Costa Verde, mijn 'thuis'land

donderdag 21 november was ik om 3 uur op de CamperPlaats bij Irun,

de eerste stad aan de Spaanse kant van de grens.

Alle slechte weersvoorspellingen waren niet op mijn pad gekomen .

Mooi op tijd alle kleedjes naar buiten, de vloer geveegd, wc cassette leeg.

Net toen ik van plan was naar het nabijgelegen winkel centrum te lopen.... vielen de eerst druppels.

Dat scheelt..... wijntje open, restjes verzameld ..... dat werd een heerlijk maal:

eendenborst met groente [e-38] wijn/roomsaus.

Daarna tot laat mijn 'liefs van lijn' zitten schrijven.

vrijdag 22 november, na een nacht met héel veel regen, en nog steeds... toch maar een klein rondje met Rubio.

Ik maak een boodschappenlijst en een reisplan.

Eigenlijk alleen drinkwater kopen, mijn 8 liter uit Bergentheim is bijna op.

Moet ik daarvoor door de regen? toch maar niet.

Ik neem de tolweg tot ik Bilbao voorbij ben,

bij Eibar al een bord met richting Algeciras, ook in het Arabisch geschreven, maar zover ben ik nog niet!

Na Bilbao gaat de AP8 (betalen!) over in A8.

Ook dat is niet leuk, dus 'snelwegen vermijden' en ik kom op de bekende N 634.

Inmiddels is de zon er bij gekomen en ik rij Communidad de Cantabria in.

Ik geniet van de Costa Verde, regelmatig is de zee te zien. De Golf van Biskaje .

Santander.

Ik rij eerst naar de locatie AirBnB voor de jongelui morgen.

Het is naast een supermarkt met ruime parkeerplaats, dus ik koop water, verder eigenlijk nog genoeg in huis.

Ik loop het stadje door op zoek naar een gezellige eettent voor morgen, maar het is een drukke straat en ik vind niets aantrekkelijks.

Ik rij naar de CamperParking naast het Cabarceno Park, een kom langs 'Meson la Rioja' met 'menu del dia' voor €12.

Ik reserveer voor 6 personen, morgen 2 uur. En stuur de locatie door naar de familie. HIER gaan we elkaar morgen treffen, daarna naar jullie appartement .

Op de grote camperplaats staan al heel wat campers, groot[e-38]klein verschillende nationaliteiten, Duisers met leuke hond, grote Carthago [e-38]aanhanger met auto... 3 maanden Algarve . Een gele bus met 2 fietsen, de enige NL.

Bij de vijver veel eenden die Rubio het water in jaagt. Veel kinderen die Rubio willen aaien.

Veel troep op de grond, papier, blikjes, chips zakken....Ik haal mijn grijper en een plastic zak en ga opruimen.

Goed voorbeeld? denk het niet, de volgende dag ligt het weer vol.

Ik loop nog een rondje bos met Rubio maar die loopt te strompelen ?

Het pad vol herfstbladeren maar ook..... tamme kastanjes!! pad vol prikkels, AU AU

ik frutsel weer een lekkere maaltijd in elkaar en zoek in mijn Netflix, wat ik allemaal gedownload heb.

Een heerlijk romantisch verhaal De Mooiste Dag, Nederlands, goeie spelers, ben benieuwd.

Genoten want het speelt in Marokko!!

zaterdag 23 november, lang geleden dit weekend afgesproken om mijn verjaardag te vieren 'bij de olifanten'!!

Het wordt een stralende dag, Ik loop met Rubio een rondje over de vol geworden parkeerplaats. Tot laat heb ik campers horen komen. Veel Spanjaarden, die hebben weekend! veel honden[e-38]kinderen, gezellig.

Ik prik weer veel vuil van de straat en uit het gras. er is hier vannacht veel bier gedronken en meer...... wat een zooi. Ik had ook wel auto lampen gezien, blijkbaar een 'meeting point'.

Ik loop langs het hek om te zien of de olifanten al wakker zijn? JA! daar komt de familie aan met grote plukken hooi en water drinken in de vijver.

Rubio speelt met de Duitse hond, zij staan beiden verbaasd door het hek naar die grote beesten te kijken.

Het Duitse 'baasje' ook verbaasd, hij had geen idee dat hier een natuurpark met wilde dieren is.

De meesten komen op de gratis Camper Parking af.

