voorjaar 2015

Ik verstuurde mijn laatste nieuwsbrief op 'oudejaarsavond' 31 maart, maar
'waarbenjij.nu' liet mij in de steek.
Ik besloot het via mijn nieuwe blog te proberen: marjolijn uit&thuis,
te vinden op www.marjolijn1949.blogspot.nl
lukte ook niet.
In april veel belevenissen die ik beschreef, op mijn nieuw aangeschafte laptop: een MacBookAir. Maar Pages is geen Word. Geen idee hoe deze tekst in mijn blog te krijgen.

Nu dus ouderwets via mijn iPad het laatste nieuws.
zaterdag 2 mei stapte ik weer in de camper.
Ik zou zondagavond in Praag zijn, normaal rij ik dat in een dag maar mijn fitheid laat te wensen over, dus...
in plaats van jazzclub Assen met de top-band van dit jaar stond ik zaterdagavond op een (overvolle) camperplaats in Duitsland.
Ik bleef die week in Praag, bezocht iedere dag mijn broer in het ziekenhuis.
Daar word je heel verdrietig van en machteloos.
Toen Pieter's dochter&partner kwamen ben ik richting Italië gaan rijden, daar stond mijn reismaatje Madelon al met camper en haar dochters&kleinkinderen.
Zij is herstellende van darmkanker-operatie met een zware chemokuur. Dapper heeft ze dit doorstaan en doet alles om de conditie op peil te brengen&houden.
Omdat wij allebei nogal 'turbo types' zijn hebben we afgesproken in de lage versnelling Noord Italië te gaan doen dit voorjaar.
Eerst een prachtige plek aan het Gardameer, op een camping waar vrienden van Madelon een half jaar het beheer voeren namens VacanSoleil.
Als je onze belevenissen wil lezen kijk op www.madelon19.blogspot.nl
om verwarring te voorkomen: Madelon heeft een dochter die ook Marjolijn heet, en een kleinzoon die Floris heet en ook gitaar speelt.

Ik kwam dus op zaterdagmiddag op camping Europa Silvella in Felice del Benaco.
Daar stond óók solo Jan Verdam, onderweg naar zijn opstapplaats voor een rondreis Sardinië/Corsica.
Happy Hour met 3 solo's! vanouds bekend gezellig.
Zondag voor Madelon eerst moederdagontbijt bij haar familie. Ik krijg ook een moederdag cadeautje! wat een verassing!!
Dan lopen we in senior tempo (Jan is 86!) naar het haventje van Manerba, langs de lekkerste ijssalon (dachten we toen nog). Dit is echt vakantie: terrasjes, bootjes, waterfietsen, campings en appartementen aan het (kiezel)strand.

In de stralende zon met wijds uitzicht over het Lago di Garda probeer ik de stilte te genieten. Mijn hoofd&hart leeg maken van verdriet, boosheid, machteloosheid.......
Lukt maar matig, maar Madelon is het levende bewijs dat je alles aankan als je maar positief blijft!
We fietsen naar mooie plekjes en lekkere winkels. We branden kaarsjes en eten ijsjes (de beste anti-rimpelkuur!), mijn nieuwe Flyer (met een accu goed voor over de 100km) doet het prima. Terwijl Madelon ons vorig jaar nog zonder accu voorbij fietste is ze nu blij met de ondersteuning. Haar benen worden weer sterker, haar handen nog niet. Geen kracht, wel pijn, soms zelfs moeite een glas vast te houden! Die chemo maakt niet alleen je zieke cellen dood.
We staan op de camping dan wel op waterspiegel niveau, maar de routes hebben heel wat op&neer. Toen we van het haventje Portese weer omhoog moesten bleek mijn nieuwe fiets voldoende power te hebben.
Het is strak blauw en warm. We gaan zelfs het zwembad in (brrrrrrrrr 21 graden).
We doen boodschappen voor een avondje SkottelBraai (soort gourmetten, zegt Floris) hartstikke leuk&lekker, als je met een groep bent.
Ik heb de braai 1x eerder gebruikt, hij doet t, dus ik besluit m te gaan verkopen op de Marktplaats tijdens de solo-week, aan iemand met kleinkinderen?
Vrijdag wordt het slecht weer, dus vertrekt het gezin weer terug naar NL.
Inmiddels heeft solo Marjan zich bij ons aangesloten. We fietsen, lopen, borrelen, eten..... en vooral veel gekwek natuurlijk. Niet alleen door de eenden.
Zondag maken we een boottocht naar het Isla di Garda, bewoond nog door de familie Borgese. De rondeleiding door tuin&paleis is mooi en interessant. Op het dakterras wordt een drankje aangeboden, mooi uitzicht en op deze plek worden ook concerten gegeven. Madelon&ik bestellen kaartjes voor zaterdagavond: vanaf haven Portese, boot, rondleiding, drankje en concert door Spaanse gitaar en Bandoneon.

