwam en waarschijnlijk vol zou zijn, besloten we naar beneden te lopen. Stukje door het centrum, maar niet naar de camperplaats die waarschijnlijk overvol was.
Met de trein terug naar Durkheim, waar de rest van de groep al achter een glas wijn zat in een mooie kroeg met stuitend slechte bediening. Ik moest 3x om een glas rode wijn vragen, het werd neergezet met de opmerking: Spaetburgunder! Het was erg lekker, bleek de duurste te zijn: 4,80
We besloten zéker niet hier te eten, verlieten de kroeg zonder fooi en hebben ons (te) vol gegeten bij een vriendelijke lekkere spotgoedkope Thai. Alle lof voor Asian Restaurant Orchidee aan de Mannheimerstrasse 8, voor als je eens in Bad Duerkheim komt.
Op de fiets naar huis, vlak voor de poort begon het te regenen.
Wat een SUPER dag was dit weer! Iedereen dook moe en voldaan de camper in.

En die regen ging dus vrijwel de hele nacht door. Maar ik heb héérlijk geslapen met dat geruis op het dak.
Het is weer ZONdag.
Eerst maar eens een lekker onder de douche. Die zijn hier fantastisch, al moeten we daar een heel eind voor lopen. Het is buiten waterkoud dus de wintersportbroek aan.
Na de 10 uur koffie nemen we afscheid van Carla en Tineke, we zijn nu nog met 10.
wat gaan we doen vandaag?
Het is koud, wisselend nat/droog, enkelen kiezen voor een lekker boek,
Ik wil eerst proberen te internetten; 4 sportievelingen fietsen alvast (aangevoerd door onvermoeibare Madelon) naar Hardenburg. Je begrijpt dat ik dat niet wil missen, ik volg later.
Wanneer ik uitgeput met de fiets boven bij de burcht ben, lopen zij al hoog tussen de kantelen. Heel veel trappen op! wordt mij toegeroepen, dus ik besluit alvast naar het café te gaan. Overvol, maar ik heb een tafel wanneer de anderen binnen komen met enthousiaste verhalen en veel foto's. We lunchen met Flammkuchen en Omelette, en storten ons dan in de (inmiddels forse) regen. We maken een tussenstop in het Pfalz Museum (met Kurkarte 1,30euro) en zien veel beesten, groot en klein van heinde en verre, natuurgeschiedenis van de Pfalz, maar vooral veel ouders met kleine kinderen. Met het geluid dat daar bij hoort.
We zijn weer een beetje warm en inmiddels regent het echt hard.
Doorweekt komen we bij de campers waar de anderen 'een lekker boek hebben gelezen' .

Hoe moet dat nou met Happy Hour? Het voorstel om dat 'over te slaan' is onbespreekbaar.
We lopen onder onze plu's met onze flessen en zoutjes een kilometer (?) naar het overdekt terras bij het restaurant, maar helaas, eigen drank is niet toegestaan.
Maar een overvriendelijke Ralph, die hier al 9 jaar werkt, gaat iets voor 'die nette Hollaender' regelen. We krijgen de sleutel van de sauna, daar is ook een ruimte met eettafel, stoelen, aanrecht, slechte verlichting, beetje koud, maar wanneer wij ons daar gesetteld hebben is het helemaal gezellig. De plastic container met 2 liter rode neuer Wein die ik gister langs de straat kocht moet leeg. Allerlei zoutjes, Joanna maakte weer heerlijke toastjes garnalensalade, Ralph probeerde 'fuer die nette Hollaender' de tv aan te zetten, wat gelukkig niet lukte.
Wim en Heleen (die morgen terug rijden naar NL) besluiten nog even in het restaurant te gaan eten, Gerrit sluit zich aan. Ik heb wel zin een grote groene salade, maar wil ik toch proberen op internet te komen. Het kaartje van 3,50euro voor 24 uur (in één keer) internet werkt niet over de hele camping, dus ik ga (tot 8 uur) bij de receptie aan de balie staan. Droog&warm en demonstrerend dat niet 'Im ganzen Park' wifi is. Niet bij het restaurant, niet op het terras, niet op onze plek.
Als ik mijn mails gelezen heb loop ik het hele eind terug, nog steeds regen. Ik kom langs het toiletgebouw, lekker warm en ik weet dat er bij de douche een bankje staat. En jawel! hier Wifi ontvangst. Ik schrijf wat mails en krijg dan ineens zoon Floris uit Spanje op skype. Gezellig bijpraten en tot mijn genoegen hoor ik dat het in Gijon ook regent.

Nu hangen alle kleren te drogen in de camper, mijn verslag van de 1e week wijnreis is klaar.
Morgen rijden we met 8 campers langs de deutsche Weinstrasse naar het zuiden.
Bij Schweigen staat de zuidelijke Deutsche Weintor. Die moet op de foto, net als de noordelijke in Bockenheim, afgelopen maandag.
Bij Wissembourg rijden we Frankrijk in voor een weekje Elzas.

Tot later,
liefs van lijn