saturnia: genieten van zwavelbaden, regen en zon

Bewolkt, fluitende vogels, stil op de camping in Saturnia: de meeste gasten zijn net met de bus naar het zwavelbad vertrokken.
Ik heb een beker thee, de beschuiten zijn op maar er was nog een pak matzes van het paasweekend. Wat lijkt dat alweer lang geleden! Het is nu 6 mei, zondag. Nog geen kerkklok gehoord !?
Van Florence reed ik naar Volterra. Door het prachtige Toscaanse landschap: velden en bermen vol geel (koolzaad?) en rood (klaprozen!), grote okergele huizen, cipressen.
Veel bomen en struiken in bloei: seringen, azalea's, blauwe regen, brem, kastanjes.... als ik schilder was zou ik hier ook willen wonen!
Met veel stijgen en dalen kwam ik om half 4 in Volterra, we zouden elkaar ontmoeten 3 mei op P(arkeerplaats)3 en daar stonden ze al: Henk, Chris, Jan, Nel, zij kwamen van de kust. Ria en Marjan had ik nog niet eerder getroffen, zij waren aangehaakt in Lucca. Van Marga kreeg ik een sms dat ze had besloten om de reis naar Sardinie mee te doen en Jan vV ging terug naar NL omdat tóch zijn huis was verkocht. Een nieuwe groep dus, zat al aan de borrel in de zon, Happy Hour!
De zus&zwager van Nel waren onderweg van zuid naar noord en stonden ook hier voor één nacht.
Zo kwam het dat we om 7 uur de 250 treden beklommen naar het (autovrije) stadje. We vonden een leuk restaurant waar we met z'n 9en lekker en gezellig gegeten hebben. Ik kreeg een eerste indruk van het stadje en dat zag er uitnodigend uit!
De parkeermeter vraagt 8 euro per dag ('s nachts gratis) en dat moet in munten betaald worden. Dus de volgende ochtend vroeg beklom ik de treden en liep door een ontwakend stadje. Jongelui die naar school gaan, werknemers naar hun werk, bakkers en bars gaan voorzichtig open. Ik kocht een brood maar kreeg papieren wisselgeld. Ik genoot een locaal ontbijt: staande aan de bar een cappuccino en een croissant. Toen had ik nóg niet genoeg munten en kocht in de kiosk een boekje van de stad met wandeling en plattegrond.
Henk en Chris hadden de stad gistermiddag al bekeken en vertrokken weer. Uitgezwaaid na de volgende ontmoetingsplek af te spreken: 10 mei, camperplaats LGP in Rome, ACSI blz 780. We zijn daar donderdagavond, en maken vrijdag middag een stadswandeling olv Kees van Duin (neef van Marjan) die daar woont, actief is in de Friese Kerk en aangesloten bij Romeguides
We zwaaiden ook de familie van Nel uit, na uitwisseling van gegevens over Pompei.
Inmiddels was iedereen op stap, Nel wilde even opruimen dus ik alleen wéér al die trappen op, mét mijn kaart&route. Geweldig mooi !! smalle straatjes en kronkel steegjes omhoog-omlaag, wat zullen de bewoners hier een uitstekende conditie hebben, Vraag me af of hier juist méér of minder hartklachten voorkomen. Mijn knie, die na het tuinwerk in Degersheim begon te protesteren, laat weer flink van zich horen.
En zo dwaal je de uren voorbij. Tijd voor lunch en sanitaire stop: spremuto (vers geperst sinasappelsap), cappuccino met suiker: vitaminen, eiwitten en koolhydraten.
Het albast museum kon ik niet vinden, maar ik kwam langs Palazzo Minucci, waarin de Pinacoteca e Museo Civico. Combi-kaartje voor nóg 2 musea, special price 6 euro (zag ik er al zo vermoeid uit, als een senior??) Musea zijn voor 65plussers gratis of korting, Madelon betaalde in Pitti Palce niks en ik 18 euro!!
Een palazzo is een groot statig huis, met fresco's aan de wanden, brede trappen, dikke muren, kleine ramen, binnenplaats met fontein, tuin. Hier zijn vaak musea in gevestigd.
Hier zag ik prachtige schilderijen, ontroerend mooi, uit de 13e 14e eeuw!! puntgaaf. Misschien gerestaureerd maar erg mooi. De kathedraal, in 1100 gebouwd op de fundamenten van een oude kerk, was ook mooi, het Museo d'Arte Sacra viel tegen. Op weg naar het Etrusken Museum (daarvoor was ik naar Volterra gekomen) kwam ik langs Palazzo Vitti. De deur stond wijd open en de rode loper op de trap, de prachtige grote planten en bloemen lokten mij naar binnen. Mijn boekje vermeldde alleen dat de bouw was begonnen in de 16e eeuw en dat het ingericht is met kostbaarheden. Het enige Palazzo dat nog bewoond wordt en prachtig ingericht. Er was bovendien in één van de 14 kamers een expositie van Samantha Lina en de Dolores Art Gallery. De moeite waard! Toch eens kijken op www.doloresart.it Maria Dolores was er vandaag zelf niet omdat ze moest spelen in het RAI Symfonie Orkest.