Dan zie ik uit de gele buscamper iemand komen met zak op zoek naar vuilnisbak. Ik wijs haar.... we blijven wat kletsen natuurlijk.

Zij rijdt ook alleen. Ik zeg: met 2 fietsen? als afleiding? Haha, nee ze wil 2 jaar op pad, had lekke band en dus een mountainbike (erbij) gekocht.

JA, ze is ook van de ARCV (alleen rijdende camper vrouwen) en we kennen elkaar dus wel van de faceBook berichten.

Leuke zelfbouw bus !

Het is nog vroeg, de familie komt pas om 3 uur naar het restaurant.

ik maak dus een extra gevulde tortilla voor morgen, picknick in het park.

Ik rij om half 3 naar het restaurant, het is vol maar er komt zó een tafel voor 6 vrij. Geef mij dan maar vast een glaasje witte wijn.

En daar zijn ze dan.... lang niet gezien. Eli wil naar Rubio maar die moet in de camper blijven.

We hebben keuze menu en ik kies goed: 1e paella, 2e bakkelao (vis). Echt Spaans [e-38] lekker.

Na het eten rijden we naar het appartement, inderdaad zo prima als alle reviews schrijven.

Bij de supermarkt, tot half 10 open, wordt ingekocht voor de avond [e-38] ontbijt.

De parkeerplaats gaat dicht, tot maandag, dus na een lekkere douche en een glaasje wijn vertrek ik weer naar mijn vertrouwde plekje bij de olifanten.

Mijn buurvrouw in de gele bus had me op FaceBook gevonden en stuurde een berichtje.... kom je nog een wijntje drinken?

Dat werd een leuke late avond. De campers met deuren naar elkaar gezet, zodat Rubio gewoon onder zn eigen tafel kon.

Hij was al genoeg alleen geweest, In het restaurant én in het appartement géén honden!

zondag 24 november.

Floris heeft de entree kaarten online gekocht, we kunnen met de code door de poort.

Er is een korte rij, we rijden direct naar één van de vele parkeerplaatsen. Rubio helemaal blij, Eli ook ! We zien over het hek de olifanten familie. We bestuderen de route kaart..... wat is het groot! Er zijn een paar wegen waar je niet met de camper mag, later begrijpen we waarom. Op deze plekken blijft Rubio in de camper en zitten wij met 6 (Eli bij Ali op schoot) in de Ford van Floris.

Wat een prachtig park!! en wat is er veel te zien. AANRADER dus.

Wegens te harde wind gaat de kabelbaan niet. Och wat jammer, Och wat duur.... want dan moeten we nóg een keer.

We rijden van de uilen, naar de apen, naar de reptielen, naar de beren..... het houdt niet op.

en dan ineens..... we kijken omhoog en zien de cabines bewegen!

Snel naar het opstappunt voordat de rij te lang is.

Prachtig.... we gaan recht over het meertje met 5 Hipo's dat zijn 20 poten..... hi-popopopopopopopopopopopopopopopopopopopo's

ook een heel kleintje. Nou ja, altijd nog een flinke baby.

Dan over het 'beren veld' met véél beren, er zijn er ook een paar op een rots geklommen en liggen lui in de zon.

Teveel om op te noemen.

Aan een grote picknick tafel pakken we uit. Volop lekkers te eten[e-38]drinken.

We denken dat we tijd genoeg hebben, maar op t laatst was t nog haasten. De wolven hebben we gemist, maar ja, die hebben we in Drenthe ook.

op mijn camperParkeerplaats nu vol met Spaanse dagjes mensen.

je kunt hier mooi parkeren, wandelen, picknicken en ook aan de enorme vijver is het leuk.

We eten bij mijn camper de restjes, drinken een biertje, Floris moet nog ruim anderhalf uur rijden. Alex' auto staat bij Floris. Zij moeten dan nog een half uurtje.

Wat was het een geslaagde dag!!! leuk voor iedereen. Ook voor een (verwende) kleindochter van nog geen 8.

Moe maar voldaan zak ik in mijn stoel. Ik heb nog een prei, een doos champignons, tomaatjes...... in de pan, kaas erover, smullen.

De parkeerplaats loopt leeg, het weekend is voorbij.

maandag 25 november.

vandaag Srefidensie...... Suriname 49 jaar onafhankelijk. Dus 48 jaar geleden 'ontmoette' ik Jan.

