de laatste dagen aan het Baltische vasteland

maandag 15 augustus
de regen jaagt ons naar binnen, we konden nog lang onder mijn luifel zitten, maar nu gaat het te hard. OK, we hadden vandaag alweer genoeg gelachen, gelopen, gegeten, gedronken. Ik zit met cuba blues (Los Bamberos, Harry Niehof) in mijn camper. Deze cd leende ik van Tako (hij wilde Ede Staal weer terug), dus ik kom weer in Groninger sferen. Deze band speelde in Coop Himmelblau tijdens de CUBA tentoonstelling, een aanrader!!
Ik begin weer even bij het vorige einde:
Jaap kwam terug met Margriet, zij hadden een nieuwe band op de kop getikt bij de VW garage. We dronken koffie bij Harry&Lilian en gingen als trio op stap:
ik had 'bakkie' contact met Jaap vóór mij (microfoon) en 'walki-talki' contact met Margriet achter mij. Mijn mobiele telefoon voor noodgevallen (of ontvangen berichten). Dan ook nog een navigator en een achteruitrijcamera: dashboard vol........ waar laat ik mijn dropjes???
We rijden volgens het reisboek naar Kuldiga, de waterval was moeilijk te vinden en viel tegen. Wij rijden door, het landschap is vlak, wijds, het is bewolkt, beetje miezerig af en toe. Beetje Hollands dus!!! en daar heb ik helemaal geen zin!!! Terwijl veel reisgenoten 'klagen' over de eentoningheid van de natuur: steeds maar bomen en bomen en..... geniet ik, ik krijg van bos nooit genoeg. We komen bij Liepaja, volgens het reisboek een interessant stadje maar we hebben geen tijd. We kunnen Karoste bezoeken: in de Russische tijd een militaire voorstad, nu een vervallen wijk met (deels) afgebroken Sovjet flats, rood bakstenen militaire barakken, veel armoe. We hebben geen tijd (en geen zin), en rijden 10km door naar Gaili Kempings. Op tijd voor Happy Hour. We delen de reisverhalen en horen dat Harry & Lilian nu pech hebben: het 'hefbed' van Lilian is naar beneden gekomen toen ze door één van de flinke gaten in het wegdek reed. Ik ben ineens erg moe en ga na een borrel 'even' op bed liggen en val subiet in slaap. Wordt gewekt door zwaar geklop op mijn deur. Piet roept: en nou heb IK een keer gekookt, dus eten zal je !!! als een zombie strompel ik naar een tafel vol heerlijke gebakken aardappelen, sla en een glas rode wijn. SMULLEN ! de heren hebben gekookt en tóch hoef ik niet af te wassen.......... en val dus weer ik slaap. Daardoor mis ik de wandeling naar het strand (inderdaad slechts 400 meter), de zonsondergang en de (bijna) volle maan. Ik slaap de klok rond en de volgende (vrije) dag maken we een flinke strandwandeling en vinden inderdaad barnsteen(tjes) !!!
Met Wim zit ik lange tijd over mijn laptop gebogen en we ontdekken waarom ik mijn foto's niet kan bereiken : ik heb een HP tegenwoordig en die doet dus wat ik niet gewend ben. Wim verandert de instellingen en ik weet nu hoe ik wél foto's kan meesturen, maar nu moet ik daarvoor nog even tijd hebben/maken.
We hebben gezamenlijke koffie en bespreking van 'de dag van morgen' en dat loopt moeiteloos over in Happy Hour. Met zoveel 'happen' er bij (ik maak mijn moeders Liebtauer) dat we besluiten tot een 'wet dinner' . Tomatensap voor de vitamientjes en vodka voor de pep, worstjes en kaas voor de eiwitten. Er is inmiddels weer een couplet ingeleverd voor 'het lied' dus de accordeon komt er bij. Wim heeft weer hout verzameld voor een kampvuur (geweldig! dat mag in deze landen nog gewoon) maar ik heb nog een zonsondergang tegoed en wil (net als vorige maand) zwemmen met volle maan. Dus eerst naar het strand voor een SkinnyDip (wist niet wat dat was), er zijn slecht 3 heren zo dapper dat ze mee gaan het water in. Daarna opwarmen bij een schitterend vuur. Voor Wim veel complimenten zoals hij een kampvuur aan legt en houdt!! En dan eindelijk verdwijnen de wolken en komt een stralende volle maan tevoorschijn. Ik stuur mijn zonen een sms: ik heb al gezwaaid!! Alexander in Groningen, Floris in Spanje, ik in Letland, de volle maan is een spiegeltje waar we allemaal in zwaaien, al jaren!