Bij het entreekaartje van 5 euro kreeg ik een volledige beschrijving van de kamers in het nederlands!! en een bon voor een drankje in de cantina, onder het huis. Het was 5 uur, dus een drankje kon wel. Ik kwam in indrukwekkende kelders, met veel verschillende ruimtes voor feestjes, feesten en partijen, restaurant, wijnproeverij.......... geeft u mij maar een glaasje wit.........
daar kwam een mooi glas lokale wijn, bordje brood&olie, peccorino kaas, lokale worst......mmmmm smullen. De dame sprak zelfs redelijk engels, ik kreeg ook een droom van een rode wijn te proeven en kocht een flesje wit. Voor een mooi moment op deze reis als ik méér wil dan de witte bio wijn van Appie, 3 liter in een tapdoos, ook niet verkeerd trouwens.
Al met al tegen 6en pas bij het Etrusken Museum (tot 7 uur open) maar dat was hoofdzakelijk VEEL. Ik had in Leiden en Amsterdam al veel gezien en daar was het mooi opgesteld, met duidelijke info erbij. Hier was het een pakhuis van veel van alles. Info alleen in het italiaans, toen ik 'iets engels' vroeg kreeg ik kopietje van de plattegrond. Van Nel hoorde ik later dat zij een audiotour gelopen had, ik wist niet dat die er was. Bovendien had ik mijn hoofd wel vol.
Ik sms-te de anderen of zij weer in het stadje gingen eten (dan kon ik mij de heen-en-weer 250 treden besparen) maar zij zaten aan de borrel en aten met elkaar elkaars restjes. Ik schoof aan en bracht groene asperges en een pak kaasfondue in. Uiteraard werd er weer véél gegeten en gedronken.
We volgen het programma van de NKC reis: 'sporen der Etrusken' maar de anderen hebben het wel gezien en willen terug naar de kust. Met de billen bloot op een zonnig strand!
Er zijn inmiddels 5 mensen die betaald hebben voor de excursie in Rome, dus nu heb ik definitief met Kees afgesproken. Hij denk nog dat de groep een stuk of 10 zal zijn, maar hij wordt per tour betaald.
Zo reed ik, na een korte nacht, in de vroege ochtend naar Parco Archeologico di Baratti, alwaar een etruskische necropolis (dodenstad). Volgens het NKC verslag: camperplaats op wandelafstand van het bezoekerscentrum. Bovendien in dit park restanten van metaalbewerkingsindustrie uit de tijd van de Etrusken!
De P plaats voor campers bleek 2.3 km van het bezoekerscentrum. Inderdaad wandelafstand, maar dáár beginnen pas de wandelingen van 2-3-4 uur. Mijn knie adviseerde mij de fiets te nemen en dat bleek een goed plan. De 'info en kaartjes' kon ik niet vinden maar ik ben stoer de berg op gefietst nav de plattegronden die langs de weg staan. Zelfs mijn trapondersteuning redde het soms niet, dus lopen. Eenmaal boven: een leuk stadje en groots uitzicht. Dáár was het bezoekerscentrum wél open en ik heb info (zelfs in meer talen!) mee genomen voor als ik hier nog een keer kom. Vanaf de weg zie je al heel veel opgravingen en op de film in de musea in NL heb ik al een heel goeie indruk gekregen. De italianen zijn niet vaak zo gastvrij hun info te vertalen.
Op de fiets omhoog had ik bijna een uur over gedaan, naar beneden op de rem in 20 minuten. Halverwege even aan de jachthaven gezeten, niks oudheid: veel super moderne boten, luxe restaurants en bars, een strak blauwe lucht, helder water, de Golf van Baretti, naar het NW de golf van Genua, naar het Z de Thyreense zee.
Bij de camper gekomen eerst maar even lunch. Ik stond heel alleen op een enorme parkeerplaats, 2 euro per uur, gratis bus naar het centrum (ongeveer 1x per 1.5 uur). De P plaats was verhard weiland, bijna verstikkende geur van bloeiende witte klaver.
Ik had gister verse ricotta gekocht die een overweldigende, vaag bekende smaak had: witte klaver dus, bekend van de honing.
Ik rijd naar nationaal park Maremma, niet over de Via Aurelia, maar binnendoor. Door tuinbouw gebied, veel akkers met van alles aan groente&fruit. Langs de weg heerlijke aardbeien gekocht. Ik besluit de 'stoffige camperplaats Alberese' over te slaan. De 8 wandelroutes zijn aan mij niet besteed, mijn knie moet nog langer mee. Ik geniet de omgeving vanaf mijn troon:
een stuur en 4 wielen en nergens een file, het camperlife is niet verkeerd
het solo bestaan leek mij eerst niks gedaan, maar ik heb het al aardig geleerd
(het lied dat ik vorig jaar maakte schiet regelmatig door mijn hoofd).
