zonzonzonzon.........!!!
Door: liefsvanlijn
Blijf op de hoogte en volg marjolijn
26 April 2012 | Italië, Rome
Donderdagmiddag, het is 5 uur geweest, dus ik mag aan de borrel!
Grappig dat je veel minder borrelt als je alleen bent, ik ben dus een sociaal drinker zoals dat heet.
Uitzicht over het dal na een leuke warme dag.
Maandag begon dus de regen en die bleef de hele avond/nacht/ochtend dus besloten we dinsdag toch maar te gaan rijden, want een leuke trip met boot of kabelbaan zat er niet in!
We spraken af in Maserno. Omdat men toch wel comfort wenst: op camping Chioccola, dat betekent 'slak' dus mijn Cochlea (slakkenhuis) voelt zich daar helemaal thuis. Op internet een zeer aantrekkelijke eco-camping, ANWB gewaardeerd met een 8, de werkelijkheid viel tegen:
te nat, dus we mochten niet op het gras. Maar omdat er nog geen gasten waren konden we op de paden staan. Nog geen sanitair, dus voor ons werd een bungalow geopend: een wc die doorliep en een armoedige douche.
Ik had met mijn nicht Eva afgesproken samen te eten bij Clara, om de hoek, omdat Eva de volgende dag naar NL zou vertrekken. Uiteindelijk aten we met 10 personen, met steeds weer schalen (en flessen) lekkers op tafel, met een sing-contest geleid door een bekend zanger (de Italiaanse Joost de Draaier). De groep 'ollandesi' zong Volare! niet onverdienstelijk, maar we gingen vóór de finale al weg, anders waren we vast in de prijzen gevallen (ik won 2x eerder de 1e prijs op een dorpsfeest hier: 1e keer een kappersbon van 50 euro, de 2e keer een lokale gedroogde ham van 6.5 kg)
het was een gedenkwaardige avond die ik afsloot met een 'afzakkertje' bij Chris (oefff....)
Dinsdag ochtend even kijken bij 'I Canoni' het huis van mijn 'latest husband' . Het huis zou te koop zijn en in ons gezelschap was iemand geinteresseerd en ik natuurlijk nieuwsgierig hoe het erbij staat. Prima! Een poetsploeg erdoor en je kunt er riant wonen.
Dat was toch wel weer even emotie.... ik heb hier nogal wat voetstappen en herinneringen liggen.... maar deze keer met een groep camperaars op reis is het weer heel anders.
Het was een 'feestdag' (bevrijdingsdag, maar niks geen leuke festivals of zo), we besloten een mooie wandeling naar Montese te maken: pinnen, lunch en een overheerlijk ijsje. Omdat ik een dikke open gebroken blaar op mijn hiel heb, en Henk niet goed ter been is, gingen wij met onze 'turbo-bikes' (haha met trapondersteuning).
We troffen elkaar op een zonovergoten terras, de '3gangen arbeiderslunch voor een tientje' werd niet geserveerd omdat het geen werkdag was, dus aten we een sandwich.
Dat was een goed excuus om 's avonds maar wéér uit eten te gaan: dat werd Pallazinno, Mario dus. Mario herkende mij eerst niet (wat zie je er jong uit.........haha........ ja, ik had mijn bloemen op mijn hoofd), hij beloofde 's avonds te koken (nou ja, zijn vrouw Chiara). Op dat moment zat het hele restaurant vol, 's avonds waren wij de enige! Waarschijnlijk is ie speciaal voor ons open gegaan, want na 20 tafels 'feestdaglunch' van 12 tot 16 uur kan je de tent wel sluiten.
