van Petersburg tot Tallinn

woensdag 3 augustus, dag 18 dus we zijn sinds een uur over de helft! (nou ja, onze reis begon eigenlijk al in Eelderwolde op zaterdag 9 juli.)
Van St.Petersburg is zoveel te vertellen dat ik daar niet aan begin. Bas vd Plas is een onderhoudend reisleider, als student geschiedenis en Russisch hier ooit terecht gekomen, in Moscou gewoond en nu al jaren getrouwd met een Russische Irene, maar met zijn eigen Hollandse mening. Hij heeft zijn reisbureautje, zie www.czarina.nl. Lees ook het reisverslag van Tako: www.zwerftak.waarbenjij.nu hij geeft op geheel eigen wijze onze reis weer.
Het kostte moeite om uit Petersburg weg te komen: de bus (die leeg uit Estland moest komen) stond wederom uren bij de grens en kwam pas om 10 uur bij ons hotel. Vervolgens was de chauffeur niet bekend met de stad en haar wegversperringen, dus het duurde een uur voor we op de uitvalsweg waren. En dat alles in de stromende regen. Aangekomen bij Petrodvorets (Petershof), ook wel het Russisch Versailles genoemd, was het droog!!! Nou ja, droog..... we liepen 1,5 uur door de prachtige tuinen met honderden fonteinen. Indrukwekkend, een systeem zonder pompen, alles gebaseerd op de wet van communicerende vaten, al uit de 18e eeuw! We hadden lunch in een paleis, duidelijk nieuw gebouwd, maar in de oude stijl. We namen afscheid van Bas&Irene.
Weer het nodige oponthoud aan de grens, en om 7 uur terug in Toila bij de campers. BORREL!! buiten, want het was daar om half 4 'smiddags droog geworden, na dagen van hevige tegenval. De klokken moesten weer een uur terug, en om half elf lag iedereen ' moe maar voldaan' te bedde.
zondag 31 juli, vroeg al gerammel aan mijn camper omdat de slingers voor jarige Jaap ergens aan vast moesten. We hebben om 9 uur een verjaardagsobade gebracht, met accordeon, een fles champoepel en 'echte' beschuiten voor het verjaarsdagsontbijt. Iedereen had goed geslapen en gelukkig een rustdag vandaag. Dus overal werden waslijnen gespannen en met 6 personen hebben we een mooie route langs de zee genordikwalked (stok gelopen, zoals Tako dat noemt). Om 4 uur geen koffie maar Happy Hour (wij solo's hebben de kampregels een beetje gewijzigd) met heelijke happen, traktatie van Jaap. Daarna in het restaurant prima gegeten.
maandag 1 augustus (mijn stiefdochter Esther is jarig!!), we verlaten de camping richting west, langs de kust, na 11 km een mooie waterval. Dankzij de overvloedige regen de laatste dagen was het de moeite waard!! Jaap moest tanken dus wij zijn een stadje ingereden en maar direkt door naar de Maxxima Supermarkt. Bier en witte wijn en fruit. Deze super zag er redelijk westers uit, goede voorraad, vooral de 2 straten drank (dat zijn altijd de best gevulde vakken hier), maar iedereen kijkt stuurs voor zich uit. Klanten, personeel, mensen op straat: geen lachje, geen blik, iedereen kijkt stuurs vóór zich. Ook in de metro is geen oogkontakt, mensen die praten zijn touristen. Zoals Bas ons al had verteld zijn ook hier georganiseerde zakkenroller-bendes aktief. En hoe goed je ook gewaarschuwd bent: als ze jou uitgekozen hebben ben je de klos. We hebben het zelf ervaren: we stappen met 6 de metro in, er wordt geduwd alsof er iemand nog net op tijd instapt..... Piet wordt omver geduwd (onze heel grote zware Piet), begint te schreeuwen HIJ HEEFT M'N GELD !!!! hij grijpt een jongen bij de keel, die springt de metro uit, een andere jongen probeert ook de trein uit te springen, hoop consternatie, geen Rus reageert, deuren dicht, trein rijdt en........... Jaap ziet Piet's portemonnee op de grond liggen. Door het duwen was Piet zijn evenwicht verloren, een kleine jongen graaide de portemonnee diep uit Piet's broekzak, gaf em door en verliet de trein. De volgende jongen had em ook alweer doorgegeven, waarschijnlijk aan de angstige jongen die ook uit wilde stappen. Die heeft in paniek de portenmonnee op de grond gegooid. En zo kwam het allemaal dus toch nog goed, maar het duurt lang voordat de bibber uit je lijf is. We zijn op het 1e beste terras gaan zitten, bier en peuk en gelukkig liepen er mooie meiden af en aan. Ik zat met mijn rug naar de straat maar de ogen van de 6 heren voor mij spraken boekdelen!! Volgens Bas laten de Russische vrouwen duidelijk zien wat ze in huis hebben, en dat is ook zo.........
Na de boodschappen namen Jaap en ik een andere route het stadje uit, om de wegopbrekingen te omzeilen, maar...... we kwamen in nog veel meer gaten en kuilen en op een plek die over het algemeen voor touristen niet zichtbaar is: een enorm terrein met oude verroeste fabrieken, chemisch waarschijnlijk want het stonk verschrikkelijk. Ja, wij wilden zo graag de achterkant van het land zien? nou, hier dus! 3km naar het noorden reden wij verder over de prachtige groene kustweg A1.