Ik maak wel 'de omweg' (volgens de NKC) naar Saturnia. Ik heb 2 dagen niet gedouched en verheug me op de zwavelbaden.
Ik kom de camperplaats oprijden gelijk met een NL camper, die hadden een andere camperplaats in gedachten, maar hier is ook (koud)water en stroom (verder niks). Er gaat een busje naar de 'cascade' (waterval) van de zwavelbronnen. Iedereen staat al klaar in badjas, allemaal Italianen, sommigen spreken duits, dus gauw zwempak aan, handdoek mee en camper op stroom gezet om de fietsaccu op te laden en een kwartier later genieten we van stevige watermassage in de waterval en sterke stroming. Heel sterk, dus er zijn touwen waar je je aan vast kunt (moet) houden. Wat een belevenis!! het water is 37 graden.
Het stinkt niet, ruikt een beetje en is erg goed voor je huid, zeggen ze.
Terug bij de camper op de fiets het stadje in, drinkwater kopen en een ijsje (zelfs een piccolo is me te groot), gezocht naar WIFI (dat hebben wij hier niet) ?
Lekkere pasta gemaakt met het restje groen asperges en met een glaasje wijn de zon achter de bomen zien verdwijnen. 's Avonds bij de buren (Willem en Hanneke uit Leeuwarden) een borreltje gedronken. JA, met mensen uit Friesland (hij Arnhems, zij Stadjer) drink je natuurlijk Berenburg!
Heerlijk geslapen, veel regen, om 7 uur wakker en weer lekker omgedraaid en tot 9 uur geslapen!! toch fijn als de camper weer eens gewoon horizontaal staat.
Eigenlijk was ik van plan vandaag naar de Tarot-tuin van Niki de Saint Phalle te gaan, maar het regent steeds en ik las in het boekje van de buren dat deze tuin ook op maandag open is.
Dus even een zondags tochtje naar de lokale kerk gemaakt, kaarsje gebrand voor de zieligen en zaligen onder ons, en nu nog steeds aan het schrijven.
Het is bijna 2 uur, ik denk erover de andere camping te gaan zoeken. Die is dichter bij de zwavelbron, groter en misschien iets meer comfort (hier is geen douche, geen wc, geen warm water). Volgens het boek ook daar geen wifi, dus niet ff skype of zo.

En nu sta ik dus op de camping. Prachtig uitzicht, vanuit mijn raam, want het blijft regenen. In een droog moment even rond gelopen, in de bar een cappuccino gedronken, bij een tv met motorraces. Ook hier vertrekt een busje naar de cascade. En wat kan je in de regen beter doen dat in het warme water te liggen en je laten geselen door een warme waterkrachtstraal die misschien al miljoenen jaren uit het hart van Toscane omhoog komt. Ik heb al heel wat indrukwekkende marmeren beeldhouwwerken gezien, maar in een nis onder één van de watervallen was een prachtig kerststelletje uitgehouwen, kindje Jezus half onder water, hoe krijg je het voor elkaar? Je kan daar niet eens op je benen blijven staan. Helaas geen watervaste camera.
Om half 5 was ik weer terug, kachel aan, na het restje spaghetti en een bord ruccola vond ik dit een 'mooi moment' voor die heerlijke fles wijn. Genieten met een boek dat zich afspeelt in Rome. Omdat ik op stroom sta heb ik zelfs mooie muziek. Ooit kocht ik een klein tv-tje met dvd-speler, die staat al jaren in de bergruimte onder het bed. Deze avond heb ik gekeken naar 'la vita é bella' een prachtige film met prachtige muziek. Ja, het leven is bella!
En zo werd het dan toch weer 10 uur, morgen eerst maar eens internet zoeken en hopen dat het droog genoeg wordt om de Tarot Tuin te bezoeken.

Tikkende regen, ruisende regen, klaterende regen................ de hele nacht door kwam er onvoorstelbaar veel water naar beneden. Je zal in een tent zitten!
Na wat hanewaakjes werd ik om 10 voor 9 echt wakker en ben direct naar de bus gelopen en me bij de thermen af laten zetten. Daar moet je (flink) voor betalen, maar dan heb je ook wat. Op maandagochtend vóór half 10 had ik al veel geld uitgegeven aan een verwendag: hoofd/haar massage van een uur en een dagkaart voor een aantal zwembaden, bubbels, watervallen, en een vers geperst sapje. Nu even met de gratis bus terug bij de camper, want ik hoorde dat hier wél internet is. Ik ga proberen even online te komen en dan weer naar de thermen, deze keer boek mee en zonnecreme.
La vita e bella.