Het werd (weer) een gedenkwaardige italiaanse avond, eten is hier nl cultuur: voeding voor de geest en niet alleen voor het lichaam. Wij vertelden dat we vanmorgen naar de kaasfabriek zouden gaan en Mario bood aan ons te 'begeleiden' want anders werd het nikssssssss!! nou was ik al veel vaker in de fabriek om het kaas-maak-proces te bekijken, en Eva had ons al aangekondigd en Madelon spreekt italiaans......... maar toch.....
om half tien, Jan&Jan&Nel met de camper (zij reden door naar Lucca), Henk en ik op de fiets, Madelon, Marga, Chris mee gereden aanschouwden wij het indrukwekkende wordingsproces van de Parmessaanse Kaas. Verslagen met film&foto volgen, van Jan en Madelon.
Daarna wilden Mario en Mephisto (een nederlands sprekende vriend uit Sardinie die 5 jaar in Limburg woonde) ons nog 700 jaar (!!) oude kastanjebomen laten zien. Het was indrukwekkend, zo ook de rookschuur, waar de kastanjes gedurende 40 dagen boven smeulend rokend vuur gedroogd worden alvorens tot kastanjemeel vermalen te worden.
In het jaar 1050 had een koningin (naam??) besloten tot de aanplant van deze kastanjebomen, zodat men nooit zou 'sterven van de honger'. In de oorlog schuilden de opa en oom van Mario in de holle boom voor de Duitsers, oma kwam 's nachts eten brengen. Ben alle informatie een beetje kwijt, Mephisto vertelde in het nederlands, Mario in het frans......
het was een mooie ochtend, we zwaaiden jan&jan&nel uit, gingen langs de warme bakker voor een broodje. Op de camping koffie, vers brood met kaas uit de fabriekswinkel, steeds meer kleren uit want de zon brandde er vrolijk op los. In de verte uitzicht op de strakblauwe lucht en de besneeuwde bergen. De Monte Simone waar waarschijnlijk nog geskied wordt, daar was ik ooit een week met mijn zonen, snowboarden en ik voor het eerst van mijn leven op skies...lachen!!!
DIT is dus vakantie, (nee, het leven van een pensionado).
Ik ben naar het huis van Eva gereden (daar zitten NL vrienden, die passen op de honden, zijn digitaal aan het werk en genieten rust.)
ik heb een was gedraaid, mijn fiets geprobeerd maar die komt écht die berg niet op! en schrijf nu mijn blog bij. Inmiddels is het donker, we zitten met een laaiende vuurkorf buiten, koekoeken roepen elkaar, een 'leeg' maantje staat aan de hemel.
Henk en Chris rijden morgen naar Lucca en Pisa.
Ik rij naar Bologna, zo ook Madelon en Marga. We gaan op de stadscamping staan en de stad bekijken, Madelon was daar al vaker (en spreekt de taal)
dus dat wordt leuk: 3 onbegeleide vrouwen MAdelonMArgaMArjolijn........ mamama-mia...
en dan ga ik dus zondag wél mee doen aan de fresco workshop. Dat gebeurt in de grote tuin van een groot huis waar de NL club bijeenkomt om Koninginnedag te vieren.
De leukste koninginnedagen vierde ik altijd in de vele buitenlanden waar ik woonde, dus ik verheug me erop. Met pannenkoeken en een italiaanse oranjebitter waarschijnlijk.
Maandag wil ik via de mooie route naar Firenze (Florence) rijden. Daar was ik in 1975, ik tref Ma&MA daar op dezelfde camping waar ik toen was : Michelangelo, op de heuvel.
En dan komt de 'groep' weer samen op 3 mei in Volterra. Dat is het startpunt van de Etrusken Route, die willen we allemaal rijden. Misschien zijn Ria en Marjan dan 'aangehaakt', Madelon haakt dan af, op weg naar Sardinie, voor een groepsreis met 28 campers.
Ik heb net gebeld met Kees van Duin, hij is gids in Rome en gaat ons vrijdagmiddag 11 mei op zijn manier de stad laten zien.