Nou ja, ik kende hem al uit Enschede.

ik loop met Rubio langs de vijver, weinig bezoekers nu, vannacht wel, gezien de rotzooi.

Maar ik heb mn prikstok niet bij me.

Ik Google de mooie route naar LLanes, daar heb ik een afspraak met Selma. Zij is een NL moeder die ik ken van het sinterklaas feest. Zij reageerde op mijn bericht over vegan cooking, wil graag een zakje Peas Makers proberen.

Na (lekker goedkoop) vol diesel rij ik eerst een stuk A8 snelweg, om dwars door de vele stadjes te ontwijken.

Dan de prachtige N634, langs de kust. De zee is rustig, op een afstand, maar als ik met Selma op het strand loop en Rubio zich vermaakt met honden, stokken[e-38]stenen, dan horen we de buffones in de verte.

Dat zijn gaten in de grond waardoor, met vloed, het water met kracht omhoog spuit. Veel spektakel, veel kabaal.

Met Lydia stonden we ooit daar op een camperplaats, toen geen hoog water.

Dat was op 1 april, Lydia verraste mij met een verjaardags ontbijt.

Herinneringen om nooit te vergeten.

Ik rij de N634 naar het westen, bekend mooi gebied. het is mooi weer, goeie dag om de Picos 'te doen', maar daar heb ik nu geen tijd voor.

Helaas begint het alarm van mijn elektrisch trapje weer te piepen. waarschuwingspiep, maar de trap is in. En de waarschuwing.... houdt niet op :( Dit probleem hadden we gisteren ook. Met een ferme schop van Alexander tegen de trap was het over.

Ik probeer te schoppen, maar ben nooit een voetballer geweest, dus pak mn grote rubber hamer.

Even gaat t goed, heel even maar.

Dus oordopjes in en dóór.

Ben op weg naar een 'Tiny House' op een berg, dat Anjo aan het kopen is. CamperSolo vrouw met haar hart in Asturias. Ze wil hier een Pied a Terre met oprit, waar campermaatjes welkom zijn.

Ze heeft de kadaster papieren gekregen en..... nu klopt er iets niet!!

Het zal eens niet zo zijn....

Buitenlanders willen in Spanje graag kopen, maar makelaars, deskundigen, juristen, notarissen ..... allemaal 'slaan ze hun slag'.

met misleidende info laten ze je een overeenkomst tekenen en later komt de aap uit de mouw.

Erfgenamen, onjuiste uitpaling van het kavel, aanbouwen zonder vergunning... noem maar op.

Alleen het kadaster geeft juiste info en daar valt Anjo iets op: de erfgrens gaat midden door die boom.

Wil ik even meten hoeveel meter verderop 'het hek' staat?

Leuke opdracht ! ik rij nu met een doel.

Helaas, ik kom van de andere kant en ondanks de goeie route beschrijving van Anja laat ik me door de navigatie het bos in sturen.

Flink stijgen maar dat lukt wel, haarspeldbochten lukt ook, maar dan een pad .... past nét. Dan bij de kerk weer berg af, er komt een tegenligger, ik ga omlaag en heb dus voorrang maar hij vindt van niet. Ik moet achteruit de helling op terug.

Maar dan...... kom je ook ergens !!

Prachtig uitzicht, ruime oprit waar ik me installeer. Koeien met bellen komen nieuwsgierig dichterbij. Zo dicht dat Rubio begint te springen[e-38]blaffen.

Het is prachtig!! Ik stap de afstand van de boom tot het hek: toch zéker 14 stappen, dus 10 meter.

Anjo wil nog meer maten weten, ik vraag haar een plattegrondje te tekenen met 'geletterde' zijden.

Ze geeft me ook een adres van de lijst 'zieke campertjes', betrouwbare garages.

Dat doen we dus morgen!

Ik ben de eerste die op Anjo's oprit overnacht.

Het wordt heel mooi donker, de koeien lopen weg, de sterren komen, het is doodstil.

Tijd voor een wijntje [e-38] lekkere maaltijd.

Altijd Happy voorraad in een camper.

Ik herbeleef deze eerste week in Asturias terwijl ik mijn verhaal schrijf.

dinsdag 26 november.

De nieuwe looplijn van Rubio is 10 meter, daar kan ik het terrein mee opmeten.

Ik stuur de gegevens naar Anjo..... Er klopt dus serieus iets niet!

Anjo is ook jurist, bovendien beëdigd Spaans vertaler, bovendien deels resident (geweest) in Asturias... dus die laat zich niet bedotten.