Ik heb een afspraak bij mijn nicht Eva in Maserno, 230km verderop. Alweer een jaar geleden dat ik haar zag.
Madelon ziet het niet zitten mee te gaan, zij heeft nog nauwelijks gereden in de camper en ik ken de zigzag bergroute....... Maar Marjan besluit nog een paar dagen hier aan het meer te blijven staan, dus ik vertrek maandag, kom zaterdag weer terug voor het concert.
Toen ik eenmaal op de Autostrada was ging het snel, afslag Modena Sud en ik rij door de bekende dorpjes. Bilboards prijzen de regio aan: Aceito Balsamico, Parmeggiano kaas, Lambrusco, tussen de kersenboomgaarden.
Steeds weer onder de indruk van de prachtige route langs de rivier en dan de berg op. Mijn camper snort door de haarspeldbochten en ik geniet van het uitzicht. Het kerktorentje van Montespeccio zie je altijd. Daar woont Jan. Een hele klim maar ik ben het wel van plan.
Heel wat herinneringen sinds ik hier in 2007 voor het eerst kwam.
Ik ontmoette (na meer dan 35 jaar) mijn nicht Eva na het overlijden van mijn vader.
Hans&ik zijn die zomer, na erg veel tegenslagen, in de camper gestapt en kwamen hier terecht. Prachtige plek, dus Hans besloot hier te willen wonen.
Kan er een boek over schrijven, maar in t kort: Hans kocht een huis, met mijn nicht Eva als privé vertaler, bemiddelaar, regelaar..... en dat is niet niks in Italië.
Nu staat hier een groot huis, I Canoni, wat sinds het overlijden van Hans in 2009 behoort aan.........?? aan wie?....... een heleboel onduidelijkheid en een executeur testamentair die zijn plicht verzaakt.
Ik ben door Hans onterft, een zoon ook, maar de Italiaanse wetgeving heeft daar geen boodschap aan. Er zijn veel onduidelijkheden, wat zijn mijn rechten (en dus plichten)?
Ik hoef geen (deel van een) huis in Italie, de kinderen van Hans weten er ook geen raad mee. Zijn zonen (mijn stiefzonen dus) komen deze dagen hier ook maar eens kijken, misschien treffen wij elkaar? Hun moeder komt ook, ik ben zeer benieuwd haar te ontmoeten.

En toen was het vrijdag 22 mei.
De lente is al 2 maanden oud, maar hier regen! Inderdaad het was voorspeld, maar toch.....
Morgen rij ik terug naar Madelon aan het Gardameer.
Het waren heerlijke dagen, altijd beetje thuiskomen hier in Maserno.
Eva heeft een paar jonge mensen uit Brazilie in huis (www.workaway.com) die allerlei klussen doen, dat heeft mij ook aangespoord tot activiteit. Dat past blijkbaar beter bij mij dan uitkijken over het dal en wachten op de stilte in mijn geest, ik voel me een stuk beter nu (en de camper is schoon!).
Ik klom inderdaad de berg op om Jan te groeten, ik ontmoette Berbera en gisteren hadden we een leuke avond met de zonen en ex van Hans!
Zij verblijven in een B&B boven op een berg. Voor Nlanders een spannende rit naar boven over een smalle bochtige onverharde weg, maar dan heb je ook uitzicht! Op de Monte Simone ligt verse sneeuw. Lente dus.
De familie heeft wel zin om samen te eten, dus we rijden met 2 auto's de berg af op zoek naar een restaurant, ik rij met Marjan. Wat bijzonder om herinneringen aan 'onze echtgenoot' Hans te delen. Nou, er was heel veel te delen. In het restaurant riep ze: wij gaan samen een boek schrijven!!
Misschien komt het er dan ooit nog van?

Het is bekend dat Italië het land van lekker eten is, zo ook gisteravond.
We reden naar La Brochetta aan de rivier.
De heren willen pasta, dus tortellini met salvia&boter en locale Parmeggiano geraspte kaas, ik geniet van Funghi Porcini. Dan varkenshaas met saus Aceito Balsamico (25 jaar oude Aceito Balsamico, cultuurgoed hier), gegrilde groenten en de spinazie is een sprookje....... We dronken een overheerlijke Lambrusco, ook hier uit de streek en dat heeft niets te maken met dat goedkope spul van Appie Heijn.
Goed leven hier, dat had Hans destijds ook snel in de gaten.
Maar hoe zit dat nu met dat huis?
Marjan maakt zich, net als ik, zorgen over belastingaanslagen met terugwerkende kracht wanneer bekend wordt dat 'eigenaar' Hans Meijer al in 2009 overleden is.
Wij zijn als erfgenamen aansprakelijk, maar wij zijn slachtoffers van 'een vriend' die als executeur testamentair niet doet wat van hem verwacht wordt.
Vandaag gaan we zaken in beweging zetten, straks overleg bij de Gelatteria in Montese, waar ze uiteraard ook die heerlijke Italiaanse koffie hebben.
We gaan de strijd aan, met een tegen-partij in NL, de italiaanse burocratie, NL/Italiaans erfrecht. Wens ons sterkte. Gelukkig is Eva bereid ons de weg te wijzen en te vertalen, zij heeft de goede contacten. Daar hebben Hans en zijn maatjes destijds ruim misbruik van gemaakt.

Hier bij Eva op de berg zit ik nog op een goed Wifi Netwerk, dus ik ga proberen of dit bericht door waarbenjij.nu doorgegeven wil worden.
Voorgaande en volgende berichten ga ik plaatsen op mijn nieuwe blog: marjolijn uit&thuis. www.marjolijn1949.blogspot.nl
tegen de tijd dat ik weet hoe mijn nieuwe laptop werkt.

ik wens jullie mooie pinksteren,
vorig jaar zat ik in het Pantheon in Rome en liet de heilige geest op mij neerdalen in de vorm van een dikke laag rozenblaadjes.
Wat een boel herinneringen!
dit was voorlopig
liefs van lijn