hoe het verder ging.........

Donderdag 19 april, hoe het verder ging.

Vóórdat ik bij Huttwil kwam kreeg ik een bericht van mijn medereizigers:
zij waren er al en het was hélemaal NIKS.......
de plaats waar ik voor 7 campers 3 nachten gereserveerd had werd opnieuw bestraat. Grote machines, veel lawaai, veel troep.
Er was van een reservering niets bekend, er werd aangeraden naar een camping aan de Sempacher See te gaan. Die plaats was ik ooit eerder geweest, dus ik reed daar rechtstreeks naar toe.
Op tijd (5 vóór 5) kwam ik aanrijden, verwelkomd met wijntje op het gras en ik kon direkt beginnen met het schillen van 3 kg asperges, vers van het land!!
Bij deze mooie camping was een 'verblijfsruimte' waar we comfortabel met z'n 5en aan tafel konden zitten. We smulden van de asperges met alles erbij (zalm, eieren, ham, roomboter, aardappels en heerlijke wijn). Na de afwas nog even aan de Sembacher See gezeten, met een heerlijke cappuccino, genietend van het spiegelgladde water en de rode lucht achter de bergen.
het ZWITSERLEVEN !!! met Henk nog naar mijn camper voor een toetje : advokaat met slagroom.
De volgende ochtend gingen Madelon, Chris en Jan met de trein naar Luzern, Henk en ik besloten toch op de fiets te stappen voor een rondje om het meer (16km). Droog, beetje winderig, beetje fris, maar mooie route (en zéér comfortabel met onze trap-ondersteuning).
Halverwege stond een tafel met thermoskannen thee en Kuchen, Selbstbedienung en een spaarpotje voor een kinderhuis in ? (een ver warm arm land).
Bij de camping naar de Coop: ingredienten om van de restjes een heerlijke aspergesoep maken, uit Lunzern zou kaasfondue meegebracht worden. We zijn in Zwitserland, toch?
Weer borrel buiten en in de riante keuken de soep en kaasfondue warm gemaakt. Tijdens de afwas verraste Jan ons met nostalgische 60er jaren liedjes met gitaarbegeleiding.
Weer een cappuccino aan het meer, een zwaan kwam ons een boodschap brengen, maar we begrepen niet wat en van wie.

Inmiddels hadden we besloten dat we niet langer op deze (weliswaar mooie) camping wilden blijven staan. De 'anderen' wilden doorrijden naar Italie, op zoek naar een camperplaats of goedkopere camping. Ik besloot (n.a.v. een email van mijn vrienden uit Degersheim, die ik lange tijd niet zag) even een omweg naar het oosten te maken. Vanmorgen om 10 uur vertrokken we.
Al snel mocht ik van de autobaan af en genoot vele haarspeldbochten, berg op- berg af........ dit is pas vakantie in der Schweiz !!! wat mooi is het hier !!
Om goed 12 uur was ik bij Senrueti, waar een paar jaar geleden René & Mieke een woongemeenschap begonnen met een tiental(?) enthousiaste opstarters, na jaren van voorbereiding.
Ik kwam precies op tijd voor het eten en dat is altijd weer een grote verrassing. Met ongeveer 10 personen aten we buiten in de zon, aan lange tafel, veel verschillende heerlijkheden, veelal uit eigen tuin, met liefde bereid en dat proef je!
Op dat moment kreeg ik sms van Madelon: alle passen gesloten en het sneeuwt aan deze kant van de Gotthard.

Er is hier altijd veel te doen: deze middag kon ik mee helpen met kruiwagens sjouwen. Eerst hout voor de pizza oven (zaterdag buiten pizza party). Toen puin en zand voor een nieuw aan te leggen 'muurtuin' met watervallen. De zware stenen liet ik aan de anderen over. Vorige keer heb ik geholpen de composthopen om te zetten. Zaterdag is er GartenTag, projecten genoeg, dan komen nog meer hulptroepen van buitenaf.
www.oekodorf.ch
Er wonen hier inmiddels ruim 60 mensen, de helft kinderen.
De zonnepanelen leveren inmiddels zelfs stroom terug aan het net, het gescheiden water systeem (regen)voor douche en wasmachine is gerealiseerd.
Ik zit nu aan de ronde tafel in het appartement van Mieke&René. Men moet vanavond vergaderen, ik maak mijn nieuwsbrief af. Beneden is internet en buiten staat mijn camper.

wordt vervolgd.........liefs van lijn