Hoop wel dat het goed komt, want zónder die 10 meter is het véél minder interessant en het is een gouden locatie. Huisje van niks maar..... uitzicht! en oprit!

Ik rij met oordoppen in naar Oviedo.

Ik herinner me een jaar geleden......

Nu weer..Naar de Benimar dealer, die vorig jaar mijn (verplichte) vochtmeting gedaan heeft. Heb ik € 150 voor betaald.

Er werd gevraagd naar mijn garantie boek. Ik heb allerlei boekjes bij mijn camper gekregen, maar géén garantie boek. Hij kon dus de (verplichte ) vochtmeting niet afstempelen.

Maar mijn kassabon is de garantie.

Iets wat ik later zag:

Ze hebben de lijst rond mijn nummerplaat van hun naam voorzien. Dat is voor hun reclame maar, ondanks mijn slechte relatie met mijn dealer vind ik die naam Benica Enschede wel interessant. Altijd goed voor een opmerking van een oplettende passant.

Toen ik boodschappen gedaan had zag ik het.... BOOS ben ik terug gereden en de Enschede platen werden tevoorschijn gehaald. Ze werden terug geplaatst.

Toen naar Ikea. Met volle tas kom ik op mijn camper af lopen en zie....... NIKS. Nummerplaat aan de voorkant was WEG !!!

Ik rij dezelfde route terug, geen nummerplaat in de berm, dus wéér naar Autocaravanas Principado.

WOEDEND was ik inmiddels. Er werd een nieuwe nummerplaat gemaakt, gelukkig hebben zij daar licentie voor. Moeten ze wel de autopapieren voor hebben.

Ze worden erop geschroefd, met kruiskop schroeven. Dat accepteer ik niet. Ik sta straks op de ferry naar Marokko, Spaanse nummerplaten zijn interessant dus er zó afgeschroefd. Nu komt ie met een popnagel tang, 2 popjes, ik trek aan de plaat: direct eraf. Nu komt ie met lange popnagels. Ik wil er 4 in, dat vond ie onzin maar hij doet het.

Ik wil voor de zekerheid, voor t geval dat...(en voor mijn aanhanger) een extra nummerplaat. Weer mijn auto papieren, voor deze plaat moet ik € 17 betalen.

Thuis gekomen stuur ik een boze mail naar Benica Enschede, wáár is mijn garantieboek?

antwoord: dat hebt u niet nodig, camper staat bij Benimar Spanje geregisseerd, de test resultaten kunnen digitaal afgemeld worden.

Later kom ik bij Benimar Elche (waar ik mijn vorige Benimar kocht). Ook zij melden: bij iedere camper hoort een garantie boek. Zij kunnen dat voor mij bestellen, moet betaald worden en wordt opgestuurd.

Ik stuur dit bericht naar Enschede: bestel het garantie boek en laat het sturen naar mijn geregistreerd adres in Spanje.

Goed, dit was dit een oud verhaal, we zijn een jaar verder.

Ik heb Benimar garantie tot 26 december, en nu doet mijn elektrische trap het niet meer.

Helaas, de technische man heeft pas in januari tijd hier naar te kijken.

Maar het alarm!!! continue PIEP kan ik niet mee blijven rijden. Ik word verwezen naar Autocaravanas Costa Verde in Gijon.

Het is bijna lunch tijd, dus ik rij eerst naar Pola de Siero. Ik mag bij Floris in de keuken vast wel achter het fornuis.

Dus gezellig aan de kokkerel en lunch met Alicia [e-38] Floris, die allebei kantoor aan huis hebben.

Rode kool, gehaktballen[e-38]jus, kruimige aardappelen, home made appelmoes.

Eli komt uit school en helemaal blij met Rubio.

eerst huiswerk maken, dan ff spelen, dan naar dansles.

4x per week dansen, soms dubbele lessen, deze week 10 uren!!

Ik breng Eli met de camper naar dansles.

Ik rij naar de garage in Gijon. Ze willen wel ff kijken.

2 forse mannen buigen zich over het probleem. Ik moet door smalle aflopende toerit naar de werkplaats rijden. De schakelaar wordt gedemonteerd maar de piep blijft. Dan...... piep weg. Ik mag morgenochtend 10 uur terugkomen: we proberen te repareren.

Dit alles met Google Translate.