Volgende stop (alweer een) kasteel, Palmse Mois, gelegen in het Lahemaa Nationaal Natuurpark, waarin zelfs oerbos zou zijn. We zijn een beetje moe van alle kastelen en paleizen en besloten alleen door het huis naar de tuin te lopen. Maar we kwamen in een grandioos herenhuis ! ik was direkt verliefd! Hier zou ik wel willen wonen en een B&B beginnen. De kamers ingericht met oude meubelen en in iedere kamer een piano of vleugel. Een antieke kast met daarin een draaiorgel, op verzoek werd de slinger tevoorschijn gehaald een de muziek denderde door het huis. Ik dwaalde verder, overal zachte walsmuziek op de achtergrond, een kleedkamer met kasten vol jurken met crinolines, een kelder met 'jachtkamer' wijnrekken, grote keuken...... Ook de tuin schitterend aangelegd, verderop het koetshuis waar nu klasse restaurant, aan de andere kant de oude brouwerij? nu Parkhotel. In een klein tussenkamertje was een 'winkeltje' met ansichtkaarten en zelfs postzegels. Ik kocht een kaart en wat zag ik? dit is de kaart die Hans mij 7 jaar geleden stuurde. Hij maakte een maand een rondreis en heeft hier overnacht. Wij waren toen net behoorlijk verliefd. Op deze reis werd Hans aangeklampt door een oude vrouw, geen bedelares, die hem een sleutelhanger gaf: een fototoestelletje met een klokje erin. Zij wilde geen geld, maar wees op Hans' hoofd en zijde. Een jaar later bleek Hans een niertumor te hebben, met uitzaaiingen in zijn hoofd. Wat zag deze vrouw wat wij nog niet wisten?
Wij vervolgden onze weg naar de 'Jagala waterval, 8 m hoog die glanst in de zon als barnsteen'. De routebeschrijving was niet duidelijk, er waren geen coordinaten opgegeven, dus op de gok. Heel veel kilometers gereden, gelukkig kwamen we Ria&Ko tegen die ons 10km de verkeerde kant op bespaarden, en uiteindelijk heeft Ria het gevonden. Letterlijk SCHITTEREND, dat moet gezegd worden. We kwamen dus als laatsten op camping Pirita Sadama, de jachthaven van Tallinn, waar iedereen al aan de borrel. De koffie&koek was (gelukkig?) al op, en alleen Jan had de waterval ook gevonden.
dinsdag 2 augustus, stadsbezoek aan Tallinn, met de bus. Tot nu toe de mooiste van de Baltische steden. Goed gerestaureerde Hanzestad, met veel terrasjes, uitzichten en doorkijkjes. Ik besloot, net als Vilnius, dit in mijn eentje te doen. Lekker sjouwen en stoppen in mijn eigen tempo. Maar het stadje is klein, dus je komt op het 1e terras elkaar al tegen! Ik had gekozen voor een wellness-dag: fruit en water. Ik heb solo genoten en met de bus terug (was even zoeken, er is een ondergrondse terminal gebouwd, dat stond nog niet in ons reisboek), maar op tijd voor mijn afspraak terug. Ik had nl een honing-massage besproken om 6.15, een goede manier om één happy hour over te slaan. Nou, dat is een ervaring! niks lekker massage...... de honing plakt aan de zeer stevige handen van de stevige masseuse, daarmee trekt ze de huid ahw 'los' . Net als met 'harsen' stel ik me voor, hoewel ik dat nog nooit gedaan heb. Heel goed voor de doorbloeding van de huid, ik had die nacht geen last van zere benen, maar lekker?? mmmmmmmm
3 augustus, rustdag, er loopt een groepje naar de Botanische Tuin, maar ik blijf om te schrijven. Maar hier en daar een babbel en de dag is zo om. Om 4 uur koffie&info, daarna met 7 man (nee, 6 mannen en ik) weer met de bus de stad in om te genieten van een ontzettend leuk terras (Olde Hansa) met leuke bediening (jonge mensen in Middeleeuwse kleding, lachend, zingend, oude instrumenten, beetje show). Het eten is hier duurder dan elders, maar goedkoper dan in NL en we besluiten te blijven. Bier uit aardewerken pullen, heerlijk eten en veel plezier. Vanuit de bus de zonsondergang gezien en nog een afzakkertje (Vana Tallinn enóf wodka) op de kade, er komen nog wat laatste boten binnen en het wordt koud. Ik probeer te internetten, maar buiten doet ie het wel, binnen floept ie steeds uit. Dus lekker met een extra deken mijn heerlijke bed in.
het is nu 4 augustus, we hebben kaartjes voor het Estonian Open Air Museum, hier vlakbij en het nationaal spoorwegmuseum in Haapsalu. Daar staan we op www.campingpikseke.com waar veel te doen is, maar we blijven slechts één nacht.
voorlopig even genoeg, ik ga met een beschuitje buiten zitten, in de nu al warme zon.