zondag 14 augustus, we gaan Letland verlaten. Vóór de grens is nog een tankstation en winkeltje om de lokale valuta te spenderen, maar later bleek dat de meesten die gemist hebben. We komen weer in Litauwen, in Palanga gaan we het amber museum bezoeken. Gevestigd in een mooi landhuis in een mooi park, een overweldigende hoeveelheid barnsteen te zien, maar wij vinden nog steeds het museum in Gdansk veel informatiever. Het stadje is een grote kermis! maar ja, het is ook zondag en het is mooi weer, een soort Zandvoort met duizenden mensen, attracties, eten&drinken. We lopen nog even naar de pier en maken foto's van een overvol strand met festiviteiten. Dan nog een heel eind voor we weer bij de campers zijn. We rijden door nog steeds wijds landschap, met een boog om Klaipeda heen, nog 50km naar het zuiden, naar Venté. Dit ligt direkt aan de (binnen)zee en vlak bij Rusland! (ja, dat stuk Rusland met Kalinigrad, dat tussen Polen en Litauwen ligt). Kleine camping aan het water, de campers staan 'first in, last out' , in geval van nood een slechte opstelling, maar ja...... Ik heb een grote plek onder en voor de luifel, dus bij mij de 'after party' met Irish Coffee en vol uitzicht op een stralend volle maan!!
maandag 15 augustus, we vertrekken om 9 uur (!!!) met de boot naar het schiereiland Neringa. Fietsen mogen mee, maar op het kennismakingsweekend in Dalfsen was geadviseerd géén fietsen mee te nemen, dus heb ik mijn fietsenrek eraf gehaald. Enkelen hebben tóch de fiets mee genomen en daar deze hele reis al veel plezier van gehad. Wij mogen ons tot 5 uur vermaken, dan gaat de boot terug, dus we beginnen met koffie met taart! lekker! Helaas...... het is maandag dus het Thomas Mann museum en het Historisch Museum zijn gesloten. Wel bezoeken wij het huis van Herman Blode, voorheen een herberg, verzamelplaats van kunstenaars, die hun rekening betaalden met schilderijen. Mooie collectie expressionistische werken. Op de heuvel een nieuw gotische Evangelisch Lutherse Kerk. Wij worden hartelijk ontvangen door de vakantie-pastor in korte broek, een alleraardigste man uit Nurnberg die hier 3 weken zomerdiensten doet. Iedere zondag een Duitse en een Litauwse dienst. Hij vertelt interessant en verwijst ons ook naar de begraafplaats ernaast met bijzondere grafzerken, mooi uitgesneden uit hout. Als wij de kerk verlaten klapt ie z'n laptopje open, zet een mooi muziekje aan en eet een broodje knakworst! Een pastor met zo'n uitstraling krijgt de kerk wel vol!! de bevolking hier is 95% katholiek en een handjevol Lutheranen. Het is vandaag Maria Hemelvaart, maar gelukkig is de VVV open. Ik haalde een stapeltje plattegronden en wij bekijken waar te gaan. Het ambermuseum valt (qua informatie) weer tegen, is klein en overvol met 2x een groep touristen. Wij kopen amber cadeautjes in de kraampjes op straat. Ik adviseer de heren over oorbellen/hangers voor hun dochters, de heren adviseren mij over oorbellen voor mij. Ik heb nu (voor mijn doen lange) oorbellen met een paar kleine ambertjes in verschillende kleuren. Erg mooi! vindt men, nu moet mijn haardracht dus aangepast worden. Over haar gesproken: ik zei dat je aan de nekharen van de heren kan zien hoe lang we al onderweg zijn. Ik heb aangeboden om bij de borrel kapperssalon te houden, ik zal met tondeuse alle nekken langs gaan. Zal met het verwijderen van de nekharen ook het geklets afgelopen zijn?
We gaan lekker lunchen met uitzicht op zee, zien fietsers van onze groep voorbij komen en lopen langzaam terug richting dorpscentrum. Niet veel te doen hier. Op een terras komen we onze leiding tegen en horen dat de boot (waarschinlijk) niet om 5 uur, maar om 6.30 gaat....... Dat vermoeden hadden wij zelf al op de heenreis omdat andere passagiers een kaartje voor half 7 hadden. Maar volgens Lambert is de afspraak 5 uur en dat blijft zo, 'ik heb nog niet betaald' is de troef die hij nog in handen heeft.
Jaap, Margriet en ik besluiten het 52 hoge Parnidis Duin te beklimmen (met veel gehijg en gepuf komen wij bovenaan de houten trappen) en genieten van een indrukwekkend uitzicht: links de Kurische Lagune, rechts de Baltische Zee en recht vooruit RUSLAND!! de grens op het smalste deel van het (schier)eiland Neringa (alleen in het noorden bij Klaipeda een kleine opening). Bovenop het duin een 13.8 m hoge zonneklok kalender. Ik weet niet precies wat dat inhoudt, maar we hebben foto's gemaakt. Later hoorde ik dat op deze plek de zon opkomt vanuit zee en ook ondergaat in de zee.