Ik rij naar Ikea

Wat kwam ik hier vaak! toen ik hier in mn eentje woonde, ff gezellig snuffelen, niks nodig maar toch met volle tas thuis komen.

Vaak zalm of ander lekkers.

Nu heb ik opberg dingen nodig, teveel los spul in de camper.

Straks rij ik naar zoon Alexander[e-38]Victoria, ik heb de bekende boodschappen uit NL mee, die me in de weg staan.

o ja, we willen ook graag van Ikea dillesaus , en die plastic zakjes...

Het is al donker, ik rij een andere route, huizen liggen laag, het lijkt of ik langs een afgrond rij.... maar het is donker, ik zie het niet.

Ik kom de lange oprit op, mini huisje maar groot weiland met fruitbomen. Rubio mag los, langs het hek rennen met de buurhond.

Aan de keukentafel praten we beetje bij, gezellig huisje maar te klein, koud, vochtig. Ook hier herken ik veel van mijn spullen.

Bedtijd, buiten donker, stil, sterren en waakse buurhond.

Ik wil vóór half 10 rijden, dus 9 uur koffie? Rubio laat hier zich zelf uit.

woensdag 27 november.

Ik ben op tijd bij de werkplaats en rij de camper naar binnen.

Documenten camper! daarvoor geen Google Translatie nodig.

ik moet mee naar boven, met Rubio. Krijg een stoel, tv wordt voor mij aangezet, (schreeuwend Spaans spelletjes programma), staande gas kachel wordt aangestoken, ik krijg koffie.

Afwachten.

Gelukkig goede verbinding met mijn netwerk, dus ik doe de post.

Na een uur moet ik mee naar beneden: de camper staat op de krik, trap ligt uit elkaar. Google Translatie vertelt mij dat de motor stuk is, niet gerepareerd kan worden. Motor alleen te koop samen met de hele trap. Thule vraagt daar € 490 voor.

De zaak wordt weer in elkaar gezet, gisteren half uur, vandaag anderhalf uur, BTW ..... € 130

maar hij piept niet meer !

Trap kan met de hand uit[e-38]in, hij doet t voor.

Thuisgekomen krijg ik dat dus niet voor elkaar. Floris wel.

Terug thuis mag ik gelukkig weer achter het fornuis, dat maakt mij gelukkig.

Heerlijke lunch weer, Floris[e-38]Alicia ook blij.

Dan haal ik Elisabeth op van school, ook blij

tja..... daarvoor ben ik oma.

ik kan met Rubio bij de VET (dierenarts) terecht voor een vaccinatie.

Hier liet ik vorig jaar de titer bepaling prikken, ze weten het nog.

Rubio wil op de hoge tafel springen maar... het is glad, hij valt.

wordt opgevangen geknuffeld, getroost, hij vindt het allemaal heerlijk.

Wordt uitgebreid onderzocht: alles OK Perfecto!

spuit in de nek, hij merkt het niet eens.

Dan komt de Dierenarts erbij...zij weet nog van de telefoontje uit Algeciras...

ik had de digitale versie van de titer, de originele brief per post had Floris doorgestuurd, maar dat was niet genoeg.

Spaanse vet controle wil originele stempels !!

Nu vertelt ze me dat de Rabies vaccinatie (in NL 3 jaar geldig) écht weer moet (in Spanje 1 jaar geldig).

Daarmee ga ik akkoord. Dus nóg een spuit, nu in de bil. Rubio waardeert de knuffels.

Ook wil ze me de vereiste wormkuur verkopen. Die moet 24 uur voor de overtocht gegeven worden. Ik kan dan zélf datum[e-38]uur invullen.

Maar...in Algeciras moet ik naar de VET voor een gezondheids verklaring, daarbij hoort die wormkuur. Daarvoor betaalden we vorig jaar € 150 ..... nu is er een VET die naar de camping komt en het voor €50 doet.

Maar ik moet toch zéker deze verpakking vlo-luis-teek-zandvlieg nemen.

Maar Rubio heeft vorige maand de 3 maanden vlo[e-38]teken pil gehad, dus dat komt in januari wel.

Ik waardeer hun zorgen, maar het blijft een verdien model . Ik was nu klaar voor €82

we lopen naar huis.

Om Half 8 haal ik Eli op van dansles.

Ze maakt me weer volledig in met een spelletje Mens Erger je Niet

Morgen Meer

maar dan schrijf ik wel weer

liefs van lijn