Nu nog een slokje wijn en dan de adembenemende stille en donkere nacht van St Giacomo, de kerk slaat 9 in de verte, een hond blaft,
welterusten, tot later,
liefs van lijn
Grappig dat je veel minder borrelt als je alleen bent, ik ben dus een sociaal drinker zoals dat heet.
Uitzicht over het dal na een leuke warme dag.
Maandag begon dus de regen en die bleef de hele avond/nacht/ochtend dus besloten we dinsdag toch maar te gaan rijden, want een leuke trip met boot of kabelbaan zat er niet in!
We spraken af in Maserno. Omdat men toch wel comfort wenst: op camping Chioccola, dat betekent 'slak' dus mijn Cochlea (slakkenhuis) voelt zich daar helemaal thuis. Op internet een zeer aantrekkelijke eco-camping, ANWB gewaardeerd met een 8, de werkelijkheid viel tegen:
te nat, dus we mochten niet op het gras. Maar omdat er nog geen gasten waren konden we op de paden staan. Nog geen sanitair, dus voor ons werd een bungalow geopend: een wc die doorliep en een armoedige douche.
Ik had met mijn nicht Eva afgesproken samen te eten bij Clara, om de hoek, omdat Eva de volgende dag naar NL zou vertrekken. Uiteindelijk aten we met 10 personen, met steeds weer schalen (en flessen) lekkers op tafel, met een sing-contest geleid door een bekend zanger (de Italiaanse Joost de Draaier). De groep 'ollandesi' zong Volare! niet onverdienstelijk, maar we gingen vóór de finale al weg, anders waren we vast in de prijzen gevallen (ik won 2x eerder de 1e prijs op een dorpsfeest hier: 1e keer een kappersbon van 50 euro, de 2e keer een lokale gedroogde ham van 6.5 kg)
het was een gedenkwaardige avond die ik afsloot met een 'afzakkertje' bij Chris (oefff....)
Dinsdag ochtend even kijken bij 'I Canoni' het huis van mijn 'latest husband' . Het huis zou te koop zijn en in ons gezelschap was iemand geinteresseerd en ik natuurlijk nieuwsgierig hoe het erbij staat. Prima! Een poetsploeg erdoor en je kunt er riant wonen.
Dat was toch wel weer even emotie.... ik heb hier nogal wat voetstappen en herinneringen liggen.... maar deze keer met een groep camperaars op reis is het weer heel anders.
Het was een 'feestdag' (bevrijdingsdag, maar niks geen leuke festivals of zo), we besloten een mooie wandeling naar Montese te maken: pinnen, lunch en een overheerlijk ijsje. Omdat ik een dikke open gebroken blaar op mijn hiel heb, en Henk niet goed ter been is, gingen wij met onze 'turbo-bikes' (haha met trapondersteuning).
We troffen elkaar op een zonovergoten terras, de '3gangen arbeiderslunch voor een tientje' werd niet geserveerd omdat het geen werkdag was, dus aten we een sandwich.
Dat was een goed excuus om 's avonds maar wéér uit eten te gaan: dat werd Pallazinno, Mario dus. Mario herkende mij eerst niet (wat zie je er jong uit.........haha........ ja, ik had mijn bloemen op mijn hoofd), hij beloofde 's avonds te koken (nou ja, zijn vrouw Chiara). Op dat moment zat het hele restaurant vol, 's avonds waren wij de enige! Waarschijnlijk is ie speciaal voor ons open gegaan, want na 20 tafels 'feestdaglunch' van 12 tot 16 uur kan je de tent wel sluiten.