Van hieruit prima ontvangst op mijn mobiel dus ik bel mijn zonen: Floris in Spanje (werd net wakker) en Alexander in Groningen (zat net in de auto). Leuk de stemmen weer te horen, ik moet mezelf er langzamerhand op voorbereiden dat het eind van de reis in zicht is. Even in de VVV mijn email bekeken (dank voor de vele reacties op mijn laatste blog) en een mail van Wips brengt mij alweer een beetje thuis. Zaterdag rijden wij met een aantal campers weer naar Eelderwolde (waar wij 9 juli begonnen) en zondag ga ik met de bus naar Groningen en drink als eerste weer een echte cappuccino in het Groninger Museum.
We liepen het duin af door het bos en kwamen in de buurt van de haven de mede reizigers tegen. Inderdaad: de boot gaat pas om half 7, dus verplicht de kroeg in, drinken en eten. Als digestief kocht ik bij de Maxima een flesje vodka, uiteindelijk moesten we nog 5 kwartier op de boot zitten. De fles ging van mond tot mond en enkelen (waaronder ik) vielen in slaap. Daar werd uiteraard een foto van gemaakt: deze kapitein is de eerste die haar het zwijgen oplegt!!!
en dus nog even de nazit bij mij onder de luifel tot de regen ons naar binnen joeg en ik tijd nam om te schrijven.
het is dinsdag 16 augustus, deze dag begon bewolkt en miezerig maar inmiddels weer volop in de zon, dus de luifel uit anders wordt het te warm binnen. Veel wind, dus de stormband aan de nieuwe luifel, vorig jaar in Budapest ging ie de lucht in en stuk dus. Het wordt stil om me heen, iedereen is blijkbaar aan het wandelen.
vanmorgen bij de gezamelijke koffie trakteerde Margriet op taart. Zij is morgen jarig maar dan hebben we een rijdag, dus voor vanmorgen had Margriet 2 grote appelcakes laten bakken door het restaurant. HEERLIJK !! en heel veel, dus vanavond nog de restjes bij onze gezamelijke pannenkoek maaltijd. We gaan met z'n allen bakken, er is inmiddels een groot windscherm opgezet, ik ben een beetje naar voren geschoven richting hek en wc-stort dus er is veel plek in het midden. Laat de brandweer (of onze solo Cor) het niet zien: absoluut géén safe-parking......!! Ik kan morgen niet vroeg weg want ik sta achter Harry en die is traditie getrouw de laatste die rijdt. Aan de andere kanten sta ik ook ingesloten. Maar eerst vanmiddag nog de jeu de boule competitie afronden.
Morgenvroeg gaan we zingen voor jarige Margriet. Zij is één van de oudsten van onze groep. Mogen we vragen hoe oud je nu wordt? ja hoor! dat mag.... als je aandringt op een antwoord zegt ze 28. Zij heeft al heel wat kilometers gecamperd in haar leven, in de jaren 60 naar Turkije, dat waren andere tijden! En stiekum zing ik natuurlijk voor mijn zoon Alexander, die wordt morgen 31. Ja, ik weet nog goed hoe warm het was in Breda.
Morgen rijden we 51km naar Klaipeda , daar moeten we om 16 uur bij de ferry haven zijn, we gaan op de boot, vertrek om 19 u en we varen in 21 uur de 750km naar Kiel. De boot is 200m lang en kan kan 600 passagiers bergen. Ben benieuwd of mijn wens voor een éénpersoons hut gehonoreerd wordt. Vanaf de boot rijden we 23 km naar het NO naar een Wohnmobielstellplatz in Schoenberg. Hier geen voorzieningen, dus geen internet. Vrijdag rijden we 170km naar Bad Baderkesa, in dit traject met een veerboot over de Elbe, duurt 25 minuten. Ook hier staan we op een Wohnmobielstellplatz, zonder voorzieningen, dus gaat vandaag deze mail uit. Op deze camping moet ik voor het eerst voor internet betalen, je krijgt voor 2 euro een code. Ik moet met mijn mobiel die code opvragen, komen mijn mobiele kosten dus bij. Nou ja, ik wil dit verhaal toch nog wel even aan jullie kwijt!!
hoor net van de buurman dat het hem niet lukt om die code binnen te krijgen, ik hoop dat er morgen op de boot internet is.
het was een geweldig pannenkoekenfeest, ga nu proberen mijn verhaal de lucht in te schieten via de schotel van tako
lees ook www.zwerftak.waarbenjij.nu