Het werd (weer) een gedenkwaardige italiaanse avond, eten is hier nl cultuur: voeding voor de geest en niet alleen voor het lichaam. Wij vertelden dat we vanmorgen naar de kaasfabriek zouden gaan en Mario bood aan ons te 'begeleiden' want anders werd het nikssssssss!! nou was ik al veel vaker in de fabriek om het kaas-maak-proces te bekijken, en Eva had ons al aangekondigd en Madelon spreekt italiaans......... maar toch.....
om half tien, Jan&Jan&Nel met de camper (zij reden door naar Lucca), Henk en ik op de fiets, Madelon, Marga, Chris mee gereden aanschouwden wij het indrukwekkende wordingsproces van de Parmessaanse Kaas. Verslagen met film&foto volgen, van Jan en Madelon.
Daarna wilden Mario en Mephisto (een nederlands sprekende vriend uit Sardinie die 5 jaar in Limburg woonde) ons nog 700 jaar (!!) oude kastanjebomen laten zien. Het was indrukwekkend, zo ook de rookschuur, waar de kastanjes gedurende 40 dagen boven smeulend rokend vuur gedroogd worden alvorens tot kastanjemeel vermalen te worden.
In het jaar 1050 had een koningin (naam??) besloten tot de aanplant van deze kastanjebomen, zodat men nooit zou 'sterven van de honger'. In de oorlog schuilden de opa en oom van Mario in de holle boom voor de Duitsers, oma kwam 's nachts eten brengen. Ben alle informatie een beetje kwijt, Mephisto vertelde in het nederlands, Mario in het frans......
het was een mooie ochtend, we zwaaiden jan&jan&nel uit, gingen langs de warme bakker voor een broodje. Op de camping koffie, vers brood met kaas uit de fabriekswinkel, steeds meer kleren uit want de zon brandde er vrolijk op los. In de verte uitzicht op de strakblauwe lucht en de besneeuwde bergen. De Monte Simone waar waarschijnlijk nog geskied wordt, daar was ik ooit een week met mijn zonen, snowboarden en ik voor het eerst van mijn leven op skies...lachen!!!
DIT is dus vakantie, (nee, het leven van een pensionado).
Ik ben naar het huis van Eva gereden (daar zitten NL vrienden, die passen op de honden, zijn digitaal aan het werk en genieten rust.)
ik heb een was gedraaid, mijn fiets geprobeerd maar die komt écht die berg niet op! en schrijf nu mijn blog bij. Inmiddels is het donker, we zitten met een laaiende vuurkorf buiten, koekoeken roepen elkaar, een 'leeg' maantje staat aan de hemel.
Henk en Chris rijden morgen naar Lucca en Pisa.
Ik rij naar Bologna, zo ook Madelon en Marga. We gaan op de stadscamping staan en de stad bekijken, Madelon was daar al vaker (en spreekt de taal)
dus dat wordt leuk: 3 onbegeleide vrouwen MAdelonMArgaMArjolijn........ mamama-mia...
en dan ga ik dus zondag wél mee doen aan de fresco workshop. Dat gebeurt in de grote tuin van een groot huis waar de NL club bijeenkomt om Koninginnedag te vieren.
De leukste koninginnedagen vierde ik altijd in de vele buitenlanden waar ik woonde, dus ik verheug me erop. Met pannenkoeken en een italiaanse oranjebitter waarschijnlijk.
Maandag wil ik via de mooie route naar Firenze (Florence) rijden. Daar was ik in 1975, ik tref Ma&MA daar op dezelfde camping waar ik toen was : Michelangelo, op de heuvel.
En dan komt de 'groep' weer samen op 3 mei in Volterra. Dat is het startpunt van de Etrusken Route, die willen we allemaal rijden. Misschien zijn Ria en Marjan dan 'aangehaakt', Madelon haakt dan af, op weg naar Sardinie, voor een groepsreis met 28 campers.
Ik heb net gebeld met Kees van Duin, hij is gids in Rome en gaat ons vrijdagmiddag 11 mei op zijn manier de stad laten zien.
Nu nog een slokje wijn en dan de adembenemende stille en donkere nacht van St Giacomo, de kerk slaat 9 in de verte, een hond blaft,
welterusten, tot later,
liefs van lijn
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
